Πρώην σεναριογράφος της «Μέρας Εκπαίδευσης», θαυμαστής του σκορσεζικού «Ταξιτζή», κρυφός φαν του πρώτου «Ράμπο»: Ορίστε ένα βιαστικό πορτρέτο του Ντέιβιντ Εϊρ, ο οποίος επιχειρεί με την πρώτη του σκηνοθετική δουλειά να κάνει τη διαφορά στον τομέα της mainstream περιπέτειας. Χτισμένο γύρω από τη στέρεη σαν τσιμέντο υποκριτική του Μπέιλ και το εφιαλτικό αστικό σκηνικό του κεντρικού Λος Αντζελες, το φιλμ παίρνει σεβαστά ρίσκα. Το γεγονός, εντούτοις, ότι αποτυγχάνει να κάνει συμπαθείς τους κεντρικούς χαρακτήρες του λειτουργεί. Οσο για την προδιαγεγραμμένη μοίρα που η ταινία επιφυλάσσει στον ήρωά της, θα ήταν προτιμότερο να σερβιριζόταν με μια δόση λιγότερου μελοδραματισμού.