Από τον Σπήλιο Λαμπρόπουλο
Η μεγαλύτερη αδικία από τη straight to DVD κυκλοφορία του «Ηollywoodland» δεν αφορά τόσο την ίδια την ταινία, αλλά τη μουσική και τα τραγούδια που ακούγονται σε αυτή, καθώς αμφότερα θα άξιζε να εκτιμηθούν από το ευρύ κοινό.
Στο μεν αυθεντικό σκορ «Ηollywoodland, Original Score» (Varese/EMI), ο συνθέτης Μαρσέλο Ζάρβος δανείζεται τα σωστά στοιχεία από τους μετρ του είδους (και από τη γενιά της δεκαετίας του 80, ο Μαρκ Αϊσαμ έρχεται αμέσως στο νου) και καταθέτει το προσωπικό του στίγμα με κρυφό άσο στο μανίκι του τις πρωτότυπες και εντυπωσιακά έξυπνες ενορχηστρώσεις, η ποικιλία των οποίων είναι αξιοθαύμαστη. Με λίγα λόγια, τόσο σύγχρονο «παλαιάς κοπής» σκορ έχουμε πολλά χρόνια να ακούσουμε - ο Μπράιαν Ντε Πάλμα, λογικά, έχει ήδη βρει τον επόμενο συνεργάτη του.
Αν όμως ένα από τα μεγαλύτερα ατού της ταινίας είναι η πειστική αναβίωση του δεύτερου μισού της δεκαετίας του 50, μέρος αυτής της επιτυχίας οφείλεται και στην προσεγμένη επιλογή των τραγουδιών που ακούγονται σε αυτή: από τα υπέροχα φωνητικά των Platters στο αξεπέραστο «Τhe Great Ρretender», στον αιώνια έφηβο Φράνκι Λέιν, από τη τζαζ των Τζον Κολτρέιν, Λάιονελ Χάμπτον και Μπένι Γκούντμαν στον πρώτο, ίσως, ράπερ στην ιστορία, τον μπλούζμαν Μπο Ντίντλεϊ, από το latin lounge της ορχήστρας του Αρτούρο Ο Φαρίλ στο κολασμένο ροκαμπίλι του Λιτλ Ρίτσαρντ, από την ανεπανάληπτη φωνή του Τζέρι Μπάτλερ στο ρυθμ εν μπλουζ του Μπάστερ Μπράουν κι από εκεί στην καταπληκτική διασκευή των King Pleasure στο «Υou Re Crying» του αξεπέραστου Κουίνσι Τζόουνς, τα 14 τραγούδια που βρήκαν το δρόμο τους στην ταινία και το αντίστοιχο σάουντρακ με τίτλο «Μusic From Ηollywoodland» (DECCA/UNIVERSAL) είναι όλα... υπέροχα! Περάστε και τα δύο cd στο i-pod, συνδέστε το με τον ενισχυτή σας, καλέστε τη στο σπίτι, ετοιμάστε τα ποτά και έχετε εξασφαλισμένη μιάμιση ώρα σαγηνευτικής μουσικής υπόκρουσης. Μόνον μην αρχίσετε να παίζετε με γεμάτα περίστροφα.
