H «Υπερπαραγωγή» είναι ο δεύτερος σταντ-απ μονόλογός του μετά το «Αντί Διδακτορικού», και γεννήθηκε από την ανάγκη του να ανανεώσει το υλικό του και να προχωρήσει συγγραφικά.
Εμείς με την ευκαιρία των Comedy Fridays, που φιλοξενούνται κάθε Παρασκευή βράδυ στο PassPort Art - όπου παλιότεροι και νεότεροι κωμικοί συναντιούνται, αυτοσαρκάζονται και σχολιάζουν τους πάντες και τα πάντα - του κάναμε μερικές ερωτήσεις για το σταντ-απ και την ... όπερα!
Πόσα χρόνια ασχολείστε με το stand-up comedy; Πώς οδηγηθήκατε σε αυτό το είδος;
Ασχολούμαι με το σταντ-απ από το 1996, όπου ξεκίνησα στις Νύχτες Κωμωδίας. Οδηγήθηκα από την ανάγκη μου να ανέβω σε μια σκηνή, δεν είχα τότε ιδέα τι είναι το σταντ-απ και πώς γίνεται! Έμαθα επιτόπου, στη σκηνή...
Κωμικός στην Ελλάδα. Αυτό ίσως είναι… ανέκδοτο. Έχει χιούμορ ο Έλληνας του 2015; Ή βασανίζεται και βασανίζει για να σκάσει ένα χαμόγελο;
Φυσικά και έχει χιούμορ ο Έλληνας του 2015, όπως είχαν, έχουν και θα έχουν οι άνθρωποι παντού και πάντα. Τώρα αν κάποιος βασανίζεται για να σκάσει ένα χαμόγελο, έχει πολύ ουσιαστικά προβλήματα και δεν νομίζω να κάθεται να διαβάζει τη συνέντευξη αυτή. Και αν υπάρχει κάποιος που βασανίζει για να σκάσει ένα χαμόγελο, είναι σαδιστής και θα του πρότεινα να βρει μαζοχιστές σε κάποιο άλλο σάιτ, τόσα υπάρχουν για αυτόν ακριβώς το σκοπό.
Γενικά πώς αντιδρά το ελληνικό κοινό στο stand-up; Βλέπετε αλλαγές στις αντιδράσεις μέσα στα χρόνια;
Καμία αλλαγή στις αντιδράσεις, πέραν της φυσιολογικής στην κωμωδία: το κοινό γελά! Ακόμα και το ελληνικό κοινό, που δεν είναι γενετικά προδιατεθειμένο να κάνει κάτι διαφορετικό σε οποιαδήποτε έκφανση της ζωής, το ίδιο κάνει: γελά.
Τι «προσόντα» πρέπει να έχει κάποιος για να κάνει stand-up comedy;
Χιούμορ. Υπομονή. Διάθεση να φάει τα μούτρα του.
Κάποιοι ίσως θεωρούν το stand-up ανάλαφρο και «εύκολο» … ισχύει;
Ο καθένας βλέπει το σταντ-απ που του αξίζει. Οι ανάλαφροι και εύκολοι έχουν πολλές ευκαιρίες να δουν ανάλαφρο και εύκολο σταντ-απ. Υπάρχουν πια σταντ-απ κωμικοί για όλα τα γούστα στην ελληνική σκηνή, όποιος ψάχνει, βρίσκει.
Το καλύτερο και το χειρότερο που σας έχει συμβεί στη σκηνή, ενώ βρίσκεστε εν δράσει…
Το καλύτερο είναι να βρεθώ σε απόλυτη επικοινωνία με το κοινό, τότε η παράσταση είναι σκέτη απόλαυση και κάνουμε μετά όλοι μαζί ένα τσιγάρο, ακόμα και εγώ που δεν καπνίζω. Το χειρότερο είναι να μην καταφέρω να τους βρω και να με βρουν για να συντονιστούμε...
Εσείς παρακολουθείτε σαν θεατής stand-up άλλων κωμικών; Στο εξωτερικό; Γελάτε εύκολα ή η "διαστροφή" του επαγγέλματος σάς αποσυντονίζει;
Φυσικά και παρακολουθώ τις παραστάσεις άλλων κωμικών, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Φυσικά και γελάω, όχι τόσο εύκολα ίσως, επειδή όντως η διαστροφή του επαγγέλματος σε κάνει την ίδια στιγμή που παρακολουθείς να αναλύεις τι λέγεται και πώς λέγεται. Αν γελάσω πολύ στην παράσταση συναδέλφου πάει να πει πως αυτό που έγραψε και παρουσίασε ήταν κάτι που με εξέπληξε!
Έχετε δηλώσει σε συνέντευξή σας ότι κάτω από τη σκηνή - με τους φίλους και τις παρέες σας - είστε πιο… καυστικός. Πώς γίνεται αυτό;
Πανεύκολα.
Αν υπήρχε «συνταγή» για το γέλιο τι πιστεύατε ότι δεν θα έπρεπε με τίποτα να λείπει;
Η ανατροπή.
Βερολίνο ή Λονδίνο - και γιατί;
Βερολίνο για τις όπερες, Λονδίνο για τα μιούζικαλ, γιατί να διαλέξω ανάμεσα στα δύο;!
Πείτε μας για το project Comedy Fridays. Πώς είναι η συνύπαρξη με άλλους κωμικούς;
Το Comedy Fridays είναι η δική μου συμβολή για τη διάδοση της κωμωδίας παντού! Οι παραστάσεις γίνονται στον Πειραιά σε έναν νέο χώρο, το PassPort Art, το μικρό αδερφάκι του συναυλιακού χώρου PassPort, όπου έχω κάνει αρκετές παραστάσεις σταντ-απ από τον πρώτο χρόνο λειτουργίας τους. Όταν δέχτηκα το τηλέφωνο από τους Κώστα και Γιώργο Χουρδάκη, που τρέχουν τους δύο αυτούς χώρους, για να στήσουμε ένα μόνιμο στέκι κωμωδίας στον Πειραιά, δέχτηκα με μεγάλη χαρά! Η συνύπαρξη με άλλους κωμικούς είναι γεμάτη σχόλια, γέλια, παρατηρήσεις, πειράγματα και πολύ φαγητό, πολύ αργά... Αυτό πρέπει να κοπεί, ακούτε, παίδες;!
Και τι έχετε στα σκαριά για το μέλλον; [κάποια ... όπερα, ίσως;]
Στα σκαριά για το μέλλον, σίγουρα και επιβεβαιωμένα, έχω μια παράσταση μουσικού θεάτρου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών με τίτλο «Κafka-Fragmente». Και να καθίσω να στρωθώ να μοντάρω την «Υπερπαραγωγή» για να κυκλοφορήσει και αυτή όπως το «Αντί Διδακτορικού». Το γράφω για να υπάρχει και γραπτά η δέσμευση πως θα το κάνω!
Χ.Τ.
