(DΕCCΑ/UΝΙVΕRSΑL)

Ευτυχώς εδώ δεν έχουμε την εύκολη και... τουριστικά ασφαλή λύση του high energy gay playlist, αλλά το αυθεντικό score του Ντάνι Ελφμαν και μερικά τραγούδια (μόλις δύο ντίσκο) που κρατούσαν τον δικό τους μικρό ρόλο στη βιογραφία-θρίαμβο του Γκας Βαν Σαντ. Εχουμε ξαναγράψει, βέβαια, πως όταν ο Ντάνι Ελφμαν δεν συνεργάζεται με τον Τιμ Μπάρτον ή δεν γράφει μουσική για υπερήρωες έχει ένα μικρό πρόβλημα προσανατολισμού - στο «Wanted», σχετικά πρόσφατα, απέδειξε ότι μπορεί να κάνει θαύματα, στο «Μilk» όμως ξανασκαλώνει στο ποιο πρότυπο θέλει να ακολουθήσει: Τζέρι Γκοολντσμιθ ή Τζον Γουίλιαμς; Τζον Μπάρι ή Μπιλ Κόντι; Το ζήτημα όμως δεν είναι το τι επιλέγει στο τέλος (λίγο από όλα, αν σας ενδιαφέρει η απάντηση), αλλά ότι θέτει λάθος ερωτήματα στον εαυτό του: έχει πλέον το καθαρά δικό του στίγμα για να ακολουθεί δρόμους που έχουν χαράξει πρώτοι κάποιοι άλλοι.