Γεία σου θεία Λουκία!Χρειάζομαι πραγματικά βοήθεια!Είμαι με εναν άνθρωπο ένα χρόνο και 4 μήνες περίπου. Είμαι 18 και είναι 23. Πριν 2-3 βδομάδες πήγα 5ημερη με το σχολειο και τσακωθήκαμε απο την πρώτη μέρα που βρέθηκα εκει. Δεν μιλήσαμε καθόλου μέχρι που γυρισα. Οσο ελειπα και οι δυο καναμε βλακειες. Εκεινος βγηκε με κοπελες και φιλους, πηγε σε στριπτιζαδικο και εγω απο την αλλη το τελευταιο βραδυ ηπια πολυ και μεθυσα, καπνισα (που δεν το θελει και μου ειχε πει να μην συμβει οσο ειμαστε μαζι), φιληθηκα με εναν συμμαθητη και με χουφτωσε οπου εκεινος εκανε κινηση και τραβηχτηκα μετα απο λιγο. Ολα αυτα τα εμαθε. Πρωτα για το φιλι και με συγχωρεσε. Για μια βδομαδα ημασταν πιο ερωτευμενοι απο ποτε μετα εμαθε και τα υπολοιπα και ηρθε το τελος! Οι φιλοι του με εκραζαν απιστευτα και οσο και αν ηθελε να γυρισει δεν τον αφηνε ο εγωισμος και τα λογια των κολλητων του. Τελικα εδω και μια βδομαδα περιπου ειμαστε μαζι. Μου ειπε ομως δεν μπορει να ξανανιωσει πως του αρεσουν οι ζουζουνιες μας, πως δεν ξερει γιατι ειναι μαζι μου και πως δεν θελει να χασει τους φιλους του για εμενα. Γιατι αρκετοι ειναι αυτοι που δεν ερχονται στην παρεα γιατι λενε οτι ειμαι εγω και του λενε τι κανεις με αυτην κλπ. Εγω οντως δεν ηθελα τιποτα απο οτι εγινε απλως αντιδρουσα και το τελευταιο βραδυ ηπια γιατι πιστευα οτι θα με βοηθουσε να μην σκεφτομαι.
Τωρα οσο ειμαστε μαζι μου ζητησε να μην ξανασχοληθω και να μην μιλαμε για το τι κανει με τους φιλους του οπως αντιστοιχα θα πει το ιδιο και σε εκεινους. Ειμαι ερωτευμενη μαζι του και τον θελω! Εκεινος παλι λεει πως δεν νιωθει τιποτα πια. Ενδιαφερεται ομως πολυ και ζηλευει. Ξερω οτι μπορουμε να αγγιξουμε το τελειο. Αλλα δεν ξερω πως να φτασω εκει. Πρεπει κατι να κανω τωρα που τον εχω αλλα τι; Εχω μετανιωσει... Στο μεταξυ ημουν τα παντα για εκεινον πριν απο αυτα που συνεβησαν... Απαντησε μου! Χρειαζομαι βοηθεια για να του ξανακερδισω την καρδια! Ξερω οτι μπορω! Τον θελω πολυ! Σε ευχαριστω για τον χρονο σου!
Γίνε φίλος της θείας Λουκίας και στο FaceBook
Τινάκι μου, αν ήσουν τα πάντα για εκείνον πριν τότε είσαι ακόμα τα πάντα για εκείνον και τώρα μόνο που τώρα έχει πληγωθεί ο αντρικός του εγωισμός και δεν ξέρει πώς να το βολέψει μέσα του όλο αυτό. Όμως, οι σχέσεις δεν χτίζονται πάνω στον εγωισμό, ούτε πάνω σε απαγορεύσεις με διαφορετικά μέτρα και σταθμά για εκείνον και για εσένα.
Φυσικά και ήταν μέγα λάθος σου να επιτρέψεις στον συμμαθητή σου να σου βάλει χέρι και να φιληθείς μαζί του και -αν δεν το έχεις κάνει ήδη- θα πρέπει να ζητήσεις ειλικρινά συγνώμη από το αγόρι σου για το συμβάν και να του υποσχεθείς ότι δεν θα ξαναγίνει και να μην ξαναγίνει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
Ταυτόχρονα όμως, ήταν εξίσου λάθος από την πλευρά του αγοριού σου να βγει με άλλες και να πάει σε στριπτιζάδικο, όπως και το να σου κάνει καυγά όταν έφυγες για την εκδρομή, ή το να σου υπαγορεύει το αν θα πιεις ή αν θα καπνίσεις. Όλα αυτά δημιουργούν ένα καταπιεστικό και άδικο κλίμα για σένα στο οποίο λογικό είναι ν' αντιδράς άσχημα, δεδομένης και της φυσιολογικής ανωριμότητας της ηλικίας σου.
Ωστόσο, αυτή τη στιγμή εσύ θεωρείς φυσιολογική τη δική του συμπεριφορά και μιλάς λες κι εκείνος ήταν ο άψογος κι εσύ η προβληματική, ενώ φαίνεται να δέχεσαι όλες τις κατηγορίες που σου προσάπτουν οι φίλοι του, οι οποίοι στο κάτω-κάτω δεν δικαιούνται να έχουν άποψη για το τι κάνετε και πως τα βρίσκετε μεταξύ σας ιδιαίτερα όταν δεν γνωρίζουν και τη δική σου πλευρά. Για να στο πω αλλιώς, η σχέση σας απείχε πολύ από το τέλειο στο οποίο πιστεύεις ότι μπορείτε να φτάσετε, ήδη πριν τσακωθείτε με αφορμή την εκδρομή.
Για να φτάσετε αυτό το τέλειο θα πρέπει πρώτα απ' όλα να βάλετε τη σχέση σε διαφορετική βάση, σε μια βάση όπου κανείς από τους δυο σας δεν θα υπαγορεύει στον άλλον τι θα κάνει και τι όχι, αφού θα έχετε εμπιστοσύνη μεταξύ σας, θα κάνετε αμοιβαίες υποχωρήσεις και θα προσφέρετε στήριξη και όχι κριτική ο ένας στις επιλογές του άλλου.
Αν δεν μπορείτε να έχετε αυτή την αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ σας ενώ η στήριξη και οι υποχωρήσεις πρέπει να προέρχονται μόνο από τη δική σου πλευρά, τότε δεν μπορείτε να έχετε και μια πραγματικά ικανοποιητική σχέση.
Πιο πρακτικά μιλώντας, αν θέλεις να δώσεις μια ευκαιρία στη σχέση σου, θα πρέπει να πάψεις να είσαι τόσο απολογητική και να περάσεις στην αντεπίθεση, διεκδικώντας αυτά που οφείλεις να διεκδικήσεις. Συγκεκριμένα, πρέπει πρώτα να παραδεχτείς ανοιχτά τα λάθη σου -όπως είπαμε και πιο πάνω- αλλά ταυτόχρονα να εξηγήσεις στο αγόρι σου ότι υπάρχουν όρια σ' αυτά που απαιτεί από εσένα κι ότι δεν μπορεί να κάνει ό,τι του κατεβαίνει στο κεφάλι περιμένοντας να το δέχεσαι στωικά. Με άλλα λόγια δεν μπορεί να βγαίνει με άλλες μόλις εσύ γυρίσεις την πλάτη σου, ούτε να πηγαίνει σε στριπτιζάδικα, ούτε και να δίνει στους φίλους του περισσότερη αξία απ' αυτή που δίνει στα συναισθήματα του και στη σχέση του μαζί σου.
Αν δεν μπορεί να δεχτεί αυτά τα πράγματα και τελικά δεν μπορεί να δεχτεί εσένα την ίδια όπως είσαι, τότε δεν βλέπω πώς μπορεί να είσαι ξανά ευτυχισμένη κοντά του και πιστεύω ότι θα πρέπει να αναθεωρήσεις τις απόψεις σου για το πώς αντιλαμβάνεσαι την ιδανική σχέση και τι σημαίνει να είσαι τα πάντα για κάποιον.
