Οι τακτικοί αναγνώστες της στήλης γνωρίζουν την άποψή μας για τον Τζον Γουίλιαμς. Αρκετοί διαφωνούν. Δικαίωμά τους. Το ότι ο Τζον Γουίλιαμς εξαργυρώνει το παρελθόν του με δουλειές που απλώς πιστοποιούν τη δημιουργική παρακμή του είναι, δυστυχώς, ένα γεγονός αδιαμφισβήτητο. Αυτό, εντούτοις, δεν σημαίνει ότι δεν είναι ικανός για ευχάριστες εκπλήξεις: στο «Catch Me If You Can» και το πρώτο Χάρι Πότερ τα είχε καταφέρει μια χαρά- το ίδιο κάνει και τώρα και μάλιστα σε μία ταινία μεγαλύτερων κυβικών. Το «War Of The Worlds» θα μπορούσε να είναι πολλά πράγματα. Μόνον ένα δεν θα μπορούσε να ΜΗΝ είναι: τρομακτικό! Οπως σημειώνει και ο ίδιος ο Σπίλμπεργκ στο εσώφυλλο, εδώ μιλάμε για μουσική που τιμά το είδος των ταινιών τρόμου, για μουσική που, όταν την ακούς, ξέρεις ότι θα τρομάξεις- αν δεν το έχεις κάνει ήδη. Βασικά, εδώ έχουμε να κάνουμε με τρομακτική μουσική- τι πιο κατάλληλο για μία ταινία που πραγματεύεται έναν κόσμο που απειλείται με καταστροφή. Οποιος δεν τρόμαξε στην ήδη κλασική σκηνή με την πρώτη επίθεση των Tripods στους ανυποψίαστους πολίτες του Νιου Τζέρσεϊ, όποιος δεν ανατρίχιαζε στον ήχο των αστραπών ή της πολεμικής σάλπιγγας των εξωγήινων, όποιος δεν είχε μία ανησυχία μήπως η απειλή επί της οθόνης τον περίμενε μετά το τέλος της προβολής στο δρόμο... ε, ας ξαναδεί τον Ε.Τ. σε DVD κι ας μας αφήσει ήσυχους! Οι υπόλοιποι θα βρουν σε αυτό το CD ένα συστατικό καταλυτικής σημασίας, από αυτά που χρησιμοποίησε ο Σπίλμπεργκ για τη δική του εκδοχή του «War Of The Worlds». Αυτές οι παρτιτούρες, αυτές οι ενορχηστρώσεις θα έκαναν υπερήφανο τον Χ.Τζ. Γουέλς. Οπως θα έλεγε και ο Τζορτζ Ρομέρο... stay scared!!!