Δεν κάνει τον δικηγόρο του διαβόλου ο Χιρσμπίγκελ κατεβάζοντας τον ταμπουρωμένο μέσα στο καταφύγιό του Χίτλερ στις ανθρώπινες διαστάσεις του. Κάνει απλά τον κολαούζο στο δρόμο για μια βαθύτερη κατανόηση της προσωπικότητας του κτήνους, το οποίο, ακόμη και την έσχατη ώρα του, επέμενε να βάζει την τιμή της «άριας φυλής» πάνω από τον «αναλώσιμο» γερμανικό λαό που επί χρόνια τον στήριζε μέχρι θεοποίησης. Στο ρόλο του, μισοαστείας περιβολής, αυτού «θεού», ο Μπρoύνο Γκανζ, θεριό ανήμερο, περνά στην κινηματογραφική ιστορία.

Ρ.Ε.