Ημουν μεσα σε ένα ηρεμο γαμο , δεν υπήρχαν τσακωμοι , καναμε πραγματα μαζί μεγαλωναμε το παιδί μας το μονακριβο , οι μερες κυλουσαν ηρεμα. Απο πλευράς μου δεν υπηρχε ερωτική έλξη με τον συζυγο. Ήταν μια σχεση που επρεπε να τελειωσει, αλλα λόγω καταστασεων λόγω του ότι δεν μπορουσα να κάνω πίσω , η συνηθεια και πολλα άλλα δικά μου λάθη προχωρησε σε γάμο.
Ένας άνθρωπος ο συζυγος καλός αλλα με μειωνε πολλά χρονια και όλο μου φωναζε για το πάχος.
Ειχα πληγωθει, ετρωγα στα κρυφά , αντι να βρει τρόπο να με βοηθησει , να με κρατησει κοντα του με εδιωχνε κάθε μερα και πιο πολύ. Όταν αγαπάς έναν ανθρωπο τον βοηθας, θα προτημουσα να μου ελεγε να γραφτουμε ένα γυμναστηριο παρα να με απειλει ότι αν συνεχιζω να παχαινω θα με χωρίσει.
Ηρθε ο γιος μας στην ζωή και όπως ηταν αναμενομενο βρήκα διέξοδο εκει, πάνω στο παιδί.
Καποια στιγμη εντελώς τυχαια συναντησα τον ανθρωπο που εδώ και 2.5 χρονια ειμαι σε εξωσυζυγική σχεση. Η καρδια μου γεμισε , ενιωσα γυναικά μαζί του απελευθερώθηκα. Η "σχεση" μας προχωραγε , μεγαλα λόγια ειπώθηκαν, ορκιζοταν ότι καποια στιγμη θα ζησουμε μαζί θα κανουμε μια όμορφη οικογενεια και πραγματικά πίστεψα ότι τα εννοει;
Εκανα το λάθος και εχτισα την ευτυχια μου πάνω σε μια μελλοντική σχεση μαζί του, σταματησα να ζω , περιμενα την μερα που θα ερθει να μου πει ότι εμεις θα ζησουμε μαζί... γι αυτο ζουσα. Εχτισα την ευτυχια μου πάνω στην δυστυχια των αλλων, δεν σκεφτηκα ουτε τα παιδια που υπήρχαν απ τις δυο οικογενειες αυτές , δεν σκεφτομουνα τιποτα. Δεν αντεχα το παρανομο το κρυφο τα ψεμματα στον συζυγο και όλα τα υπόλοιπα ηθελα να μπουν όλα σε μια σειρα.
Παραλληλα με μενα ο ανθρωπος που ειχα εξωσυζυγική σχεση κρατουσε την ισοροπία της οικογενειας του . Πήγαινε εκδρομες , οικογενειακες στιγμες , καφεδακι, βολτουλες κλπ. Τη μια στιγμη μου ελεγε ετοιμασου το καλοκαιρί θα ζησουμε μαζί και την άλλη σε ένα τσακωμό μας, μου ειπε ότι δεν εχει σοβαρό προβλημα με την γυναικα του , ότι τα παιδια δεν φταινε σε τιποτα και ότι δεν περιμενε να πάρω σοβαρα τις κουβεντες που μου ορκιζοταν στα παιδια του ότι εμεις θα ζησουμε μαζί.
Τα γραφω όλα αυτά , όχι για να με βοηθησετε όυτε για να με κρινετε, το πήρα το μαθημα μου και ξερω πολύ καλα τι εχω σκοπό να κάνω. Τα γραφω όλα αυτά για να διαβασουν την ιστορία μου κοπέλες που ισως είναι στη ιδια κατασταση με μενα. Απλα καποιοι αντρες εγω τους λέω κλέφτες ψυχών, θέλουν να περνάνε καλά, και δεν τους νοιάζει τιποτα άλλο από το να περνάνε καλα.
Αν με διαβάζετε φύγετε οσο πιο γρήγορα μπορείτε σας κλέβουν την ψυχή για να μπορέσουν να ζουν καλα , είναι άγρια αρπακτικά. Οσο για μενα, πήρα το μαθημα μου πληρωνω πολύ ακριβα την όλη κατασταση και κάνω μια προσπαθεια μεσα μου με τον συζυγο, αν δεν μπορεσω να συνεχεισω θα του μιλήσω ξεκάθαρα και ο κάθε ένας θα πάρει τον δρόμο του.
Γίνε φίλος της θείας Λουκίας και στο FaceBook
Καλή μου, η κατάσταση που περιγράφεις είναι χαρακτηριστική σχεδόν για όλες τις εξωσυζυγικές σχέσεις. Μακάρι να είχες διαβάσει εγκαίρως το σχετικό άρθρο μου στο WomenOnly, "Σχέση με δεσμευμένο: τι, πώς και γιατί... όχι" το οποίο περιγράφει ακριβώς την κατάσταση με όλες τις λεπτομέρειες και να ήξερες τουλάχιστον τι να περιμένεις, τι να πιστέψεις και τι όχι.
Βέβαια, όπως συχνά συμβαίνει, ακόμα κι αν το είχες διαβάσει πιθανόν η ανάγκη σου για κάποια διέξοδο, για μια ανάσα μετά από τόσα χρόνια καταπίεσης και απογοητεύσεων να σε είχε τυφλώσει και πάλι να προχωρούσες με τον ίδιο τρόπο.
Σε κάθε περίπτωση, αυτή τη στιγμή δεν έχει νόημα να βασανίζεσαι άλλο. Είσαι σε πολύ καλό δρόμο και σου εύχομαι κάποια στιγμή σύντομα να βρεις την προσωπική ευτυχία μέσα στον γάμο σου, ή αν αυτός δεν καταφέρει να λειτουργήσει μέσα από μια καινούργια, ικανοποιητική και ισορροπημένη σχέση.
