Ο Μεσοπόλεμος, ως μια εποχή που καθρεφτίζει τη δική μας, εμπνέει την ομάδα Κανιγκούντα.

Μετά την ομώνυμη παράσταση στο Ίδρυμα Κατακουζηνού, ο θίασος επιχειρεί μια ελεύθερη διασκευή του μυθιστορήματος του Άλφρεντ Ντέμπλιν Βερολίνο Αλεξάντερπλατς, το οποίο καταγράφει τη γέννηση του φασισμού στη μεσοπολεμική Γερμανία μέσα από την ιστορία ενός άντρα που συνθλίβεται στα γρανάζια του συστήματος.

Αντιστρέφοντας τη βασική συνθήκη του κειμένου, η παράσταση δίνει το λόγο αποκλειστικά σε γυναίκες, τις περιθωριοποιημένες «γυναίκες της ζωής» του ήρωα: αυτές πρωταγωνιστούν, μαζί με τον πάντα παρόντα καπιταλισμό.

Ο Θίασος Κανιγκούντα δημιουργήθηκε το 2005, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, στην ακμή της Ενωμένης Ευρώπης. Στη νέα του παραγωγή «αλεξάντερπλατς», δουλεύοντας πάνω στο σπουδαίο μυθιστόρημα του Ντέμπλιν, επιχειρεί ν’ αποδείξει πως η ομώνυμη πλατεία δεν βρίσκεται στο Βερολίνο, ενώ θέτει ως υπόθεση εργασίας την εξής ιδιότυπη συνθήκη: πρωταγωνιστής του «αλεξάντερπλατς» δεν είναι ο Φραντς Μπίμπερκοπφ, αλλά όλες εκείνες οι αναλώσιμες γυναίκες που τον περιβάλλουν.

Μια πρώτη εκδοχή της παράστασης παρουσιάστηκε στο Low Budget Festival στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, το Δεκέμβριο του 2012.