Έξι αφορμές για συγκίνηση και ελπίδα και γιατί όχι ,για μια καινούργια αρχή...
Εμείς μιλήσαμε με τη σκηνοθέτιδα και πρωταγωνίστρια του έργου αυτού Βάνα Πεφάνη, στην προσπάθειά μας να μάθουμε όσο το δυνατό περισσότερα πράγματα για την παράσταση αυτή.
"Να με θυμάσαι..." μια παράσταση 6 μονολόγων, με 6 εξομολογήσεις επώνυμων γυναικών, που κάθε μια άφησε το δικό της στίγμα στην εποχή της. Συστήστε μας την κάθε μια ξεχωριστά.
Δυστυχώς για αυτές τις παραστάσεις 3-12 Οκτώβρη θα είναι 5 μονόλογοι. Θα απουσιάσει η Σιμόν ντε Μπωβουάρ, γιατί η ηθοποιός μας δεν μπορεί να συμμετέχει εξ αιτίας οικογενειακών λόγων. Παραμένουν όμως η Μαντάμ Κιουρί, η Καλλιρρόη Παρρέν, η Ρόζα Λούξεμποργκ, η Ιντιρα Γκάντι και μια σύγχρονη κοπέλα. Η Έλενα Κοσμά παίζει πιάνο και τραγουδά, τραγούδια που ουσιαστικά συνδέουν τις ηρωίδες μας. Οι αφηγήσεις είναι εξομολογητικές και μας αποκαλύπτουν κρυφές σκέψεις, ελπίδες και φόβους αυτών των διάσημων γυναικών.
Πώς σας δημιουργήθηκε η ιδέα αυτής της παράστασης;
Ξεκίνησε με αφορμή την ημέρα της Γυναίκας. Σε συνεργασία με την ΓΓΙΤΦ και το ΚΕΘΙ θελήσαμε να μιλήσουμε για τη μνήμη. Ξέρετε πιστεύω πως ότι είμαστε το χρωστάμε σε όσους υπήρξαν πριν από μας και φυσικά ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τους επόμενους. Πιστεύω πολύ στην αλυσίδα της ζωής. Αν λείψει ένας κρίκος, ένας άνθρωπος τα πράγματα θα εξελιχθούν αλλιώς. Έτσι ξεκίνησε η έρευνα για το τι και το ποιους οφείλουμε να θυμόμαστε για να μην ξεχάσουμε ποιοι είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Πιστεύετε ότι κάθε εποχή φτιάχνει τους δικούς της ήρωες; Αν ζούσαν αυτές οι γυναίκες σήμερα, θα άφηναν ένα ανάλογο στίγμα;
Είμαι απόλυτα σίγουρη γι’ αυτό. Μιλάμε για σπουδαίες προσωπικότητες, με θέληση για ζωή, με επιμονή και πίστη, με γενναιοδωρία και πυγμή, και φυσικά με λάθη. Υπάρχουν και σήμερα ήρωες, είναι ανάμεσα μας, μόνο που δεν τους έχουμε αναγνωρίσει ακόμα.
Ο πολυχώρος Underground είναι ένας ιδιαίτερος πολυχώρος και παράλληλα ιστορικός. Ο θεατής με την είσοδό του στο θέατρο, το αντιλαμβάνεται. Μιλήστε μας λίγο για τους στόχους του θεάτρου και για την ιδιαιτερότητα του χώρου.
Στόχος του θεάτρου μας είναι να μεταλλάσσεται συνεχώς, να ξαφνιάζει σε κάθε παράσταση και να παρουσιάζει ελληνικά έργα. Ο ίδιος ο χώρος ευνοεί τις διαφορετικές οπτικές και διατάξεις. Είναι μεγάλος και ιδιαίτερος. Θελήσαμε έναν πολυμορφικό χώρο, χωρίς τίποτα σταθερό και με αρκετή τύχη και πολλή δουλειά, τον έχουμε.
Ποιο είναι το πρόγραμμα που θα παρουσιαστεί φέτος στο Underground;
Δυο επαναλήψεις , το «ΝΑ ΜΕ ΘΥΜΑΣΑΙ…» και το «ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΝΤΑΛΟΝΙ ΤΟΥ» , το «DELETE», που αποτελείται από δυο μονόπρακτα το «ΣΟΒΑΡΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΠΙΒΑΤΗ» και τα «ΘΕΡΙΑ» σε σκηνοθεσία Κοραή Δαμάτη και τέλος «Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ» της Αναγνωστάκη. Αυτά για το πρώτο τρίμηνο μέχρι και τις γιορτές.
Σας ενδιαφέρει περισσότερο να εκφράζεστε μέσα από τις σκηνοθεσίες από το να παίζετε?
Με ενδιαφέρει να εκφράζομαι, φυσικά όταν έχω κάτι να πω. Με όποιο τρόπο. Τα τελευταία δυο χρόνια είναι η αλήθεια εκφράστηκα -πιστεύω- πολύ. Πολύ περισσότερο απ’ όσο θα ήθελα. Ίσως είχαν μαζευτεί πολλά μέσα μου. Έγραψα, σκηνοθέτησα, έπαιξα. Και φέτος πάλι θα είναι γεμάτη χρονιά για μένα. Δεν σας κρύβω ότι σκέφτομαι από τώρα το καλοκαίρι του ’17 και την ευεργετική σιωπή του. Μέχρι τότε, τι να πω; Να με θυμάσαι…
