Την αγωνία του να ισοφαρίσει την επιτυχία του «Ηustle & Flow» (σ.σ. η προηγούμενη ταινία του που κέρδισε Οσκαρ τραγουδιού και ήταν υποψήφια ακόμη για Οσκαρ α ανδρικού ρόλου για τον Τέρενς Χάουαρντ): Δεν το σκέφτηκα ποτέ αυτό, γιατί έγραψα το σενάριο μετά το «Ηustle & Flow» αλλά πριν το γυρίσω. Αλλά αν μιλάτε για το θέμα της «δύσκολης δεύτερης ταινίας» δεν νομίζω πως με επηρέασε. Χάνεις την παρθενιά σου μόνο μία φορά σε αυτή τη ζωή. Κάνεις το πρώτο σου παιδί μόνο μία φορά και όλοι μιλάνε γι αυτό επειδή ακριβώς ήταν η πρώτη φορά. Αλλά μετά την πρώτη αυτή φορά, είσαι χαρούμενος που έχει τελειώσει. Είσαι ευτυχισμένος που τα κατάφερες. Αλλά όταν έγινε ξεκάθαρο ότι είχα την ευκαιρία να κάνω και άλλη μία ταινία και όντως μπορούσα να κάνω μία ταινία που θα βασίζεται σε δικό μου σενάριο και κάτι που ήθελα πάρα πολύ να κάνω, τότε αρχίζεις να σκέφτεσαι πως το έργο σου αρχίζει να αποκτά ένα σύνολο και μπορεί, ενώ όλοι περιμένουν να στρίψεις δεξιά, εσύ να πας αριστερά.

Ο,τι μας κρατάει αλυσοδεμένους
Αν δεν είσαι αλυσοδεμένος σε μία κοινωνία, αν δεν μπορείς να νιώσεις επαφή με ένα μέρος, μία οικογένεια ή ακόμη μία εκκλησία, τότε το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε να ευχηθεί κανείς είναι να αλυσοδεθούμε μεταξύ μας. Αυτό δηλώνει την ύπαρξη μίας παραδοσιακής, ανιδιοτελούς αγάπης χωρίς ίχνος κριτικής. Αυτό ήταν που ήθελα να εξερευνήσω με αυτή την ταινία.

Το πώς έπεισε τον Σάμιουελ Τζάκσον και την Κριστίνα Ρίτσι να πρωταγωνιστήσουν στην ταινία

Το ευτυχές στην όλη υπόθεση ήταν ότι και οι δύο διάβασαν το σενάριο και ήταν από την αρχή «μέσα».

Οι άνθρωποι του Σαμ με πήραν αμέσως. Η Κριστίνα το διάβασε και είπε στον ατζέντη της πως θα παρατήσει για πάντα την ηθοποιία αν δεν παίξει αυτό το ρόλο.