Θανασης Βισκαδουράκης: Και νιόπαντρος και Caveman [συνέντευξη]

13.02.2017
Ο Θανάσης Βισκαδουράκης επιστρέφει φέτος στο ρόλο του Caveman. την θεατρική… αιτία να αναπροσδιοριστούν οι σχέσεις των ζευγαριών και να αντιληφθούν ότι το μυστικό της συμβίωσης κρύβεται στην κατανόηση της διαφορετικότητας μεταξύ των ανδρών και των γυναικών...

Γιατί, όλοι μέσα μας κρύβουμε έναν Caveman και αυτός είναι ο λόγος της απόλυτης ταύτισης με τον ήρωα. Μέσα από τα δικά του μάτια συνειδητοποιήσαμε αυτά που ήταν μπροστά στα δικά μας μάτια..

Εμείς μιλήσαμε μαζί του για την παράσταση αυτή και όχι μόνο…

Δέκα χρόνια Caveman. Πού οφείλεται αυτή η επιτυχία;
Δέκα χρόνια και έτσι όπως πάει θα τα χιλιάσει… Η επιτυχία οφείλεται ότι είναι ένα δυνατό κείμενο που μιλάει αληθινά για τις σχέσεις των δύο φύλων.

Είναι ένας μονόλογος που στηρίζεται στην αμεσότητα με το κοινό. Πόσο δύσκολο είναι σε κάθε παράσταση να προσπαθείτε να παρασύρετε τους θεατές και να τους κάνετε να συμμετέχουν;
Είναι δύσκολο. Η αλήθεια είναι ότι θέλει εγρήγορση, ετοιμότητα, γρήγορα αντανακλαστικά, παρατηρητικότητα, αμεσότητα, οξυδέρκεια για να τιθασεύσεις θεατρικό κείμενο και θεατές.

Υπάρχουν κάποια ιδιαίτερα περιστατικά με το κοινό που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;
Στον φετινό εορτάζοντα 10ο χρόνο CAVEMAN τους θεατές μας τους αποκαλώ γειτόνους. Αποκτώ μαζί τους από την αρχή του έργου μια όμορφη αμφίδρομη σχέση και έτσι συνεχώς δημιουργούνται ωραία περιστατικά γέλιου μεταξύ εμού και γειτόνων. Γελάμε πολύ γιατί συμμετέχουν ενεργά, όπου στο τέλος όμως της παράστασης τους μνημονεύω για συνάδελφους και τους ευχαριστώ για την άψογη συνεργασία που είχαμε.

Την παράσταση την έχουν παρακολουθήσει και πολλά ζευγάρια. Συνήθως πως αντιδρούν μεταξύ τους στη μάχη των δύο φύλων;
Αντιδρούν με χιούμορ. Αλληλοεπηρεάζονται και συνάμα αυτοσαρκάζονται. Είδες; Εγώ; Τα βλέπεις; Σιγά μωρέ κλπ κλπ… Ένας χαμός γέλιου. Το διακύβευμα είναι ότι οι σχέσεις θέλουν υπομονή, αγάπη, κατανόηση.

Και εσείς όμως είστε σχετικά νιόπαντρος. Ο ρόλος του Caveman σας έκανε να δείτε διαφορετικά την συμβίωση;
Σίγουρα με επηρέασε, όχι μόνο το κείμενο, αλλά και οι γείτονες-θεατές που έπαιζαν καθοριστικό ρόλο στο να κάνω το φινάλε πιο ρομαντικό, πιο ευαίσθητο, πιο τρυφερό υμνώντας την αγάπη, τη σχέση – γάμος λέγοντας ότι δεν θέλω να χωρίσουμε ποτέ, θέλω να γεράσουμε μαζί γιατί αυτό είναι αληθινή ευτυχία.

Η παράσταση εκτός από την Αθήνα στο θέατρο CORONET, θα συνεχίσει το ταξίδι της και σε άλλες πόλεις;
Σάββατο και Κυριακή είναι η βάση μας στο θέατρο Coronet στην Αθήνα. Όσο τώρα για τις παραστάσεις εκτός Αθηνών είναι κατόπιν συζητήσεων με τις ενδιαφερόμενες πόλεις που δόξα τω θεώ είναι πολλές.

Γ.Οικονόμου