«Το κεφάλι μου πάει να σπάσει»: είναι μια έκφραση που χρησιμοποιούμε πολύ συχνά για να περιγράψουμε το μέγεθος του πόνου και της έντασης που μας δημιουργεί ο πονοκέφαλος. Κι όμως, υπάρχουν τρόποι για να βρούμε όχι μόνο ανακούφιση, αλλά και γιατρειά. Είτε κρατά μερικές ώρες είτε μερικές μέρες, ο πονοκέφαλος μας στερεί χρόνο από τη δουλειά, τη διασκέδαση, την οικογένεια και τους φίλους μας, κάνοντας δύσκολη την καθημερινότητά μας και υποβιβάζοντας το επίπεδο της ζωής μας. Όμως είναι όλοι οι πονοκέφαλοι ίδιοι;

Οι διαφορετικοί τύποι του πονοκέφαλου:
«Η ιατρική κοινότητα έχει θεσπίσει μια ταξινόμηση των κεφαλαλγιών, απόλυτα χρήσιμη τόσο στη διάγνωση όσο και στη θεραπεία τους», μας λέει ο δρ Σπύρος Α. Κυβέλλος, γιατρός, γενικός γραμματέας Έρευνας Διεθνούς Ακαδημίας Κλασικής Ομοιοπαθητικής και επιστημονικός συνεργάτης Ιατρείου Κεφαλαλγίας Γεν. Νοσοκ. Αθηνών «Γ. Γεννηματάς». «Υπάρχει μια σαφής διάκριση μεταξύ της ημικρανίας, της κεφαλαλγίας τάσεως, της αθροιστικής κεφαλαλγίας, αυτής που αποδίδεται σε κάκωση του κεφαλιού ή του αυχένα, αυτής που οφείλεται σε υπέρταση, σε αγγειακά αίτια, όπως εγκεφαλικό επεισόδιο, σε λοιμώξεις, σε επιληψία, σε χρήση ουσιών, αλκοόλ ή φαρμάκων, σε παθήσεις ματιών, δοντιών, σε νευραλγία τριδύμου ή ακόμα και σε ψυχολογικά, μη οργανικά αίτια, και χρήζουν διαφορετικής θεραπευτικής αντιμετώπισης».

«Θα μου περάσει»:
Οι περισσότεροι δεν καταφεύγουμε σε κάποιον ειδικό γιατρό. Κι όμως, όπως μας λέει ο κ. Κυβέλλος, «η σοβαρότητα μιας κεφαλαλγίας μπορεί να κυμαίνεται, ανάλογα με την αιτιολογία, από μηδενική έως μέγιστη και απειλητική για τη ζωή μας. Πρέπει να διερευνάται από τον ειδικό νευρολόγο ενός Κέντρου Κεφαλαλγίας έστω και μία φορά, ώστε αφενός να προσεγγιστεί η αιτιολογία μέσω κλινικής εκτίμησης και εργαστηριακού ελέγχου, αφετέρου να δοθούν στον ασθενή οδηγίες παρατήρησης, πρόληψης, αποφυγής εκλυτικών παραγόντων και γενικότερες κατευθύνσεις ανάλογα με τα πιθανά αίτια».

Τα παυσίπονα δεν είναι λύση:
Για να αντιμετωπίσουν τους πονοκεφάλους οι περισσότεροι, είτε από μόνοι τους είτε με συνταγή γιατρού, καταφεύγουν στη λύση των παυσίπονων, που όμως, τελικά, κάνουν το σώμα πιο ανθεκτικό στα φάρμακα και απαιτούνται ακόμα πιο μεγάλες ποσότητες φαρμάκων για να υποχωρήσει ο πόνος. «Είναι γνωστό ότι τα παυσίπονα προσφέρουν ανακούφιση και όχι θεραπεία. Η συχνή δε χορήγησή τους, και μάλιστα για μεγάλο χρονικό διάστημα, κρίνεται επισφαλής για τον ανθρώπινο οργανισμό λόγω της αύξησης της πιθανότητας εμφάνισης κάποιας σοβαρής παρενέργειας», λέει ο κ. Κυβέλλος.

Ποιοί πρέπει να τα αποφεύγουν;
«Ιδιαιτέρως φειδωλή πρέπει να είναι η χορήγησή τους σε παιδιά και υπερηλίκους, σε ασθενείς με αλλεργίες, γαστρεντερικές διαταραχές, σε άτομα με καρδιακή, νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια, με αιμορραγική διάθεση, στην εγκυμοσύνη, στη γαλουχία καθώς και η συγχορήγηση με άλλες ομάδων φαρμάκων».

Stop στον πονοκέφαλο με μεθόδους - κλειδιά:

Ομοιοπαθητική: βασιζόμενη στη ρήση του Ιπποκράτη «διά τα όμοια νόσος γίνεται και διά τα όμοια προσφερόμενα εκ νοσευόντων υγιαίνονται» ή με απλά λόγια «το όμοιο γιατρεύεται με το όμοιο», η ομοιοπαθητική ιατρική, όταν ασκείται από ειδικά εκπαιδευμένους γιατρούς, προσφέρει σημαντική βοήθεια. Ας δούμε τι μας λέει ο δρ Κυβέλλος.

Ποιός είναι ο στόχος της θεραπείας;

«Ο στόχος μιας τέτοιας προσέγγισης δεν είναι μόνο η ανακουφιστική θεραπεία, αλλά και η ίαση. Επειδή το ομοιοπαθητικό σκεύασμα εξατομικεύεται για κάθε ασθενή, δεν στοχεύει στην ανακούφιση του συμπτώματος του άλγους, αλλά στην επαναφορά του νευρο-ενδοκρινο-ανοσολογικού συστήματος του ασθενούς σε ομοιοστατική κατάσταση ίασης».

Υπάρχουν κίνδυνοι; Τι πρέπει να προσέξω;

Σε αυτούς που αποφασίζουν να ακολουθήσουν την ομοιοπαθητική ιατρική συνήθως ο γιατρός απαγορεύει την ταυτόχρονη λήψη αντιβιοτικών και καφεΐνης, όμως τα ίδια «τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν έχουν ανεπιθύμητες ενέργειες», όπως μας πληροφορεί ο δρ Κυβέλλος, «και μπορούν να χορηγηθούν άφοβα σε παιδιά, υπερηλίκους, εγκυμονούσες και θηλάζουσες γυναίκες. Η χρήση τους στις κεφαλαλγίες ενδείκνυται κυρίως σε ημικρανίες, κεφαλαλγίες τάσεως, αυχεναλγίες, νευραλγίες τριδύμου, υποτροπιάζουσες λοιμώξεις των παραρρινίων κόλπων».

Απαγορεύονται όλα τα υπόλοιπα φάρμακα στην ομοιοπαθητική;

«Στην αρχή της θεραπείας είναι δυνατή η συγχορήγηση των ομοιοπαθητικών και των συμβατικών φαρμάκων σε ασθενείς με χρόνιες κεφαλαλγίες. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της θεραπείας και καθώς βελτιώνεται η υγεία του ασθενούς, γίνεται σταδιακή μείωση της χρήσης των χημικών φαρμάκων και ταυτόχρονη ενίσχυση των ομοιοπαθητικών. Η σωστή ομοιοπαθητική θεραπεία έχει ημερομηνία λήξης με στόχο την ίαση», μας λέει ο δρ Κυβέλλος.

Bελονισμός: ένα θεραπευτικό σύστημα με ιστορία τουλάχιστον 2.000 χρόνων, ο βελονισμός θεραπεύει το μεγαλύτερο ποσοστό των κεφαλαλγιών γρήγορα και ανώδυνα. Περισσότερα για τη μέθοδο μας λέει η δρ Κωνσταντίνα Θεοδωράτου, Γενικός ιατρός, βελονίστρια, πτυχιούχος Ιατρικής Αθηνών, Κινέζικης Ιατρικής Πεκίνου, Βελονισμού Tanjin Κίνας.

Πώς γίνεται η θεραπεία και πόσο διαρκεί;

«Η θεραπεία γίνεται με την εισχώρηση πολύ λεπτών βελόνων από ατσάλι σε συγκεκριμένα σημεία στο σώμα του ασθενούς, σύμφωνα με το ιστορικό του. Κάθε συνεδρία διαρκεί 20’ και ο συνολικός αριθμός τους δεν ξεπερνάει τις 10. Οι πρώτες συνεδρίες εξαφανίζουν τον πόνο και οι υπόλοιπες επιδρούν διορθωτικά στον παθολογικό μηχανισμό».

Αναζητώντας την αιτία:

Η σωστή διάγνωση παίζει καθοριστικό ρόλο, ώστε να βρεθεί η αιτία που προκαλεί τον πονοκέφαλο, αν π.χ. οφείλεται σε ορμονικούς λόγους, σε στρες ή σε αυχενικό. Γι’ αυτό και, όπως μας πληροφορεί η δρ Θεοδωράτου, πρέπει να εφαρμόζεται από κατάλληλα ειδικευμένο γιατρό, καθότι η θεραπεία είναι προσαρμοσμένη στο συγκεκριμένο οργανισμό και την ιδιαίτερη μορφή με την οποία εκδηλώνεται ο πόνος. Στις περιπτώσεις που η κεφαλαλγία οφείλεται σε κάποια πάθηση, σκοπός είναι να θεραπεύσει την πρωταρχική πάθηση.

Υπάρχουν κίνδυνοι;

«Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος από το βελονισμό και μπορεί να γίνει ταυτόχρονα με οποιαδήποτε άλλη θεραπεία. Σταδιακά οι ασθενείς μειώνουν τη λήψη παυσίπονων και άλλων φαρμάκων, κι αυτό γιατί αισθάνονται όλο και καλύτερα, και τελικά απεξαρτώνται. Η πιθανότητα υποτροπής είναι ελάχιστη και εξαλείφεται όταν, σε χρόνιες συνήθως καταστάσεις, έπειτα από ένα χρονικό διάστημα επαναλαμβάνεται η δεκαήμερη θεραπεία».

Βοτανοθεραπεία: το φαρμακείο της φύσης άλλη μια φορά μάς προσφέρει τη λύση στο πρόβλημά μας. Η τακτική κατανάλωση ορισμένων φυτών και βοτάνων, σύμφωνα με νεότερες έρευνες, βοηθά αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση των πονοκεφάλων.

*Το Ginger (Zingiber officinalis), κοινώς τζίντζερ, βοηθά κυρίως χάρη στις αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του. «Μπορούμε να το καταναλώνουμε καθημερινά στη φυσική του μορφή, χρησιμοποιώντας το στη μαγειρική μας ή φτιάχνοντας ροφήματα, ή μπορούμε να λαμβάνουμε 500-600 mg τριμμένου τζίντζερ σε σκόνη», μας λέει η δρ Παπακωνσταντίνου.

* «Το φυτό feverfew (Tanacetum parthenium), κοινώς παρθενούλι, χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα για τη θεραπεία του πονοκεφάλου και όχι μόνο», λέει η δρ Παπακωνσταντίνου. «Έχει την ιδιότητα να εμποδίζει και να μειώνει τη συσσώρευση των αιμοπεταλίων, τη σύνθεση των προσταγλαδινών και την παραγωγή ισταμίνης. Μειώνει τη διάθεση σεροτονίνης από τα θρομβοκύτταρα και τα πολυμορφοπύρηνα».

* Το gingo biloba προσφέρει κι αυτό σημαντική βοήθεια εξαιτίας της ιδιότητάς του να ευνοεί την καλύτερη περιφερική αιμάτωση και να εμποδίζει τη συσσώρευση των αιμοπεταλίων».

Αρωματοθεραπεία: μια δημοφιλής μέθοδος που χρησιμοποιεί αιθέρια έλαια φυτών για τη θεραπεία του οργανισμού. Η δρ Ευφροσύνη Παπακωνσταντίνου, ολιστική παθολόγος, αρωματοθεραπεύτρια ομοιοπαθητικός, βελονίστρια, μας εξηγεί τα πάντα για τη μέθοδο.

Πώς χρησιμοποιούνται;

«Τα αιθέρια έλαια διαλύονται σε έλαια βάσεως (π.χ. αμυγδαλέλαιο) στα οποία προσθέτουμε 1 έως 2 σταγόνες, ανάλογα με τον τύπο του πονοκεφάλου και την ένταση των συμπτωμάτων. Κάνουμε ελαφρύ μασάζ με κυκλικές κινήσεις ψηλά στον αυχένα, εκεί που ενώνεται με τη βάση του κρανίου, κάτω από τη γραμμή των μαλλιών, εκεί που σχηματίζονται δύο κοιλότητες, καθώς και στους κροτάφους στο ύψος της εξωτερικής γραμμής των φρυδιών προς την περιοχή που αρχίζουν τα μαλλιά. Επίσης, στην παλάμη του χεριού, στο σημείο ανάμεσα στο δείκτη και τον αντίχειρα επί της ραχιαίας επιφάνειας στο κοίλωμα που ψηλαφάται λίγο πάνω από τη συνένωση των δύο δακτύλων».

Υπάρχουν κίνδυνοι; Τι πρέπει να προσέξω;

«Οι έγκυες και τα παιδιά δεν πρέπει να κάνουν χρήση αιθέριων ελαίων χωρίς καθοδήγηση ειδικού, κι αυτό γιατί η χρήση κάποιων ελαίων μπορεί να έχει ακόμα και επικίνδυνα αποτελέσματα σε αυτή τη φάση».

Η λύση και στην κουζίνα μας: η λίστα με τα βότανα είναι μεγάλη και μερικά από αυτά θα τα βρούμε στην ίδια μας την κουζίνα. «Ευεργετική δράση έχουν το σκόρδο και το κρεμμύδι, που ευνοούν την καλή κυκλοφορία, το πιπέρι cayenne, που είναι πλούσιο σε μαγνήσιο και αυξάνει το μεταβολισμό ευοδώνοντας την πέψη, το χαμομήλι και ο κουρκουμάς (turmeric), που είναι πλούσια σε κάλιο, τα φύλλα δάφνης, που μπορεί να βοηθήσουν με εξωτερική χρήση (κομπρέσες) στη μετωπιαία κεφαλαλγία, αλλά και η κατανάλωση βαλεριάνας σε συνθήκες άγχους και στρες και το αφέψημα ιτιάς, που περιέχει σαλικυλικό οξύ και δεν ερεθίζει το στομάχι».

Πώς χρησιμοποιούνται;

«Η καθημερινή χρήση των παραπάνω, σε ξηρή μορφή, ταμπλέτες ή χάπια, τα οποία μπορούμε να προμηθευτούμε από τα καταστήματα υγιεινής διατροφής και φαρμακεία εξασφαλίζει καλύτερα αποτελέσματα. Συνήθως χρειάζεται μια περίοδος που μπορεί να διαρκέσει πάνω από μήνα, ανάλογα με το πρόβλημα και την ένταση της διαταραχής και πάντα σύμφωνα με τις οδηγίες του θεράποντος γιατρού».

Τι πρέπει να προσέξω;

«Καλό είναι να αποφεύγεται η λήψη σκευασμάτων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Επίσης, η χρήση του gingo biloba και του feverfew αντενδείκνυται σε όσους λαμβάνουν αντιπηκτική και αντιαιμοπεταλιακή φαρμακευτική αγωγή», καταλήγει η δρ Παπακωνσταντίνου.

Πώς επιλέγουμε το σωστο αιθέριο έλαιο;

Εξαρτάται από τον τύπο του πονοκεφάλου μας:

• «Σε πονοκεφάλους ατόμων με δυσπεπτικά προβλήματα, υπέρταση ή υπερθυρεοειδισμό βοηθούν τα έλαια marjoram, mellissa, bitter orange, neroli.
• Στα άτομα με συμπαθητική ανεπάρκεια, μετωπιαία κεφαλαλγία και πρωινούς πονοκεφάλους προτείνονται τα αιθέρια έλαια mint, lavender, rosemary.
• Σε περιπτώσεις συμπαθητικής ανεπάρκειας, δηλαδή βαρύ κεφάλι, και σε ιλίγγους συνιστώνται το αιθέριο έλαιο lavender και το βότανο angelica».
• ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΤΙΤΣΙΑ ΜΟΥΣΤΑΚΗ