Συνέντευξη στους Δ.Σ και Γ.Ο
Ο φρενήρης συνδυασμός του τζαζ-φανκ, του χιπ-χοπ και των groovy χορευτικών και σόουλ ρυθμών φέρει την υπογραφή του μοναδικού Milo Ζ, αδιαμφισβήτητου μετρ του σύγχρονου νεοϋορκέζικου funk, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργήσει ένα δικό του cult ρεύμα και ένα φανατικό κοινό τόσο στη Νέα Υόρκη, όσο και στην Αθήνα, κυρίως από τις πετυχημένες εμφανίσεις του στο Half Note Jazz Club. Αυτή τη φορά, ο Milo Z, θα ικανοποιήσει τους fans του, με μια μοναδική εμφάνιση στο Λυκαβηττό, στις 20 Ιουλίου. Με αφορμή αυτό το live, ο Milo Z μίλησε αποκλειστικά στο e-go...
Ερ: Ο διεθνής τύπος αναφέρεται στο πρόσωπό σας, χαρακτηρίζοντας τη δουλειά σας ένα κράμα James Brown και Red Hot Chili Peppers. Συμφωνείτε με αυτή την παρατήρηση;
Απ: Είμαι μεγάλος fan του James Brown, οπότε δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα να με συγκρίνουν μαζί του. Το 90% από τη μουσική που ερμηνέυω είναι δικές μου συνθέσεις, όταν λοιπόν βρίσκομαι στη σκηνή, είμαι εγώ και μόνο εγώ. Ίσως η ενέργεια που διοχετεύεται στους θεατές των shows μου, οδηγεί κάποιους στη σύγκρισή μου με τους παραπάνω καλλιτέχνες.
Ερ: Το μότο «Make them dance, make them sweat, leave them longing for more" αποτελεί ακόμα την κινητήρια δύναμη για τη μουσική σας;
Απ: Σίγουρα. Μπορώ να καταλάβω πότε οι fans μου απολαμβάνουν το show μου και πότε τους έχω μεταδώσει τη δική μου ενέργεια στη σκηνή. Αν όλα αυτά ισχύουν, σημαίνει πως έχω κάνει σωστά τη δουλειά μου.
Ερ: Πώς εξηγείτε ότι μια χώρα, όπως η Ελλάδα, με τόσο διαφορετική μουσική κουλτούρα, έχει υποδεχθεί τόσο ζεστά τον χαρακτηριστικό "Razzomofunk" ήχο σας;
Απ: Πραγματικά δεν μπορώ να το εξηγήσω. Φαντάζομαι ότι οι Έλληνες έχουν πολύ ζωή μέσα τους και όταν έρχονται να με δούνε χαλαρώνουν και απολαμβάνουν τη μουσική μου.
Ερ: Αυτή τη φορά δε θα σας δούμε στο μικρό Half Note, αλλά στο θέατρο του Λυκαβηττού, ένα κατά πολύ μεγαλύτερο venue. Να περιμένουμε και ένα διαφορετικό show;
Απ: Και ναι και όχι. Ναι, επειδή το γκρουπ μου θα αποτελείται από περισσότερους μουσικούς και ο ήχος θα είναι πιο «γεμάτος» και περισσότερο οπτικοποιημένος. Όχι, γιατί πάντα προσπαθώ να κάνω τους θεατές να νιώθοτν ότι βρίσκονται σε έναν μικρό ζεστό χώρο, όπου όλοι μοιραζόμαστε κοινά συναισθήματα. Αυτό είναι το «μυστικό» μου. Δεν μου αρέσει να υπάρχει απόσταση από το κοινό, αντίθετα θέλω να αισθάνομαι ότι όλοι είναι δίπλα μου. Θα ήθελα επίσης να πω, ότι ίσως τη βραδιά στο Λυκαβηττό, ίσως ηχογραφήσουμε έναν live δίσκο, οπότε καλό θα ήταν το κοινό να «βάλει τα δυνατά του» και να φωνάξει όσο δυνατότερα μπορεί.
Ερ: Πως κρίνετε τη σύγχρονη παγκόσμια μουσική σκηνή; Θαυμάζετε κάποιους συγκεκριμένους καλλιτέχνες;
Απ: Μου αρέσει να πολλά είδη μουσικής και απ’ όλο τον κόσμο. Την τελευταία φορά που βρισκόμουν στην Ελλάδα, έτυχε να ακούσω αυθεντική ελληνική μουσική, που κάποιος μου περιέγραψε ως μία ελληνική εκδοχή του blues. Ήταν πράγματι καταπληκτικό. Δε χρειάζεται να ακούσω κάτι στα αγγλικά για να μου αρέσει. Μου αρέσουν, για παράδειγμα, οι Gypsy Kings, αν και δεν μιλάω ισπανικά. Αν κάτι μου αρέσει, δεν ψάχνω την αιτία, απλώς μ’ αρέσει.
