Ενας άντρας, μία γυναίκα, και οι δύο παντρεμένοι, συναντιούνται τυχαία σ' έναν σιδηροδρομικό σταθμό και ζουν έναν πλατωνικό, ανεκπλήρωτο έρωτα. Εμπνευσμένο από θεατρικό μονόπρακτο του Νόελ Κάουαρντ, με διαλόγους που δεν λένε ποτέ όσα υπονοούν, δύο ερμηνείες μέγιστης ευαισθησίας, σκηνοθετημένο και φωτογραφημένο με μεγαλύτερη ακρίβεια κι από τα δρομολόγια των λονδρέζικων τρένων, αποτελεί ύμνο στα απρόσμενα πάθη που συνταράζουν τις καθωσπρέπει ζωές μας. Π.Λ.