Ενας χρόνος έρευνας σε Ουάσινγκτον, Αγγλία, Γαλλία, Ελβετία, Λίβανο, Συρία, Ντουμπάι, Βόρειο Αφρική και... μάλλον θα μείνει στην ιστορία ως η ταινία που έδωσε στον Κλούνεϊ το Οσκαρ. Κρίμα. Ο Γκέιγκαν προσπάθησε να αποδώσει με αληθοφάνεια και χωρίς μασημένες εκπτώσεις τα πολυδιαπλεκόμενα συμφέροντα της διεθνής αγοράς-μαφίας του πετρελαίου, ενορχηστρώνοντας ένα παρόμοια δαιδαλώδες σενάριο, αλλά οι καλές του προθέσεις χάθηκαν στο τρίγωνο της Syriana (γεωγραφικός όρος/κωδικός των «καυτών» για τα αμερικανικά πετροδολάρια αραβικών περιοχών). Οσοι αρέσκεστε στις πολλαπλές αναγνώσεις και όχι στις γραμμικές πλοκές ξαναδείτε το. Αξίζει. Π.Λ.