Εχοντας αφομοιώσει αισθητικές δανεισμένες από το ευρωπαϊκό σινεμά, με ένα δραματουργικά χαλαρό και αυτοσχεδιαστικό ύφος, ο Ράφελσον συνεχίζει εδώ την περιπλάνησή του στα ίδια υπαρξιακά μονοπάτια με την καταξιωμένη προηγούμενη δημιουργία του. Σκιαγραφεί και πάλι τη μεγάλη αμερικανική απογοήτευση μέσα από τις φρούδες ελπίδες δυο διαμετρικά αντίθετου χαρακτήρα αδελφών να πραγματοποιήσουν τα ουτοπικά όνειρά τους για επιτυχία στην καρδιά της αστικής καπιταλιστικής αλλοτρίωσης.