Γιώργης Χριστοδούλου: Ο Αττίκ και μια ξεχασμένη παρτιτούρα σ' ένα παλαιοπωλείο του Παρισιού [συνέντευξη]

09.01.2017
Μία ιδιαίτερη συναυλία δίνει ο Γιώργης Χριστοδούλου με αφορμή την κυκλοφορία του νέου βιβλίου - CD που εκδόθηκε από τη Μικρή Άρκτο με τίτλο «Ο Αττίκ στο Παρίσι» στις 20 Ιανουαρίου στον Ιανό.

Σ΄αυτή θα μας ταξιδέψει με γνωστά αλλά και άγνωστα τραγούδια του Αττίκ στις παρισινές γειτονιές των αρχών του 20ου αιώνα.

Εμείς μιλήσαμε μαζί του για τη νέα του αυτή δουλειά....

Λίγα λόγια για τη νέα σας δουλειά - Ο Αττίκ στο Παρίσι είναι ένα βιβλίο-cd το οποίο ήρθε ως φυσική συνέχεια μιας έρευνας που ξεκίνησε τρία χρόνια πριν, με αφορμή μια ξεχασμένη παρτιτούρα σ' ένα παλαιοπωλείο του Παρισιού. Από κείνη τη στιγμή ξεκίνησε μια διαδρομή η οποία πέρασε από βιβλιοθήκες, συλλέκτες, πανεπιστήμια και ινστιτούτα. Όταν πλέον είχαμε έναν μεγάλο όγκο υλικού, ξεκινήσαμε να δουλεύουμε με τον Χάρη Σταυρακάκη στο πιάνο και καταλήξαμε στη δημιουργία του δίσκου και μαζί του βιβλίου με φωτογραφίες που βλέπουν για πρώτη φορά το φως και μαζί ένα κείμενο με την ιστορία του Αττίκ στο Παρίσι, στα ελληνικά και τα γαλλικά.

Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας με τον Αττικ; Η εύρεση εκείνης της παρτιτούρας αλλά και του υπόλοιπου διάσπαρτου υλικού ήταν μόνο η αφορμή. Ο Αττίκ είναι ένας από τους τρεις πιο αγαπημένους μου συνθέτες. Τα ελληνικά του τραγούδια τα τραγουδάω από μικρό παιδί, μιας και φρόντισε γι αυτό η αγαπημένη μου γιαγιά. Τα ανέκδοτα αυτά κομμάτια θα προσέγγισα με ενθουσιασμό και αγάπη γι' αυτή την τιμή που μου γίνεται, σαν ένα δώρο από το σύμπαν, που θέλησε να με επιλέξει και να τα επιλέξω για να ηχογραφηθούν για πρώτη φορά με τη φωνή μου.

Τι σας ενέπνευσε σ αυτόν και πως επικοινωνούν τα τραγούδια του με το σήμερα; Ο Αττίκ διδάσκει ομορφιά μέσα από τις μελωδίες και τις αρμονίες του. Αυτό το θείο ταλέντο δεν το έχουν πολλοί κι όσοι το έχουν γίνονται κλασικοί, γιατί η ομορφιά είναι πάνω από εποχές και τόπους. Αυτό το χάρισμα έχουν τα έργα του Αττίκ που είναι και θα είναι κλασικά, δηλαδή πάντα νέα, και σήμερα και αύριο και για όλες τις γενιές που θα έρθουν.

Ποια η αντίδραση του κόσμου σ΄αυτά;

Είναι εντυπωσιακό το ότι υπάρχει μια μερίδα κόσμου που αναζητά με τόσο πάθος την ευγένεια και την κομψότητα και μαζί την ευρηματικότητα και τη μαεστρία σ' ένα μουσικό άκουσμα. Αυτά τα στοιχεία τα έχει η μουσική του Αττίκ και φαίνεται πως υπάρχει κόσμος που διψάει γι' αυτά, μέσα σ' ένα τοπίο γεμάτο από μουσική γεμάτη κλισέ και κοινοτοπία. Μια φίλη είπε ακούγοντας τα: Τα καινούργια τραγούδια ακούγονται τόσο ντεμοντέ που κάνουν αυτά τα "παλιά" να ακούγονται πιο φρέσκα.

Αλλοι αγαπημένοι σας συνθέτες που θα θέλατε να ασχοληθείτε μαζί τους; Υπάρχουν πολλοί και τους έχω ήδη τραγουδήσει είτε σε συναυλίες είτε σε δίσκους. Εϊναι ο Γιαννίδης, ο Cole Porter... Πάντως κάποια στιγμή θα ήθελα να ασχοληθώ με ξεχασμένα παραδοσιακά τραγούδια από όλο τον κόσμο (κυρίως ισπανόφωνα - εκεί υπάρχει μεγάλος πλούτος) για να τα πω λιτά με τον δικό μου τρόπο για να τα συστήσω ξανά στο μουσικόφιλο κοινό.

Μελλοντικά σχέδια; Στις 20 και 21 Ιανουαρίου ετοιμάζουμε μια μικρή έκθεση στον Ιανό της Αθήνας με τίτλο Ο Αττίκ στο Παρίσι) με χειρόγραφα, παρτιτούρες και φωτογραφίες) και μαζί δύο συναυλίες με 4 εξαιρετικές γυναικείες φωνές ως καλεσμένες. Αργότερα, θα παρουσιάσουμε το μουσικό παραμύθι "Καντάδα" με αφηγήσεις και παλιά τραγούδια για όλες τις Πέμπτες του Φλεβάρη στο μουσικό βαγόνι του Orient Express στο Τρένο στου Ρουφ. Παράλληλα, ο Αττίκ στο Παρίσι θα περιοδεύσει στη βόρεια Ελλάδα.

Γεωργία Οικονόμου
[email protected]