Σε βάθος δρόμου με τον Λεωνίδα Μαριδάκη

11.05.2010
Σε βάθος δρόμου. Ιστορίες για προορισμούς και χώρες μακρινές. Τραγούδια για την περιπέτεια, την αγάπη και τη φιλία, που κουβαλάνε κάτι από το ταξιδιάρικο στοιχείο των Calexico, την εξωστρέφεια του Manu Chao ή τη σκοτεινή αψάδα του Tom Waits.
Σε βάθος δρόμου. Ιστορίες για προορισμούς και χώρες μακρινές. Τραγούδια για την περιπέτεια, την αγάπη και τη φιλία, που κουβαλάνε κάτι από το ταξιδιάρικο στοιχείο των Calexico, την εξωστρέφεια του Manu Chao ή τη σκοτεινή αψάδα του Tom Waits.
Ο λόγος για το νέο cd του Λεωνίδα Μαριδάκη με τίτλο «Σε Βάθος Δρόμου» που αποτελείται από δέκα τραγούδια και ένα... καταιγιστικό οργανικό. Αυτό το ενδιαφέρον μουσικό ταξίδι του νεαρού τραγουδοποιού μας παρακίνησε να τον συναντήσουμε και να μιλήσουμε μαζί του για τη νέα του δουλειά και όχι μόνο....

e-go: Από το πρώτο κιόλας άκουσμα της νέας σου δουλειάς, καταλαβαίνει κανείς τη διαφορετικότητα του ήχου, σε σχέση τουλάχιστον με την πλειοψηφία των παραγωγών στην ελληνική αγορά. Από μπόσα νόβα, πολλά ρυθμικά τραγούδια, μέχρι και ελληνικό χασάπικο. Πόσο συνειδητά έγινε αυτό και πόσο εύκολο είναι να παντρέψει ένας τραγουδοποιός τόσα στοιχεία μέσα σε ένα άλμπουμ;

Λ. Μ: Δεν ξέρω πόσο συνειδητά γίνεται, το ένστικτο έχει τον πρώτο ρόλο. Αντλώ από πολύ διαφορετικές δεξαμενές αλλά αυτό που με καίει είναι η υφολογική ενότητα. Το ζητούμενο είναι να βρεις τον ήχο που θα αφηγηθεί πειστικά τις ιστορίες σου. Ένα παιχνιδιάρικο, ερωτικό τραγούδι έγινε bossa nova, ένα κινηματικό, ska ή ένα ταξιδιάρικο, bolero. Μετά τη "σκηνοθεσία" των τραγουδιών, ακολουθεί η συνεργασία με τους κατάλληλους μουσικούς. Με τους μουσικούς που ακούμε τις ίδιες "φωνές"!

e-go:Ο ταξιδιάρικος τίτλος «Σε βάθος δρόμου» παραπέμπει σε road movie. Εσύ βλέπεις μια κινηματογραφική διάσταση στα συγκεκριμένα τραγούδια;

Λ. Μ: Ναι, απολύτως. Και εγώ και οι συνεργάτες με τους οποίους σκαρώσαμε το cd το είδαμε σκηνοθετικά. Νομίζω μάλιστα πως όταν ακούγαμε τις μίξεις καθόμασταν σε καρέκλες "του σκηνοθέτη". Από τα τραγουδίσματα μέχρι τις κιθάρες, τα τύμπανα, την ηχοληψία και το μοντάζ είχαμε πάντα στο μυαλό μας εικόνες. Ιστορίες. Ένα ταξίδι μου στην Κούβα, περίεργα βιβλία, όπως το «Πορτ Σουδάν» του Ολιβιέ Ρολάν, από το οποίο πήρα την πάσα να γράψω το «Άγριο όνειρο», τον «Ποιητή στη Νέα Υόρκη» του Λόρκα από όπου ξεπήδησε το Σαντιάγο, το «On the road» του Τζακ Κέρουακ που γέννησε το πρώτο τραγούδι του δίσκου...

e-go: Μπορεί, κατά τη γνώμη σου, ένας τραγουδοποιός σήμερα να σταθεί ζωντανός στην χαοτική ελληνική μουσική σκηνή, ιδιαίτερα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς;

Λ. Μ: Ο νέος καλλιτέχνης στην εποχή μας οφείλει να κάνει πολλά. Παραδείγματος χάριν να είναι μάνατζερ του εαυτού του! Να είναι παραγωγός του έργου του, πωλητής με φιλικό προφίλ, αλλά και άνθρωπος που να μπορεί να ελίσσεται και να αντιμετωπίζει τους σκοτεινούς νόμους της νύχτας, αφού είναι πολλές φορές ο ίδιος εγγυητής για την τήρηση των συμφωνιών με τα μαγαζιά. Μια μυθιστορηματική προσωπικότητα... Είναι και θέμα επιμονής, αντοχής. Από την άλλη η μουσική ?και όχι μόνο πια- πραγματικότητα είναι ρευστή σαν γάλα. Πρέπει να κολυμπάς συνέχεια για να μείνεις ζωντανός.

e-go: Είναι σημαντικές για σένα οι live εμφανίσεις; Θα παρουσιάσεις τη δουλειά σου κάπου ζωντανά;

Λ. Μ:
Είναι κάτι που το χαίρομαι πολύ. Εκεί η επαφή με τον κόσμο είναι διαμεσολάβητη. Άλλωστε τα τραγούδια μου έχουν χορευτική διάθεση, παρ' ότι λένε ιστορίες, έχουν ποιήματα κ.τ.λ. στην πραγματικότητα είναι σωματικά τραγούδια, έχουν μια έντονη εξωστρέφεια. Δουλεύω με τους στενούς συνεργάτες που κάναμε μαζί το δίσκο, (Γιώργο Ζερβό-κιθάρες, Ορέστη Γράβαρη-ντραμς, Γιώργο Βεντουρή-κοντραμπάσο, και την Πέννυ Μπαλτατζή-τραγούδι), καταπληκτικά παιδιά όλοι τους, και ετοιμάζουμε μια δίωρη παράσταση επικοινωνιακή και χορευτική... «Σε βάθος δρόμου». Ξεκινάμε στο TROVA αυτή την καταπληκτική μουσική σκηνή στο Μοναστηράκι τις Κυριακές 23 και 30 Μαΐου και συνεχίζουμε με συναυλίες σε Αθήνα και επαρχία. Μια ανακοινώσιμη ημερομηνία είναι ακόμα η 2 Ιουλίου στα Χανιά.

e-go: Λόγω της πολυχρωμίας των τραγουδιών, δυσκολεύεται κανείς να μαντέψει τις μουσικές σου επιρροές; Με ποια μουσική, λοιπόν, μεγάλωσε ο Λεωνίδας Μαριδάκης;

Λ. Μ:
Από μικρός άκουγα πολύ ραδιόφωνο αλλά μεγαλώνοντας άρχισαν... τα πάθη: Μάνος Χατζιδάκης, Villa-Lobos, Τom Waits, Manu Chao, τσιγγάνικη τζαζ. Συνήθως λατρεύω και τον ήχος που γεννιέται από ιστορίες που με συγκινούν. Ο Τom Waits έχει πει πως τα τραγούδια είναι ταινίες για τα αυτιά. e-go: Το «Σε βάθος δρόμου» μόλις κυκλοφόρησε. Εσείς, ωστόσο, συνεχίζετε να γράφετε καινούρια τραγούδια; Λ. Μ: Ναι. Αυτό το βάσανο δεν τελειώνει ποτέ. Σκαλίζω συνέχεια. Αλλά θα πάρει κάποιο χρόνο να βρω τον πυρήνα, το κουκούτσι της επόμενης δουλείας. Προτεραιότητα έχει να ξετυλίξω μέσα από λάιβ τον κόσμο του «Σε βάθος δρόμου». Υπάρχει πάντα κάτι εκεί πάνω στην σκηνή που σε περιμένει να το ζήσεις.

Μπορείτε να ακούσετε τραγούδια του Λεωνίδα Μαριδάκη και να διαβάσετε περισσότερα γι΄αυτόν στο: www.myspace.com/leonidas.maridakis

Γεωργία Οικονόμου