από τον Γιώργο Κρασσακόπουλο
Στο τέλος όλοι πεθαίνουμε. Τι γίνεται όμως όταν αντιστρέψεις την πορεία; Ο Αλαν Μπολ, βραβευμένος με Οσκαρ σεναριογράφος του American Beauty, αποφάσισε να το δοκιμάσει όταν πρότεινε μια καινούργια σειρά στο ΗΒΟ: οι ήρωες θα ήταν ιδιοκτήτες ενός γραφείου κηδειών και κάθε επεισόδιο θα ξεκινούσε με έναν θάνατο.
Στις 3 Ιουνίου του 2001, η Αμερική έζησε την πρώτη της κηδεία δια χειρός της οικογένειας Φίσερ και ανακάλυψε πως τα μαύρα της πάνε πολύ. Για τα επόμενα πέντε χρόνια, το «Six Feet Under» θα αποτελούσε τις καλύτερες δημόσιες σχέσεις που είχε ποτέ ο... άλλος κόσμος και θα έστελνε την τηλεόραση κυριολεκτικά στον παράδεισο. Στην πορεία, η σειρά θα προταθεί συνολικά για 32 βραβεία Εμι και οχτώ Χρυσές Σφαίρες (για να κερδίσει επτά και τρεις αντίστοιχα) και θα αποτελέσει έναν καμβά όπου θα δουλέψουν σκηνοθέτες σαν τον Μάικλ Κουέστα, τη Μέρι Χάρον, τον Τζέρεμι Ποντέσουα ή τον Ροντρίγκο Γκαρσία. Το «Six Feet Under» δεν μοιάζει με όσα είχαμε συνηθίσει μέχρι τότε να βλέπουμε στην μικρή οθόνη. Η κινηματογράφηση, τα σενάρια, οι χαρακτήρες, οι καταστάσεις, όλα αντηχούσαν τις κινηματογραφικές καταβολές των ανθρώπων που το έστησαν (ή μήπως να πούμε το έσκαψαν;). Περισσότερο απ όλα, όμως, αυτό που έκανε (και κάνει) τη σειρά να ξεχωρίζει δεν είναι άλλο από το ύφος της, ο μαγικός τρόπος που κατορθώνει να μιξάρει το τραγικό με το αστείο, το ελαφρύ με το βαθυστόχαστο, το πραγματικό με το σουρεαλιστικό, τον κυνισμό με την τρυφερότητα... Εξήντα λεπτά που κατορθώνουν να διατρέχουν σχεδόν ολόκληρη την ανθρώπινη συναισθηματική γκάμα.
Οπως κάθε επεισόδιο στη σειρά, έτσι και η ιστορία της οικογένειας Φίσερ ξεκινά με έναν θάνατο (και τελειώνει με πολλούς, αλλά καλύτερα ας μην φτάσουμε ακόμη ως εκεί), αυτόν του πατριάρχη Ναθάνιελ, που δίνει την κλοτσιά για να αρχίσει να ξετυλίγεται το μπλεγμένο κουβάρι της δυσλειτουργικής του οικογένειας. Και πιστέψτε μας, αυτό το κουβάρι πάει μακριά. Η σύζυγός του Ρουθ, οι δυο γιοι του Νέιτ και Ντέιβιντ και η μικρότερη κόρη του Κλερ αποτελούν τους πρωταγωνιστές της ιστορίας. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν είναι παρά αφορμές για να εξερευνηθεί μια σειρά από συμπεριφορές, καταστάσεις και νοοτροπίες. Ξεκινώντας από ταμπού όπως (προφανώς) ο θάνατος, η ομοφυλοφιλία, η απιστία, η ψυχική υγεία και καταλήγοντας στις πιο μικρές λεπτομέρειες στην καθημερινότητά μας, η σειρά παρουσιάζει σε εβδομαδιαίες δόσεις ένα ανυπόκριτο πορτρέτο της αληθινής ζωής.
Η καθημερινότητα, όμως, στο «Six Feet Under» εκτιμά την ποίηση του ασήμαντου, ανακαλύπτει τη μαγεία του προφανούς, βουτάει στις πιο παράλογες εκδοχές της πραγματικότητας... Την ίδια όμως στιγμή κατορθώνει να προβάλλει άκρως εθιστική, φροντισμένη, εντυπωσιακή. Και ναι, θα ήταν εύκολο να χαρακτηρίσεις το «Six Feet Under» σαπουνόπερα ενός κυνικού διανοούμενου, ευτυχώς, όμως, η σειρά σε εκπλήσσει με τους πιο απρόβλεπτους τρόπους, χωρίς να παίρνει αποστάσεις από τις ζωές των ανθρώπων που παρακολουθεί. Ο Αλαν Μπολ νοιάζεται για τους χαρακτήρες του, συγχωρεί τα ελαττώματά τους και τους αγαπά, μην αφήνοντας άλλη επιλογή στον θεατή από το να κάνει κι εκείνος το ίδιο. Αυτό που κάνει την οικογένεια Φίσερ τόσο γοητευτική είναι το ότι οι ζωές της μοιάζουν με τις δικές μας, μοιράζονται κοινές λεπτομέρειες και απηχούν σκέψεις που θεωρούσαμε εντελώς προσωπικές.
Στη διάρκεια των πέντε κύκλων και των 63 επεισοδίων, η οικογένεια Φίσερ δεν έγινε απλά ένα κομμάτι της αμερικάνικης ποπ κουλτούρας και μια μυθική σειρά της τηλεόρασης, αλλά κυρίως ένα κομμάτι της ίδιας μας της ζωής, όσο κι αν κάτι τέτοιο ακούγεται βαρύγδουπο ή υπερβολικό. Αυτή άλλωστε μοιάζει να ήταν και η μεγαλύτερη επιτυχία της: Πέρα από τα βραβεία, τους επαίνους των κριτικών, τις μετρήσεις της τηλεθέασης και τα έσοδα από διαφημίσεις, το «Six Feet Under» δεν αρκέστηκε να μας χαρίσει μόνο μερικές κάθε άλλο παρά χαμένες ώρες μπροστά στην τηλεόραση. Πάνω απ όλα κατόρθωσε να δοξάσει την ίδια την ζωή, την ατελή, τσαλακωμένη, μπερδεμένη, χαρούμενη ύπαρξη των δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων που βρίσκονταν από την άλλη πλευρά της τηλεοπτικής οθόνης. Κι αυτό, αν το σκεφτείτε, δεν είναι καθόλου μικρό κατόρθωμα για μια σειρά που έχει σαν θέμα της τον θάνατο...
extras
Ολα τα extras που περιλαμβάνονταν στις επιμέρους εκδόσεις του κάθε κύκλου συμπεριλαμβάνονται φυσικά κι εδώ. Ανάμεσά τους θα βρείτε commentaries, κομμένες σκηνές, featurettes, συνεντεύξεις με πρωταγωνιστές και δημιουργούς και βιογραφικά. Στο box set που συγκεντρώνει όλους τους κύκλους, όμως, θα βρείτε σαν bonus ένα βιβλιαράκι με αναμνήσεις των συντελεστών και... επικήδειους για τους αποθανόντες, καθώς και τα δυο σάουντρακ που είχαν κυκλοφορήσει από τη σειρά. Κι αν αυτά δεν είναι αρκετά, το εξαιρετικό packaging (ένα κουτί με γκαζόν και μίνι ταφόπλακα στο πάνω μέρος) κάνει την τιμή πώλησης των 209 δολαρίων (στο amazon) να μοιάζει αν μη τι άλλο ικανοποιητική.
Ο Αλαν Μπολ δημιουργός του «Six Feet Under» μιλά για τον... θάνατο της σειράς.
«Αισθάνομαι καλά και είμαι πολύ ευχαριστημένος με τον τρόπο που τελειώνει η σειρά. Ηταν μια πολύ συναισθηματική διαδρομή για μένα. Για να γράψω το τελευταίο επεισόδιο προτίμησα να απομονωθώ στο εξοχικό μου, με τα δυο σκυλιά μου για ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο. Καθόμουν στον καναπέ με το laptop στα πόδια μου και ξαφνικά άρχισα να κλαίω. Και όχι απαραίτητα επειδή έγραφα κάτι λυπηρό. Ξαφνικά ένιωσα όπως νιώθουν οι γονείς όταν στέλνουν τα παιδιά τους στο πανεπιστήμιο ή όταν φεύγουν από το σπίτι. Αυτή η σειρά ήταν ένα τόσο μεγάλο μέρος της ζωής μου για πέντε ολόκληρα χρόνια. Από την άλλη, αισθάνομαι ενθουσιασμό για το ότι θα μπορέσω να ασχοληθώ με κάτι άλλο, γιατί 63 ώρες με τους ίδιους χαρακτήρες, την ίδια ιστορία και το συγκεκριμένο ύφος ήταν μια δύσκολη δουλειά. Πολλά έχουν αλλάξει μέσα σε αυτά τα πέντε χρόνια και πρώτα απ όλα εγώ ο ίδιος καθώς βρίσκομαι σε πολύ καλύτερη συναισθηματική φάση απ ό,τι πέντε χρόνια πριν. Ετσι τα περισσότερα από τα πράγματα που γράφω πλέον είναι πολύ πιο ελαφριά ή ανήκουν σε εντελώς διαφορετικά είδη.
Τα γυρίσματα του τελευταίου επεισοδίου (σ.σ. που σκηνοθέτησε ο ίδιος ο Μπολ, όπως άλλωστε και τον πιλότο και τέσσερα ακόμη στη διάρκεια της σειράς) ήταν εξίσου ή ίσως και περισσότερο μελαγχολικά. Ολοι, αλλά κυρίως εγώ, νιώθαμε ότι είναι η τελευταία φορά που βρισκόμαστε μαζί στα γυρίσματα αυτής της σειράς που υπήρξε κάτι περισσότερο από μια απλή δουλειά για τόσα χρονιά.
Οσο για το ίδιο το επεισόδιο, δεν μοιάζει καθόλου με το τυπικό φινάλε μιας σειράς. Δεν είναι ένα τέλος όπου οι ζωές των ηρώων αμπαλάρονται σε ένα όμορφο πακέτο με φιόγκο στην κορυφή. Ομολογώ ότι για λίγο σκέφτηκα την πιθανότητα του να τελειώνει με έναν τέτοιο τρόπο η σειρά. Στην πραγματικότητα, βλέπετε, είμαι τόσο παλαβός ώστε μερικές φορές είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι οι πρωταγωνιστές της σειράς υπάρχουν στ αλήθεια, είναι πραγματικοί άνθρωποι και νιώθω την ανάγκη να τους δω αληθινά ευτυχισμένους. Οπως όμως ξέρουμε όλοι, τα πράγματα δεν γίνονται έτσι στη ζωή και ασφαλώς δεν γίνονται έτσι στο Six Feet Under».
