Ο "βαρόνος" του ελληνικού θεάτρου. Ο "Βαγγέλας" για τους φίλους και συνεργάτες. Ο άνθρωπος που ανέδειξε το μιούζικαλ στη χώρα μας, που αγάπησε τις μεγάλες παραγωγές, που δεν φοβήθηκε το ρίσκο. Που κατάφερε να κάνει εμπορικό θέατρο χωρίς φτήνιες. Που σεβάστηκε το κοινό, προσφέροντάς του και θέαμα και ποιότητα.
Ο θεατρικός παραγωγός, όπως αγαπούσε να τον αποκαλούν (και όχι "θεατρικός επιχειρηματίας"), Βαγγέλης Λιβαδάς βρήκε χθες το μεσημέρι τραγικό θάνατο, όταν το σπίτι του στη Γλυφάδα τυλίχτηκε στις φλόγες. Λόγω των κινητικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια, δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει τις φλόγες ή να απομακρυνθεί έγκαιρα και κατέληξε ύστερα από βαριά εγκαύματα. Στο διαμέρισμα βρισκόταν η σύζυγός του και σύντροφος της ζωής του, Σμαρούλα Γιούλη, η οποία υπέστη ισχυρό σοκ.
Παρά τα σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα που αντιμετώπιζε, δεν δεχόταν να μεταφερθεί στο νοσοκομείο και το μόνο που ζητούσε ήταν να επιστρέψει στο διαμέρισμα για να βρει τον σύντροφό της. Η φωτιά, σύμφωνα με την Πυροσβεστική, προήλθε από αερόθερμο που έπεσε και ήλθε σε επαφή με τα κλινοσκεπάσματα του 90χρονου Βαγγέλη Λιβαδά.
Πληθωρικός, ορμητικός, ισχυρή προσωπικότητα. Απρόβλεπτος αλλά δημιουργικός. Με όψη μεσήλικα αλλά νεανική διάθεση και πάθος. Οταν πίστευε σε ένα όραμα, έδινε τα πάντα για να το δει να υλοποιείται. Ηθελε σε όλα να έχει τον τελευταίο λόγο, μια και θεωρούσε ότι το θέατρο είναι "ενός ανδρός αρχή" και ότι παραγωγός στον χώρο του θεάτρου σημαίνει να είσαι "οπαδός του κινδύνου".
Οι συνεργάτες του τον αποκαλούσαν "ο φωνακλάς του θεάτρου". Ο ίδιος παραδεχόταν: "Φωνάζω, όμως νομίζω ότι είμαι ευγενής. Και δεν υποκρίνομαι. Λέω μόνο την αλήθεια. Φωνάζω γιατί νοιάζομαι, γιατί έχω αγωνία. Δεν κοιμάμαι τα βράδια. Τρελαίνω τους ανθρώπους που δουλεύουν μαζί μου.
Ομως, δεν μπήκα στο θέατρο για να κάνω μια περιουσία. Μπήκα γιατί μου αρέσει να αγωνίζομαι για το θέατρο".
Ο Βαγγέλης Λειβαδάς γεννήθηκε στην Αθήνα. Από παιδί ακόμα μαγεύτηκε από τον κόσμο του θεάτρου. Η πρώτη του δουλειά ως παραγωγού ανέβηκε στο θέατρο το 1958 και από τότε μέτρησε στο ενεργητικό του πάνω από 360 παραγωγές, από όλο το φάσμα του δραματολογίου, ελληνικού και ξένου, από αρχαίο δράμα και κλασικό θέατρο, έως επιθεώρηση, οπερέτα, μιούζικαλ.
Από το 1961 έως σήμερα είχε ως θεατρική βάση του το θέατρο "Αμιράλ", ενώ για δεκαετίες παρουσίαζε σταθερά παραγωγές και στα θέατρα "Βέμπο" (από το 1971 έως το 2007), "Παρκ" (από το 1970 έως το 2009) και "Σμαρούλα" (από το 1974 έως το 2006). Ιδρυσε το "Αμφιθέατρο" το 1975 και μετέτρεψε το θέατρο "Καλουτά" σε αμφιθέατρο, παρουσιάζοντας τον "Ερωτόκριτο" (1975) και την "Οδύσσεια" (1976). Στη συνέχεια δε, και για πρώτη φορά την εποχή εκείνη, ανέβασε ως θεατρικός παραγωγός στο "Ηρώδειο" την αριστοφανική "Λυσιστράτη" (1976).
Οι "Θεατρικές Επιχειρήσεις Βαγγέλη Λειβαδά" για πάνω από μισό αιώνα πρωτοστατούσαν στα θεατρικά δρώμενα του τόπου. Οι παραγωγές τους δεν φείδονταν χρημάτων, είχαν κερδίσει την εμπιστοσύνη των θεατών αλλά και του χώρου. Ο ίδιος ο Βαγγέλης Λιβαδάς, πάντως, παρά το ότι κινήθηκε στο καλό εμπορικό θέατρο, στήριξε τους νέους καλλιτέχνες, τους έδωσε βήμα και ευκαιρίες.
Πολλοί γνωστοί κι επώνυμοι του ελληνικού θεάτρου, τόσο θιασάρχες, ηθοποιοί, σκηνοθέτες, χορογράφοι όσο και συγγραφείς, πρωτοεμφανίστηκαν στο θέατρο χάρη στην πείρα και στη συμπαράστασή του. Το "φευγιό" του σημαίνει ένα τέλος εποχής. Μιας εποχής που έχει χαθεί ανεπιστρεπτί. Την πορεία του Βαγγέλη Λιβαδά στον χώρο συνεχίζει ο γιος του Πάνος Λιβαδάς.
Πολυδάπανα μιούζικαλ και με ξένους συντελεστές
Ο Βαγγέλης Λειβαδάς είχε μετακαλέσει κατ΄ επανάληψη ξένους σκηνοθέτες, χορογράφους, σκηνογράφους, φωτιστές για το ανέβασμα διεθνώς γνωστών πολυπρόσωπων και πολυδάπανων μιούζικαλ όπως: "Σικάγο", "Η γυναίκα της χρονιάς", "Anima Nera", "Μάγκες και κούκλες", "Hello Dolly", "Sweet Charity", πάντα με πρωταγωνίστρια τη Σμαρούλα Γιούλη. Υπήρξε, επίσης παραγωγός των μιούζικαλ "Αντίο κορίτσι μου", "Grease", "Μις Πέπσι", κλασικότερων έργων "Σιρανό Ντε Μπερζεράκ", "Αδελφοί Καραμαζόφ", παραστάσεων όπως "Το αταίριαστο ζευγάρι", "Ο παππούς έχει πίεση", επιθεωρήσεων "Αλλαγή κι απάνω τούρλα", "Του ΠΑΣΟΚ τους τον χαβά", "Χαράτσι από τον Ανδρέα τον Απάτσι" κ.ά.
- Λατρεία
Ο Βαγγέλης Λειβαδάς υπήρξε παντρεμένος, από τα πρώτα του επιχειρηματικά βήματα στο θέατρο, με την πρωταγωνίστρια Σμαρούλα Γιούλη. Κουμπάροι τους ήταν οι αδερφικοί τους φίλοι Μίμης Φωτόπουλος και Ντίνος Ηλιόπουλος. Οι δυο τους ήταν ένα από τα πιο αγαπημένα ζευγάρια του χώρου, δείχνοντας λατρεία ο ένας προς τον άλλο.
Οι συνεργασίες
Ατέλειωτος κατάλογος σκηνοθετών και πρωταγωνιστών
Ο Βαγγέλης Λειβαδάς ανέβασε στα θέατρα του έργα σχεδόν όλων των Ελλήνων συγγραφέων (Γρηγόρη Ξενόπουλο, Σπύρο Μελά, Δημήτρη Ψαθά, Γιώργο Ρούσσο, Νίκο Τσιφόρο, Κώστα Πρετεντέρη, Ηλία Λυμπερόπουλο, Κώστα Νικολαΐδη, Αλέκο Σακελάριο, Νίκο Φώσκολο, Παύλο Μάτεσι, Ασημάκη Γιαλαμά, Μέντη Μποστ, Κώστα Μουρσελά, Γιάννη Ξανθούλη, Λάκη Λαζόπουλο, Γιώργο Σκούρτη, Δημήτρη Ευθυμιάδη, Γιώργο Λαζαρίδη). Εχει τιμηθεί ιδιαίτερα από την Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων (ΕΕΣ) για την πολύπλευρη πολυετή του προσφορά στο Ελληνικό Θέατρο.
Ανάμεσα στους καλλιτέχνες από τον χώρο του θεάτρου, και όχι μόνο, που έχει συνεργαστεί θα βρούμε: Τους σκηνοθέτες Κώστα Μιχαηλίδη, Μίνω Βολανάκη, Κώστα Τσιάνο, Σπύρο Ευαγγελάτο, Γιώργο Θεοδοσιάδη, Κώστα Μπάκα, Γιάννη Δαλιανίδη, Γιώργο Αρμένη, Σταμάτη Φασουλή, Παντελή Βούλγαρη, Μανούσο Μανουσάκη κ.ά.
Τους συνθέτες: Mίκη Θεοδωράκη, Μάνο Χατζιδάκι, Σταύρο Ξαρχάκο, Κώστα Καπνίση, Γιώργο Χατζηνάσιο, Γιάννη Σπανό, Γιάννη Μαρκόπουλο, Σταμάτη Κραουνάκη, Διονύση Τσακνή, Γιώργο Μουζάκη, Μίμη Πλεσσα, Γιώργο Κατσαρό, Σταμάτη Σπανουδάκη κ.ά.
Ο κατάλογος των ηθοποιών που έχουν συνεργαστεί με τον Βαγγέλη Λειβαδά είναι τεράστιος. Αναφέρουμε ενδεικτικά τους: Λάμπρο Κωνσταντάρα, Μίμη Φωτόπουλο, Δέσπω Διαμαντίδου, Σαπφώ Νοταρά, Δημήτρη Ποταμίτη, Βασίλη Διαμαντόπουλο, Θανάση Βέγγο, Ντίνο Ηλιόπουλο, Ρένα Βλαχοπούλου, Νίκο Σταυρίδη, Διονύση Παπαγιαννόπουλο, Κάκια Αναλυτή, Κώστα Ρηγόπουλο, Σταύρο Παράβα, Μίμη Χρυσομάλλη κ.ά.
Συνεργάστηκε επίσης με τους: Kώστα Βουτσά, Ζωή Λάσκαρη, Μάρθα Καραγιάννη, Μαίρη Χρονοπούλου, Γιάννη Μιχαλόπουλο, Σωτήρη Μουστάκα, Βέρα Κρούσκα, Σταμάτη Φασουλή, Λάκη Λαζόπουλο, Κώστα Αρζόγλου, Γρηγόρη Βαλτινό, Ελενα Ακρίτα, Θύμιο Καρακατσάνη, Γιάννη Μόρτζο, Στάθη Ψάλτη, Δημήτρη Πιατά, Γιάννη Βόγλη, Αγγελο Αντωνόπουλο, Πέτρο Φυσσούν, Γιώργο Κωσταντίνου, Γιώργο Μιχαλακόπουλο, Γιάννη Βογιατζή, Χρήστο Πολίτη, Μίρκα Παπακωσταντίνου, Αννα Παναγιωτοπούλου, Χρυσούλα Διαβάτη, Νόρα Βαλσάμη, Μίνα Αδαμάκη, Γιάννη Βούρο, Σπύρο Παπαδόπουλο, Αντώνη Καφετζόπουλο, Γιάννη Μπέζο, Πέτρο Φιλιππίδη, Βλαδίμηρο Κυριακίδη, Θέμιδα Μπαζάκα, Στράτο Τζώρτζογλου, Ρένη Πιττακή, Στέλιο Μάινα, Γεράσιμο Σκιαδαρέση, Γιώργο Κιμούλη κ.ά.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΡΑΛΗ
[email protected]
Ο τελευταίος μεγάλος παραγωγός
"Αρχοντας" με πάθος και λατρεία για το θέατρο
Συγκλονισμένοι δηλώνουν άνθρωποι του Θεάτρου που συνεργάστηκαν με τον Βαγγέλη Λιβαδά από την τραγωδία που χτύπησε τον "άρχοντα" του Θεάτρου.
Κώστας Τσιάνος: "Ημασταν συνεργάτες και φίλοι χρόνια. Ηταν ο "άρχοντας του θεάτρου", ο τελευταίος μεγάλος παραγωγός του. Ενθουσιώδης, "φωνακλάς", έκανε πάντα την υπέρβαση στη δουλειά του και είχε μεράκι, κέφι για τη δουλειά. Πάντα έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε, χωρίς επιχορήγηση, στόχευε σε διεθνών προδιαγραφών παραγωγές και δεν δίσταζε να φέρει συντελεστές από το εξωτερικό. Είχα την τύχη να δουλέψω μαζί του, ιδιαίτερα στο θέατρο "Παρκ". Ο Βαγγέλης Λιβαδάς ήταν απλόχερος αλλά και τσιγκούνης, αλλιώς θα του έτρωγαν όλα τα λεφτά. Λάτρευε τη Σμαρούλα, πίστευε ότι της χρωστούσε πολλά. Πίστευε ότι αυτή τον βοήθησε να γίνει παραγωγός επιχειρηματίας. Ξέρετε, είχε τόσο χιούμορ και πλάκα, έλεγε τόσα ανέκδοτα. Θα τον θυμάμαι με χαμόγελο".
Μανούσος Μανουσάκης: "Δουλέψαμε πολύ με τον Βαγγέλη για πολλά χρόνια με μεγάλη επιτυχία. Ηταν ένας άνθρωπος με ανεξάντλητο χιούμορ. Οι ρήσεις του έχουν μείνει ιστορικές στο ελληνικό θέατρο. Ο ίδιος αντιπροσωπεύει μια σκληρή εποχή για τη θεατρική σκηνή, γεμάτη θάρρος, ελπίδα και αγωνία. Είναι από τους τελευταίους ανθρώπους του θεάτρου που πάλεψαν γι' αυτό. Μακάρι να βρεθούν κι άλλοι Λιβαδάδες, να βρεθούν κι άλλοι ν' αγαπήσουν έτσι το θέατρο και να έχουν το πάθος και τη λατρεία που του είχε αυτός. Ηταν μοναδική μορφή. Το ελληνικό θέατρο θα τον θυμάται πάντα. Ως ένα ορόσημο του εμπορικού θεάτρου. Εναν άνθρωπο με όραμα και χιούμορ".
Βλαδίμηρος Κυριακίδης: "Αυτός με έβαλε στο θέατρο, όπως και τόσους άλλους ηθοποιούς. Η πρώτη μου δουλειά στην Αθήνα ήταν μαζί του. Ηταν πολύ άδικος ο τρόπος που χάθηκε. Θα τον θυμάμαι με απόλυτο σεβασμό".
Μάρθα Καραγιάννη: "Ηταν ένας αξιόλογος άνθρωπος που έδωσε πολλά στο ελληνικό θέατρο. Ηταν επιχειρηματίας 60 ετών. Εγώ θα τον θυμάμαι πολύ όμορφα, έχω ωραίες αναμνήσεις από τον Βαγγέλη όσο και από τη γυναίκα του, τη Σμαρούλα".
Ρένος Χαραλαμπίδης: "Οταν τον γνώρισα, είχε την όψη ενός ηλικιωμένου ανθρώπου αλλά την καρδιά και το μυαλό ενός πρωτοεμφανιζόμενου δημιουργού. Ο Βαγγέλης Λιβαδάς ήταν τρομερή προσωπικότητα και ό,τι και να πω γι' αυτόν είναι λίγο. Θα θυμάμαι για πάντα ένα περιστατικό: Απόγευμα στην Αλεξάνδρας να με περιμένει έξω από το θέατρο "Παρκ" κι εγώ να φτάνω με βέσπα. Με βλέπει λοιπόν και λέει: "Καταστράφηκα! Ο πρωταγωνιστής με βέσπα!"".
O Βαγγέλης Λιβαδάς υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Πανελλήνιας Ενωσης Ελευθέρου Θεάτρου (ΠΕΕΘ). "Η θεατρική οικογένεια του Βαγγέλη Λιβαδά έχει συγκλονιστεί από την τραγωδία... Με τον θάνατό του το ελληνικό θέατρο γίνεται ακόμα πιο φτωχό και μαζί του κλείνει μία ολόκληρη εποχή" αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΠΕΕΘ.
ΑΝΤΑ ΔΑΛΙΑΚΑ
