Σκηνοθεσία: Αθηνά Τσαγγάρη

Πρωταγωνιστούν: Αριάν Λαμπέντ, Βαγγέλης Μουρίκης, Ευαγγελία Ράντου, Γιώργος Λάνθιμος

Η Μαρίνα μοιράζει το χρόνο της ανάμεσα στον πατέρα της και την μοναδική της φίλη, Μπέλα. Ο επερχόμενος θάνατος του πατέρα, σε συνδυασμό με τον ερχομό ενός ξένου άνδρα στην εγκαταλελειμμένη βιομηχανική πόλη όπου ζει, θα τη θέσουν σε μια πορεία ενηλικίωσης.

Όταν το «Αttenberg» κυκλοφόρησε στις ελληνικές αίθουσες, ήταν σχεδόν αδύνατο να διαβάσεις για αυτό χωρίς να γίνει κάποια (θετική ή αρνητική) σύγκριση με τον «Κυνόδοντα», κάτι όχι εντελώς αδικαιολόγητο. Η Αθηνά Τσαγγάρη υιοθετεί μια παρόμοια ψυχρή κινηματογράφηση για ένα προσεκτικά κατασκευασμένο οπτικό αποτέλεσμα (στη διεύθυνση φωτογραφίας ο Θύμιος Μπακατάκης), μινιμάλ προσέγγιση σε σενάριο και διαλόγους με πετυχημένες δόσεις (μαύρου συνήθως) χιούμορ, και ηθελημένα μονότονη εκφορά του λόγου από τους ηθοποιούς.

Όπως και στον «Κυνόδοντα», όμως, οι επιλογές αυτές νομιμοποιούνται από την φύση της ιστορίας, με πρωταγωνίστρια μια εκκεντρική κοπέλα που εγκαταλείπει την σωματική και συναισθηματική της ακαμψία μόνο για τους παιδιάστικους χορούς με την φίλη της, ενώ νιώθει πιο άνετα να μιμείται τα ζώα παρά τους ανθρώπους.

Αυτές οι αναφορές στο ζωικό βασίλειο είναι πανταχού παρούσες, από τα ντοκιμαντέρ του Άτενμπορο που παρακολουθεί φανατικά η Μαρίνα μέχρι τις μιμήσεις ζώων στις οποίες συχνά καταφεύγει με τον πατέρα της ή τη φίλη της, Μπέλα. Είναι ένα εύρημα που λειτουργεί και σε σχέση με τον χωρίς συναισθηματισμούς και γεμάτο περιέργεια χαρακτήρα της Μαρίνας, αλλά και με αυτά που της συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της ταινίας, μια διελκυστίνδα ανάμεσα στον θάνατο και τη ζωή όπως τα ανακαλύπτει για πρώτη φορά.

Βαθμολογία: 4/5

Χριστίνα Λιάπη