Δύο χρόνια μετά τη θρυλική παράσταση «Swan Lake» με την οποία έκανε πρεμιέρα το Θέατρο Badminton, ο τολμηρός σκηνοθέτης Matthew Bourne, επιστρέφει αναβιώνοντας το συγκινητικό γοτθικό παραμύθι του Tim Burton, Εντουαρντ ο «Ψαλιδοχέρης».

Η αλήθεια είναι ότι αρχικά είχαμε για την παράσταση πολλούς ενδοιασμούς, που πήγαζαν από το ότι ήμασταν εθισμένοι στην κινηματογραφική ταινία του Τιμ Μπάρτον και στον «Ψαλιδοχέρη»/ Τζόνι Ντεπ. Το γεγονός αυτό μας δημιουργούσε την περιέργεια για το πώς μπορεί κάποιος να μεταφέρει την αλλόκοτη αυτή ιστορία στο θέατρο και προκαταλαμβάναμε το γεγονός ότι σίγουρα δεν θα μπορεί να το κάνει με τον τρόπο του Μπάρτον. Από τα πρώτα κιόλας λεπτά, ωστόσο, η παράσταση που έστησε ο Matthew Bourne διέλυσε κάθε αμφιβολία, καθώς αμέσως διαισθανθήκαμε πως οι δύο καλλιτεχνικές εκφάνσεις του Ψαλιδοχέρη, η κινηματογραφική και η θεατρική, δεν μπορούν να συγκριθούν, γιατί μας «μιλούν» με διαφορετικό τρόπο.

Ο Bourne πήρε δύο μεγάλα ρίσκα, έβαλε ένα μεγάλο στοίχημα και το κέρδισε επάξια: Πρώτον διέγραψε εντελώς την πρόζα του Μπάρτον δίνοντας τον πρώτο «λόγο» στη γλώσσα του σώματος των πρωταγωνιστών του. Δεύτερον διηγήθηκε την ιστορία του Ψαλιδοχέρη από τη δική του οπτική γωνία, αλλάζοντας σε πολλά σημεία την πλοκή της ταινίας (ακόμη και το τέλος είναι διαφορετικό από αυτό της ταινίας).

Το αποτέλεσμα ήταν μαγευτικό. Με φόντο ένα σκοτεινό σκηνικό που εναλλασσόταν διαρκώς με ευφάνταστο τρόπο, κατάφερε να διηγηθεί αφενός μεν με λυρισμό αφετέρου δε με σαρκαστικό μαύρο χιούμορ και σκληρό ρεαλισμό την ιστορία του «Ψαλιδοχέρη» αναδεικνύοντας τον ρατσισμό απέναντι σε καθετί διαφορετικό που ελλοχεύει στην κοινωνία μας.

Ηighlights της βραδιάς; Το μοναδικό «ζωντάνεμα» αγαπημένων σκηνών της ταινίας, όπως αυτή που ο Εντουαρντ μεταμορφώνει τους συντηρητικούς και βαρετούς κήπους της γειτονιάς του σε «έργα τέχνης» και αυτή που «σκαλίζει» εν μέσω Χριστουγέννων εντυπωσιακά γλυπτά από πάγο για να γίνει αρεστός στην αγαπημένη του και το συγκινητικό φινάλε...

Γεωργία Οικονόμου