Πρωτότυπος τίτλος: Rabbit Hole
Σκηνοθεσία: Τζον Κάμερον Μίτσελ
Ηθοποιοί: Νικόλ Κίντμαν, Άαρον Έκχαρτ, Νταϊάν Γουεστ
Πλοκή: Μετά το θάνατο του τετράχρονου γιου τους, ένα Νεοϋορκέζικο ζευγάρι προσπαθεί να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα.
Γνώμη: Υπάρχει 'σωστός' τρόπος να θρηνήσεις το παιδί σου; Και ποιος είναι αυτός; Τι είναι πιο υγιές: να προσπαθείς να αφαιρέσεις τα σημάδια της παρουσίας του στη ζωή σου ή αυτά τα σημάδια να τα αντιμετωπίζεις σα κίνητρο για να το θυμάσαι; Να ισχυρίζεσαι ότι είσαι καλά και έχεις τον έλεγχο ή να μιλάς για τη θλίψη σου όπως τη νιώθεις, δηλαδή όλη την ώρα;
Έχουν υπάρξει κι άλλες ταινίες για τέτοια διλήμματα που φέρνει ένας αναπάντεχος θάνατος αλλά λίγες έχουν καταφέρει να είναι τόσο οξυδερκείς, έξυπνες και αληθινές όσο η «Απώλεια». Αρχίζοντας 8 μήνες μετά από το γεγονός που διέλυσε δυο ζωές, είναι μια διαφορετική ιστορία θλίψης, χωρίς μεγαλόφωνους σπαραγμούς και θρήνους στη διαπασών, αλλά με μόνη αγωνία το πώς θα ζήσεις τη ζωή σου μετά από μια καταστροφή, αφότου καταφέρεις να πιστέψεις ότι μπορείς να επιβιώσεις από αυτήν.
Χαμηλών τόνων με προσεκτικά επιλεγμένα (και για αυτόν τον λόγο πιο δυνατά) ξεσπάσματα, το σενάριο, που βασίζεται στο βραβευμένο με Πούλιτζερ ομώνυμο θεατρικό έργο, κεντάει χαρακτήρες και καταστάσεις άψογα, παίρνοντας μια κατάσταση που όλοι έχουν ξαναδεί και δίνοντας την με πολύ πόνο, χιούμορ αλλά και ελπίδα, με τον επίλογο να είναι ένα διαμάντι γραφής σχετικά με τις μάσκες ομαλότητας που αναγκάζεται να φορέσει το ζευγάρι για να μπορεί να ελπίζει ότι θα βγουν κάποια στιγμή από την μαύρη τρύπα.
Η Νικόλ Κίντμαν επιστρέφει στο σινεμά που της πάει περισσότερο (όχι πια απόπειρες για κωμωδία ας ελπίσουμε) στον συγκλονιστικό, πολύπλοκο και απρόβλεπτο ρόλο της Μπέκα, ο Άαρον Έκχαρτ εξίσου ικανός στο ρόλο του συζύγου, ενώ ο Τζον Κάμερον Μίτσελ («Hedwig and the angry inch») σκηνοθετεί ήσυχα και λίγο διεκπαιρεωτικά – εδώ όμως ο σταρ είναι αναμφίβολα το σενάριο, οπότε συγχωρείται.
Χριστίνα Λιάπη
