Θοδωρής Βουτσικάκης: Βουτάει στων Άγιων τα... Νερά [συνέντευξη]

22.05.2016
Ο Χάρης Γκατζόφλιας, έχοντας στο ενεργητικό του μουσικές θεατρικές παραστάσεις, αλλά και πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις για τον κινηματογράφο, συναντά το νεοφερμένο στιχουργό Λάζαρο Αντωνιάδη "Στων Άγιων τα νερά", μια σύνθετη επιλογή επτά τραγουδιών· ακουσμάτων από την ευρωπαϊκή κουλτούρα, τις μυρωδιές της Ανατολής και την πολύπλευρη ακουστική της Μεσογείου, ερμηνευμένα από τους Θοδωρή Βουτσικάκη, Πάνο Ζώη, Κική Τσαλίκη, Κωνσταντίνα Πάλλα, Μέλα Γεροφώτη και Νόνικα Μαλκουτζή.

Η σύνθεση του πρώτου κύκλου δημιουργίας τους έχει πυρήνα τη δυναμική συνάντηση των σουρεαλιστικών στοιχείων και τη λατρεία των εικονοπλαστικών κειμένων. Επτά τραγούδια για μια γενιά που περνά και μια γενιά που επιστρέφει στις ρίζες της.

Εμείς μιλήσαμε με τον Θοδωρή Βουτσικάκη στην προσπάθειά μας να μάθουμε όσο το δυνατό περισσότερα γι΄αυτή τη δουλειά.

Πείτε μας λίγα λόγια γι΄ αυτή τη δουλειά.

Το άλμπουμ αυτό είναι δύο πρωτοεμφανιζόμενων δημιουργών στη δισκογραφία που έχουν πολλά κοινά στην καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία και εν γένει αισθητική τους. Ο Χάρης Γκατζόφλιας και ο Λάζαρος Αντωνιάδης είναι 2 νέοι άνθρωποι από την πόλη που κατάγομαι και εγώ, τη Θεσσαλονίκη, και τολμούν στην Ελλάδα του 2016 να πραγματοποιήσουν ένα μεγάλο τους όνειρο χωρίς να κάνουν εκπτώσεις στην ποιότητα τους, ως χαρακτήρες πρωτίστως και ύστερα ως δημιουργοί. Τα τραγούδια ερμηνεύουν 5 συνάδελφοι μου και εγώ. Έχουν ταυτότητα, "αλήθεια" και μια σύγχρονη δημιουργική ματιά. Νομίζω πως όλοι τελικά βγαίνουμε με εφόδια από αυτή τη συνεργασία.

Πώς αποφασίσατε να λάβετε μέρος σ΄αυτή;

Αποφάσισα να δεχτώ με χαρά την πρόσκληση του Χάρη και του Λάζαρου κυρίως γιατί μου άρεσαν τα τραγούδια τους και βρήκα καινούργια πράγματα να δώσω. Αυτό είναι πάντα το πρωταρχικό κριτήριο για μία δισκογραφική συμμετοχή μου. Ύστερα προέκυψε μία πολύ όμορφη φιλία, ενώ σίγουρα έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι πρόκειται για μία δουλειά αμιγώς νέων ανθρώπων, συνομήλικων μου κατά βάση, και θεωρώ ότι πρέπει να υποστηρίζουμε, ο καθένας με τον τρόπο του, τέτοιες προσπάθειες που μας εκφράζουν.


Τι το ιδιαίτερο θα ακούσουμε;

Θα ακούσετε 7 νέα τραγούδια με στίχο και μουσική που χαρακτηρίζονται πολύ έντονα από τις ρίζες μας, χωρίς να ανήκουν φυσικά στην κατηγορία της παραδοσιακής μουσικής. Τα βαλκανικά στοιχεία, η μουσική φόρμα της μπαλάντας, η "ελληνικότητα" του στίχου, ο φυσικός ήχος και οι έντονες διακυμάνσεις στα τονικά ύψη των τραγουδιών και τις εντάσεις, που προκαλούν συνάμα και την ανάλογη συναισθηματική φόρτιση, είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά αυτού του μουσικού άλμπουμ.


Γιατί επιλέξατε μόνο τον φυσικό ήχο να κυριαρχεί στο cd;

Η επιλογή αυτή αφορά κατά βάση τους 2 δημιουργούς και ειδικά τον συνθέτη. Ωστόσο, συμφωνώ πως ο φυσικός ήχος και η χρήση φυσικών οργάνων ταιριάζει στην αισθητική και το είδος των τραγουδιών. Τα κάνει πιο άμεσα, πιο γήινα. Σαν να επαναφέρει το τραγούδι στην αρχική του προέλευση, στη ρίζα του. Επίσης κυριαρχεί και μία απλότητα, που όταν αυτή πετυχαίνει, μπορεί να κάνει τραγούδι πραγματικά σπουδαίο.


Πώς προέκυψε το βιβλίο;

Ένα από τα μεγάλα ατού αυτής της έκδοσης είναι ακριβώς η συνολική αισθητική της. Δεν θα ήταν το ίδιο εάν δεν υπήρχε το βιβλίο και η τέτοιου επιπέδου δουλειά των ανθρώπων που το έστησαν.


Πού αγγίζουν το σήμερα το "Στων Αγίων τα Νερα;

Η νεότητα των δημιουργών μεταφέρεται σαφώς και στη δημιουργία τους. Προσεγγίζουν το ελληνικό τραγούδι με έναν δικό τους τρόπο και συνδυασμό λόγου και μουσικής. Οι συμβολισμοί διαδέχονται τις καθαρές μελωδικές φράσεις και οι "φυσικές" ενορχηστρώσεις τον σουρεαλιστικό λόγο. Θεωρώ πως η εν δυνάμει διαχρονικότητα των τραγουδιών είναι αυτή που τα τοποθετεί στο σήμερα διακριτικά, χωρίς φτηνά στιχάκια και "σουξεδιάρικες" μελωδίες αλλά με έναν ακριβό τρόπο έκφρασης της ανησυχίας και της θλίψης της εποχής μας, μα και της νεανικής ελπίδας και αγάπης.


Πώς βλέπετε την σύγχρονη ελληνική μουσική παραγωγή;

Νομίζω πως διανύουμε μια μεγάλη μεταβατική περίοδο. Γίνεται ένα ξεκαθάρισμα μεταξύ του παλιού και του καινούργιου, και στη μέση φυσικά πάντα το διαχρονικό να χαράζει τη σταθερή πορεία του. Το θετικό είναι ότι υπάρχει όρεξη για δημιουργία και αυτό είναι εμφανές. Από την άλλη βέβαια, τα μέσα έχουν λιγοστέψει. Ως οπαδός του "αλχημιστή" όμως, παραμένω αισιόδοξος και πιστεύω πως θα καταφέρουν οι νέοι καλλιτέχνες να δημιουργήσουν, όχι μόνο σαν μονάδες, αλλά και σαν γενιές,


Μπορεί ένα νέος μουσικός να επιβιώσει στην Ελλάδα του σήμερα;

Ανάλογα με το είδος της μουσικής οι συνθήκες μπορεί να είναι πιο εύκολες ή δύσκολες αντίστοιχα. Η ελληνική αγορά είναι ιδιαιτέρως μικρή για ορισμένα είδη και ειδικά τώρα. Παρόλα αυτά, θεωρώ πως δεν είναι ακατόρθωτο, είτε για τους μουσικούς, είτε για τους τραγουδιστές και τους δημιουργούς.

Γεωργία Οικονόμου