Ο Άμλετ, μια γυναίκα για λάβαρο, ο Πεσσόα, η γαλλική γοητεία, μια γραφομηχανή που δέκα χρόνια ρίχνει μελάνι στο ίδιο βιβλίο. Ανεβαίνουμε με το ασανσέρ στο δεύτερο όροφο του Φάουστ, ο Χ. έχει στα χέρια του δυο χελωνονιτζακια έτσι για το γούρι, φίλοι διασκορπίζονται στις θέσεις και όλη η ομάδα της παράστασης προσπαθούν να διώξουν αυτό το ωραίο άγχος που υπάρχει πάντα πριν την πρεμιέρα.

Τα τελευταία δύο χρόνια όλο και περισσότεροι ηθοποιοί φτιάχνουν ομάδες και παίρνουν πρωτοβουλίες να ανεβάζουν τα έργα που τους αρέσουν χωρίς να εξαρτιούνται από κανέναν άλλον εκτός από τους εαυτούς τους και τα αποτελέσματα μας κοκκινίζουν τα χέρια για πολλή ώρα μετά την υπόκλιση.

Τα "Ταπεινά Ελατήρια" είναι το πρώτο θεατρικό κείμενο του Ανδρέα Κοντοπούλου ο οποίος μαζί με τη Τζένη Θεωνά και τον Ορφέα Αυγουστίδη έκαναν τη σκηνοθεσία και είναι κι οι πρωταγωνιστές. Η μεταξύ τους χημεία πέτυχε, το έργο είναι κάτι παραπάνω από καλογραμμένο κι οι σκηνοθετικές τους ιδέες έχουν καταφέρει να αναδείξουν τις ωραιότερες στιγμές τους και παρακάτω είναι τα φωτογραφικά κλικ που κρατήσαμε.

Φωτογραφίες: Κική Παπαδοπούλου