Ο Γιάννης Κότσιρας, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του άλμπουμ, "Ταξίδια Φιλιά", μιλά αποκλειστικά στο e-go.gr.
Εβελίνα Σαρρή, Γεωργία Οικονόμου
1. Ο νέος σας δίσκος είναι γεμάτος «Ταξίδια φιλιά»... Που μας ταξιδεύει ένα φιλί;
Ένα φιλί από μόνο του δεν σε ταξιδεύει πουθενά. Όταν όμως αυτό συνοδεύεται από συναίσθημα, φαντασίωση και επαφή μπορεί να σε πάει στην άκρη του κόσμου.
2. Από τη «Προδοσία» του φιλιού σε «Ταξίδια Φιλιά». Έχετε βιώσει και τα δύο; Αυτό μήπως σηματοδοτεί και μία δική σας εσωτερική αλλαγή;
Όσο ζεις μαθαίνεις. Φυσικά και έχω ζήσει και τα δύο. Ποιος δεν τα έχει βιώσει αυτά; Όμως δεν υπάρχει καμία εσωτερική αλλαγή. Το μόνο που αλλάζει είναι οι εμπειρίες. Όσο μεγαλώνω μαθαίνω κι άλλα πράγματα και αυτή η συνεχής πληροφόρηση με ωριμάζει. Ανακαλύπτω και διαπιστώνω συνεχώς πως τίποτα δεν είναι απόλυτο. Όλα πάντα έχουν και μία άλλη πλευρά από αυτή που βλέπουμε ή μας δείχνουνε.
3. Η συνεργασία σας με τον Χρήστο Δάντη και τον Στέλιο Ρόκκο ήταν μία έκπληξη για πολλούς καθώς δεν ανήκετε μουσικά στον ίδιο χώρο. Πώς προέκυψε; Να περιμένουμε εκπλήξεις στα καινούρια σας τραγούδια;
Για μένα δεν ήταν καθόλου έκπληξη καθότι γνωρίζω και αναγνωρίζω το ταλέντο των συγκεκριμένων ανθρώπων αλλά και όλων όσων δημιούργησαν σε αυτό το δίσκο. Πρέπει να ξέρετε πως το ταλέντο δεν ανήκει κάπου, σε κάποιο χώρο. Ή υπάρχει ή δεν υπάρχει. Και όταν στην εποχή που ζούμε μας επιβάλουν τόσους ατάλαντους, ειδικά από την τηλεόραση, τουλάχιστον αυτούς που έχουν ταλέντο θα πρέπει να τους φυλάμε σαν τα μάτια μας? Κάποια στιγμή πέρσι με πήρε τηλέφωνο ο Στέλιος και μου είπε ότι θέλει να ακούσω κάποια τραγούδια του. Με μεγάλη χαρά πήγα και πραγματικά έμεινα άναυδος με τα συγκεκριμένα. Γιατί εκτός του ότι είναι υπέροχα τραγούδια δεν πίστευα ότι ο Ρόκκος που παρακολουθούσα έγραφε τόσο καλά λαϊκά τραγούδια. Μου ξαναγεννήθηκε η επιθυμία να κάνω ένα λαϊκό δίσκο. Όσο για το Χρήστο και αυτός προς το χειμώνα μου είπε ότι έχει ένα τραγούδι που θα ήθελε να το πω εγώ. Έτσι άκουσα μια υπέροχη μπαλάντα που μάλιστα είναι το μοναδικό τραγούδι που ξεφεύγει ενορχηστρωτικά από τα λαϊκά ακούσματα στο δίσκο. Τα τραγούδια δεν έχουν κάποια ταυτότητα. Είτε σου αρέσουν είτε όχι. Οι άνθρωποι όμως έχουν και ταυτότητα και αισθητική την οποία μεταφέρουν στα τραγούδια. Όπως έχω ξαναπεί δεν είναι τραγουδιστής όποιος τραγουδάει, ούτε ηλεκτρολόγος όποιος κρατάει ένα κατσαβίδι. Ας μην τα συγχέουμε. Σημασία έχει να αγαπάς αυτό που κάνεις και να το κάνεις με αξιοπρέπεια.
4. «Σε θυμάμαι», «Σ’ αγαπάω», «Κάπου θα βρεθούμε», «Όπου μας πάει...».. Διακρίνεται μία πολύ ευαίσθητη μελαγχολία στους ερωτικούς αυτούς τίτλους. Νιώθετε ερωτικός τραγουδιστής;
Τι σημαίνει άραγε ερωτικός τραγουδιστής; Αυτός που τραγουδάει ερωτικά τραγούδια είναι ο ερωτικός τραγουδιστής ή αυτός που όταν τραγουδάει εκπέμπει ερωτισμό; Είμαι απλά τραγουδιστής. Ο καθένας μπορεί να με βλέπει όπως θέλει. Δεν μπορώ να ξέρω τι σας εμπνέω όταν τραγουδάω Θεοδωράκη ή Μικρούτσικο. Ούτε όταν τραγουδάω το «30 και κάτι» ή το «Ταξίδια φιλιά».
5. Ποια είναι η σχέση σας με το internet; Το αντιμετωπίζετε ως εξέλιξη και ομορφιά της τεχνολογίας και της εποχής, ή ως αναγκαίο κακό που απλά χειρίζεστε για ανεύρεση πληροφοριών?
Σαφέστατα το αντιλαμβάνομαι ως εξέλιξη και παράλληλα ως ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα με αντικείμενο την ενημέρωση και την επικοινωνία. Δεν μου αρέσει να ζω ούτε στην εποχή που έκαιγαν τις μάγισσες, ούτε στην κοινωνία που καίει βιβλία και σημαίες στους δρόμους και απορρίπτει οτιδήποτε την τρομάζει ή αντιτίθεται σε μια ανυπόστατη και οπισθοδρομική ηθική. Ποτέ δεν αφόρισα κάτι επειδή μου ήταν άγνωστο, ούτε το πολέμησα επειδή είμαι ανίκανος να το μάθω. Ήμουν από τους πρώτους στην Ελλάδα που άνοιξα σελίδα στο διαδίκτυο και χαίρομαι πολύ γι αυτό. Όσο για τον αν γενικά το Internet είναι κακό ή καλό, θεωρώ πως ακόμα και το αθώο βαμβάκι στα χέρια κάποιων ανθρώπων, μπορεί να μεταμορφωθεί σε φονικό όπλο.
6. Μολονότι έχετε αντιταχθεί στα reality shows και τα μουσικά παιχνίδια, η Ραλλία Χρηστίδου ξεδιπλώνει τη δική της αξιόλογη φωνή πλάι στη δική σας. Αυτό δεν αποτελεί μία αντίφαση;
Αν είχα αντιταχθεί στα ριάλιτι ίσως και να ήταν αντίφαση. Όμως δεν το έχω κάνει παρότι όλοι περίμεναν πως θα το κάνω.
7. Ποια είναι η γνώμη σας για τη νέα γενιά τραγουδιστών;
Οφείλω να ομολογήσω πως δεν πετάω από τη χαρά μου. Όχι γιατί δεν βγαίνουν ωραίες φωνές αλλά γιατί δεν έχουν προσωπικότητα. Να ακούσεις κάποιον στο ραδιόφωνο και να πεις με τη μία: αυτός είναι! Ακούς ένα τραγούδι και λες ποιος να ‘ναι τώρα αυτός; Ο δείνα ή ο τάδε; Μοιάζει βέβαια λίγο με τον Πάριο, λίγο με το Νταλάρα και έχει και κάτι από Τερζή? Το ίδιο ισχύει και στις γυναίκες. Σχεδόν όλες μοιάζουν μεταξύ τους και όλες πασχίζουν να έχουν κάτι από Χαρούλα, από Αρβανιτάκη, Βίσση κτλ. Δυστυχώς λείπει η ταυτότητα. Είμαι σε αναμονή.
8. Που θα σας δούμε το φετινό χειμώνα?
Θα είμαι στο Μετρό παρέα με τη Ζωή Παπαδοπούλου και 6 πιστούς φίλους και συνεργάτες μουσικούς. Θα κάνουμε ένα λαϊκό κυρίως πρόγραμμα βασισμένο στους παρευρισκόμενους θεατές, με τους οποίους ελπίζουμε στο τέλος να είμαστε όλοι μία παρέα, καθότι ο χώρος λόγω μικρού μεγέθους το επιτρέπει. Θέλω όσοι έρθουν να γλεντήσουν και να μην νοιώθουν ούτε στοιβαγμένοι ούτε εξαπατημένοι. Έχω κι εγώ την ανάγκη να πειραματιστώ τραγουδώντας και τραγούδια που δεν είχα την ευκαιρία να πω αλλά και να θυμίσω τα ωραία γλέντια που κάναμε παλιότερα. Απλά και χαλαρά να περάσουμε όλοι υπέροχα χωρίς άγχος, υπερβολές και την ψυχρή απόσταση της μεγάλης πίστας.
