Τα τρελά όνειρα του Νίκου Σιακούφη!

16.01.2013
Ο Νίκος Σιακούφης ξεκίνησε το μουσικό ταξίδι του το καλοκαίρι του 2011, με στόχο να συστήσει στους λάτρες της μουσικής το δικό του κόσμο, ξορκίζοντας τα φαντάσματα του παρελθόντος, με μια διαδρομή σε όλη την Ελλάδα. Συνεργάτες του, οι άνθρωποι που τον βοήθησαν στο μεγαλύτερο μέρος της δισκογραφικής του δουλειάς - φίλοι, που αγάπησαν τις ιδέες του και ταξιδεύουν μαζί του!

....Ωραία, αυτά έλεγε το Δελτίο Τύπου.

Εμείς λέμε ότι είναι από τους λίγους μουσικούς που απαντούν με όρεξη στις ερωτήσεις μιας συνέντευξης, με κέφι και μεράκι, δίνει αξία στις ερωτήσεις και τις ξεχωρίζει, προσδίδει βάθος και σημασία στις απαντήσεις του, ακριβώς όπως δίνει βάθος και σημασία σε κάθε συλλαβήκαι ανάσα του όταν τραγουδάει. Απαντάει σε ό,τι κι αν τον ρωτάς, χωρίς ίχνος -ας μας επιτραπούν οι λέξεις- καλαμιού και βαρεμάρας, στοιχεία που τελευταία συναντάμε συχνά...
Οσο για όσα ονειρεύεται, ευχόμαστε να γίνουν πραγματικότητα!

Ε.Σ.

1. Καλή χρονιά! Εμείς σας μάθαμε το 2012... Εσείς πώς και πότε αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη μουσική?
ΑΠ. Κατ’ αρχήν, καλή χρονιά και σε σας και σε όλους τους φίλους της μουσικής. Ασχολούμαι με τη μουσική από πολύ μικρός, δημιουργικά από τα 18 μου, στην ηλικία δηλαδή που ο κάθε άνθρωπος θέλει να εξωτερικεύσει τα πιστεύω και τις ανησυχίες του. Η απόφασή μου όμως να το δω πιο επαγγελματικά ήρθε πολύ αργότερα, όταν ένοιωσα πως είχα ωριμάσει αρκετά και ήμουν στη θέση να πω ότι μπορούσα να προσφέρω κάτι διαφορετικό και ενδιαφέρον στην ελληνική μουσική κοινωνία.

2. Με τι μουσικά ακούσματα μεγαλώσατε ο ίδιος?
Απ. Κυρίως με τα απομεινάρια των ‘80ς και την μετά ροκ εποχή του ’90, όπου τα πάντα οδηγούσαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Πάντως μπορώ να πω ότι η δεκαετία του 70 μου ταίριαξε περισσότερο και ίσως να με έχει επηρεάσει υποσυνείδητα και στις δημιουργίες μου.

3. Τι είναι αυτό που σας γοητεύει περισσότερο στην ελληνική μουσική πραγματικότητα?
Απ. Η πολυπλευρικότητα της ελληνικής μουσικής πάνω απ’ όλα. Οι έλληνες δημιουργοί έχουν καταφέρει τις τελευταίες τουλάχιστον τέσσερις δεκαετίες, να ενσωματώνουν στη μουσική τους ηχοχρώματα και χαρακτηριστικά από την παγκόσμια σκηνή και αυτό μας πείθει ότι η Ελλάδα δεν μένει προσκολλημένη σε κανένα είδος, απλά λειτουργεί σαν μαγνήτης και συνεχώς εξελίσσεται . . . ! Ένα άλλο στοιχείο που με αγγίζει όσο τίποτε άλλο, είναι η δύναμη της ελληνικής γλώσσας στο να εκφράζει συναισθήματα και γι’ αυτό επιμένω στον καλό ελληνικό στίχο.

4. Συνήθως πραγματοποιείτε τα όνειρά σας?
Απ. Μέχρι στιγμής ότι έβαλα σαν στόχο στη ζωή μου, τον πέτυχα. Το κακό είναι ότι η επιτυχία σε μένα δεν έρχεται ποτέ με τη βοήθεια της τύχης, απλά είναι ένα αποτέλεσμα υπομονής και επιμονής χρόνων. Τα καλλιτεχνικά μου όνειρα νομίζω πως έχουν ακόμη πολύ μακρύ δρόμο μέχρι να μπορέσουν να σχηματίσουν αυτό που έχω στο μυαλό μου!

5. Τα Χάρτινα Τρένα είναι το πρώτο σας άλμπουμ. Πώς θα το χαρακτηρίζατε?
Απ. Αν αφήσουμε πίσω τον ενθουσιασμό της πρώτης δουλειάς, πιστεύω ότι συλλογικά είναι ένα πολύ καλό αποτέλεσμα, με τις όποιες ατέλειές του. Νομίζω πως με χαρακτηρίζει σε μεγάλο βαθμό σαν καλλιτέχνη και κυρίως αντικατοπτρίζει τα ακούσματά μου. Μοιάζει να είναι ροκ, αλλά νομίζω ότι δεν είναι, μερικοί το χαρακτήρισαν ποπ, αλλά και πάλι νομίζω απέχουν πολύ. Αυτό που είναι σίγουρο, είναι ότι για την συγκεκριμένη περίοδο έδωσα ότι καλύτερο μπορούσα και το αποτέλεσμα πιστεύω με δικαιώνει.

6. Χωρίς καμία διάθεση βιασύνης... Έχετε σκεφτεί από τώρα κάποια στοιχεία που θα θέλατε να προσθέσετε στον (ή να αφαιρέσετε από τον) επόμενο δίσκο σας, σε σχέση με το αποτέλεσμα του άλμπουμ Χάρτινα Τρένα?
Απ. Το δεύτερο άλμπουμ είναι ήδη στα σκαριά και θα είναι λίγο διαφορετικό από τα χάρτινα τρένα, κυρίως στον τομέα της ενορχήστρωσης με διάθεση να φύγει λίγο προς τα δυτικά πρότυπα της τελευταίας πενταετίας. Περισσότερα δεν λέω για να σας προκαλέσω να μου πάρετε και άλλη συνέντευξη το φθινόπωρο που ελπίζω να είναι έτοιμο.

7. Στήστε μας το ιδανικό σας live. Σε ποια σκηνή, με ποιους συναδέλφους (έλληνες ή ξένους) και με τι ρεπερτόριο?
Απ. Δύσκολη ερώτηση, ομολογώ . Αλλά ένα live στη σκηνή του Montreux, με τους James Morrison και James Blunt, θα ήταν ονειρεμένο. Όσο για το ρεπερτόριο . . . πιστέψτε με, κάτι θα βρίσκαμε να παίξουμε . . . τρελό όνειρο πραγματικά!

8. Πού και πότε δε θα αντέχατε να ακούσετε μουσική?
Απ. Νομίζω μόνο την ώρα που κάθομαι και απαντώ σε ερωτήσεις μιας συνέντευξης, όπως τώρα π.χ., γιατί θέλω το μυαλό μου περισσότερο συγκεντρωμένο.

9. Η κρίση έχει επηρεάσει (ενδεχομένως και θετικά) τη δημιουργικότητα σας?
Απ. Περισσότερο τα αποτελέσματά της με επηρέασαν μπορώ να πω, παρά η ίδια η κρίση, αν εννοείται την οικονομική, γιατί πιστεύω ότι και με τα λιγότερα θα βρούμε τον τρόπο να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας. Κάποια στοιχεία θα φανούν έντονα και στην επόμενη δουλειά μου. Ελπίζω μέχρι τότε τα πράγματα να είναι καλύτερα για όλους.

10. Η ερμηνεία σας έχει 'θεατρικές' εναλλαγές στο βάθος της φωνής που δίνουν και μία ανάλογη εικόνα στον ακροατή... Αναρωτιέμαι, θα μπορούσατε να είστε ηθοποιός? :)
Απ. Ομολογώ πως αν και μου έχει γίνει πρόταση αρκετές φορές να συμμετάσχω σε κάποια θεατρική ομάδα, δεν το τόλμησα ποτέ. Δεν ξέρω αν έχω ταλέντο στη υποκριτική, αλλά είναι κάτι που θαυμάζω έντονα και νοιώθω πως υπάρχει μία σχέση με το αντικείμενο βαθειά μέσα μου. Ποιος ξέρει ..!

11. Και τέλος, αν είχατε να επιλέξετε ένα άλμπουμ για να παίξει σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας στο πλαίσιο ενός μαθήματος Μουσικής Εκπαίδευσης, ποιο θα ήταν αυτό?
Απ. Ανεπιφύλακτα, ο Σταυρός του Νότου του Θάνου Μικρούτσικου και του Νίκου Καββαδία.

***

Αυτό το Σάββατο 19 Ιανουαρίου, θα έχουμε μία μοναδική ευκαιρία να τον απολαύσουμε live, παρέα με τον Νίκο Ζιώγαλα και τους On the road, σε έναν καινούργιο χώρο, το Stage 25, που φιλοδοξεί να γίνει τo καινούριο μουσικό στέκι της Δυτικής Αθήνας.

Stage 25
Αισχύλου 25 Περιστέρι
Τηλ. κρατήσεων: 210 5714785, 693 2733386
Ώρα έναρξης 23:00
Είσοδος: 10 ευρώ με μπύρα ή κρασί
www.stage25.gr