Περιμένοντας την προβολή του DANNY ΤΗΕ DOG στη χώρα μας, πέρασε αρκετός καιρός από τότε που κυκλοφόρησε αυτό το CD, το οποίο κανονικά δεν πρέπει να υπολογίζεται ως το τέταρτο άλμπουμ των Massive Attack, καθώς είναι ηχογραφημένο αποκλειστικά ως score της ταινίας. Κομμάτια του γκρουπ έχουν χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς στον κινηματογράφο, αλλά πρώτη φορά αναλαμβάνουν εξ ολοκλήρου την ηχητική επένδυση μίας, ευρωπαϊκής φυσικά, ταινίας...

Τα δύο, πλέον, μέλη των Massive Attack, απελευθερωμένα από το εμπορικό «άγχος» της ανεύρεσης κατάλληλων φωνών για τα τραγούδια τους, καταθέτουν εδώ 21 αμιγώς οργανικά κομμάτια, τα οποία σαφώς θυμίζουν το παρελθόν των δημιουργών τους, ακούγονται παράλληλα, όμως, κάπως πιο «ανθρώπινα», φτιαγμένα με λιγότερο περφεξιονιστικές τάσεις και ικανά να συνοδέψουν χίλιες δυο εικόνες- όχι απαραίτητα αυτές του σκηνοθέτη Λουί Λετεριέ. Σχηματίζοντας μια δεκαμελή μπάντα ειδικά για τις ανάγκες αυτής της ηχογράφησης (τρεις κιθαρίστες, δύο ντράμερ, δύο κιμπορντίστες, πιάνο, μπάσο, βιολί) και έχοντας από κοντά κανονική ορχήστρα, για τα κομμάτια που οι ενορχηστρωτικές ανάγκες απαιτούσαν κάτι πιο υποβλητικό, οι Massive Attack γράφουν ένα άλλοτε εφιαλτικό, άλλοτε ονειρικό και άλλοτε επιθετικό σκορ, με τις κιθάρες και τα παραμορφωμένα τύμπανα να έχουν συχνά τον πρώτο λόγο και την ορχήστρα να έρχεται στο τέλος να «σκουπίσει» ό,τι έχει απομείνει, ηχητικά και συναισθηματικά μιλώντας... Ο Ντέιβιντ Χολμς, οι Primal Scream και οι Death In Vegas θα κοκκινίσουν (από ζήλια ο πρώτος, από ντροπή οι δεύτεροι, από αμηχανία οι τρίτοι) μόλις ακούσουν τούτα εδώ τα κομμάτια.

Σxεδόν 15 χρόνια μετά το ντεμπούτο τους, με το οποίο όρισαν μία ολόκληρη εποχή στη μουσική, οι Massive Attack, έστω και με τη σημερινή τους σύνθεση, αποδεικνύουν με ένα σάουντρακ- αουτσάιντερ ότι παραμένουν ένα υπολογίσιμο όνομα και δεν έχουν χάσει ούτε ελάχιστη από την ικανότητα να μας ταρακουνούν με την καλλιτεχνική τους αντίληψη- εκτός κι αν περιμένετε ένα «Βlue Lines» για τον 21ο αιώνα...