Τον καιρό που ο Στίβεν Τσόου βρισκόταν ακόμη στην εφηβεία, μεγάλωνε με το όνειρο να μοιάσει στον απόλυτο ήρωα των παιδικών του χρόνων: τον Μπρους Λι. Δεκαετίες αργότερα, και έχοντας στο μεταξύ αφομοιώσει οποιαδήποτε ταινία πολεμικών τεχνών βρέθηκε στο διάβα του, ο Τσόου αποφάσισε να περάσει πίσω από την κάμερα προκειμένου να ζωντανέψει στην οθόνη μερικές από τις παιδικές εμμονές του. Από τις πρώτες κιόλας απόπειρές του απέδειξε ότι μέσα του κρυβόταν πάντοτε ένας σκηνοθέτης έτοιμος να αναδυθεί, συναντώντας συνάμα τεράστια επιτυχία στη χώρα του. Επρεπε να περιμένει μέχρι το Shaolin Soccer, όμως, για να γίνει δυνατό το πέρασμά του στο Χόλιγουντ. Ο ατυχής χειρισμός του φιλμ από την εταιρία Miramax, η οποία φάνηκε να μην γνωρίζει ακριβώς πώς να προωθήσει μια τόσο ασυνήθιστη επιμειξία ειδών, στέρησε μολαταύτα από ένα ευρύτερο αμερικανικό κοινό την ευκαιρία να ανακαλύψει το καινούργιο του hype. Να, όμως, που με τη δεύτερη κιόλας σκηνοθετική προσπάθειά του, ο Τσόου κατορθώνει να αποκτήσει τη φήμη που οραματιζόταν.
Αμέσως μετά την εποχή του Τίγρης Και Δράκος, των ζαλιστικών χορογραφικών κινήσεων και των ακροβατών- ηρώων με τη δύναμη να αψηφούν τους κανόνες της βαρύτητας, το Kung Fu Hustle εγκαινιάζει την εποχή όπου ένα φιλμ μεταμορφώνεται σε πανηγύρι μέσα από το οποίο ολόκληρα είδη του σινεμά καλούνται να παρελάσουν. Η ταινία λαμβάνει χώρα σε μια κινηματογραφική χώρα του ποτέ όπου καμιά σύμβαση δεν ισχύει και όλα επιτρέπονται. Είναι ένα αταξινόμητο σύμπαν στο οποίο μπορεί και συνυπάρχει αρμονικά η κωμωδία πλάι στις πολεμικές τέχνες, η φαντασία με την γκανγκστερική περιπέτεια, η παρωδία και το μιούζικαλ παρέα με την καταιγιστική δράση και τα κινούμενα σχέδια, όλα αγκαλιασμένα με μια κινηματογραφόφιλη διάθεση η οποία δεν διστάζει να χωρέσει στα δρώμενα σαφείς αναφορές σε ταινίες.
Ο Τσόου γεφυρώνει Ανατολή και Δύση εναλλάσσοντας την ψύχωσή του για το ασιατικό σινεμά πολεμικών τεχνών με την αγάπη του για το Χόλιγουντ και την ιδέα του κινηματογράφου με έναν ατέλειωτο παχνιδότοπο στον οποίο καλείσαι να εισδύσεις, τέλεια απενοχοποιημένος και ορεξάτος. Με τη βοήθεια του έξοχου διευθυντή φωτογραφίας του, δίνει στο φιλμ την αίσθηση και την οπτική ενός καρτούν που έχει ζωντανέψει και απειλεί να ξεχυθεί από την οθόνη. Οι σκηνές του κινούνται με μια απίστευτη φρενίτιδα, το μοντάζ κόβει και ράβει με ρυθμούς πολυβόλου, οι χαρακτήρες του αποκτούν την ευλυγισία των σκίτσων την ίδια ώρα που τα σινεμασκόπ κάδρα και η σύνθεση του πλάνου έχουν μια πανέμορφη πλαστικότητα. Η υπόθεση αποκτά δευτερεύουσα σημασία, γιατί αυτό που ενδιαφέρει τον σκηνοθέτη είναι να σε μπάσει μέσα στην εικονογραφική του εξτραβαγκάνζα. Το Kung Fu Hustle αγωνίζεται και στο μεγαλύτερο μέρος σε κάνει να μην πάρεις στιγμή τα μάτια σου από την οθόνη...
if you like this...
...άφησε να σε εντυπωσιάσει ξανά το ΤΙΓΡΗΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ (2000, περιοχή 2, SONY ΡΙCΤURΕS/ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ), με τις έξοχες χορογραφημένες μάχες και τις σκηνές δράσης που φλερτάρουν με την ποίηση.
...γνώρισε το απίστευτα διασκεδαστικό SHAOLIN SOCCER (2001, περιοχή 1, SUPER D/PHANTOM So), την άλλη μεγάλη επιτυχία του Τσόου.
...θυμήσου με τον ΚΙΤΡΙΝΟ ΠΡΑΚΤΟΡΑ ΤΟΥ ΧΟΝΓΚ ΚΟΝΓΚ (1973, περιοχή 2, WARNER ΗΟΜΕ VIDEO) την πιο θρυλική δημιουργία καράτε στο σινεμά.
...θαύμασε με τον ΗΡΩΑ (2003, περιοχή 2, ODEON) τον τρόπο με τον οποίο ο Ζανγκ Γιμού μετατρέπει ένα περιπετειώδες ιστορικό έπος σε απόλυτο στιλιστικό απόγειο.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΙΒΕΝ ΤΣΟΟΥ;
Εχει πρωταγωνιστήσει σε πενήντα περίπου φιλμ, έγραψε και σκηνοθέτησε εφτά και κατόρθωσε να γίνει ένας από τους πιο χρυσοφόρους αστέρες της μοντέρνας ασιατικής οθόνης. Γιατί, λοιπόν, οι περισσότεροι στον κόσμο τον μαθαίνουν ακριβώς τώρα; Ισως, επειδή η εναρκτήρια γνωριμία του με διεθνές κοινό έπρεπε να περιμένει μέχρι το 2001 και το SHAOLIN SOCCER. «Από τη στιγμή που η ταινία γνώρισε επιτυχία», εξομολογείται ο Τσόου «εκπληρώθηκε η πρόθεσή μου να μπορώ με τις δημιουργίες μου να αγγίξω τα πιο διαφορετικά είδη θεατών». Αδιαφιλονίκητο σταθμό της ζωής του, ο σκηνοθέτης θα θεωρεί, παρόλα αυτά, για πάντα την πρώτη φορά που είδε τον Μπρους Λι στο σινεμά. Η εμπειρία, θυμάται, ήταν αποκαλυπτική. «Βγήκα από την αίθουσα και μου ήταν αδύνατο να αρθρώσω λέξη. Από εκείνη τη στιγμή αποφάσισα να γίνω ο υπ αριθμόν ένα θαυμαστής του. Για να το καταφέρω αισθάνθηκα πως έπρεπε να κάνω όλα όσα εκείνος έκανε. Το πρώτο συνεπώς πράγμα ήταν να μάθω κουνγκ φου και να εξασκηθώ στην εκμάθηση της συγκεκριμένης τέχνης. Το δεύτερο, ήταν να γίνω ηθοποιός». Στο KUNG FU HUSTLE, ο Τσόου εκδηλώνει με τον πιο γλαφυρό τρόπο αυτήν ακριβώς την αγάπη του, αποτίνοντας παράλληλα φόρο τιμής σε κλασικές κινεζικές παραγωγές πολεμικών τεχνών, αλλά και στα κινούμενα σχέδια των Loοney Tunes, σε χολιγουντιανά μιούζικαλ ή σε αγαπημένες του ταινίες, όπως η ΛΑΜΨΗ. Οι περισσότερες από αυτές τις σκηνές- αναφορές ισχυρίζεται ότι «ξεπήδησαν τυχαία. Προέκυψαν στα πλατό των γυρισμάτων και ήταν σκόρπιες ιδέες, οι οποίες όμως μπόρεσαν και ενσωματώθηκαν ιδανικά στο υπόλοιπο φιλμ. Οπως για παράδειγμα η σκηνή με τον χορό της Συμμορίας των Τσεκουριών. Στην αρχή η ιδέα μας φάνηκε παράξενη. Στην πράξη απεδείχθη εξαιρετική».
