Θεία Λουκία, εδώ και πολύ καιρό εχω σχέση με ένα παιδι απο αποσταση (Κρήτη - Αθηνα). Στην αρχή ηταν ολα καλα, και έδειχνε να ενδιαφέρεται καθως οπως λεει εκείνος, ηταν ερωτευμενος μαζι μου πριν τα μπλέξουμε, εγω ομως οχι. Στην πορεια τον ερωτεύτηκα πολυ, πολύ δυνατα και του το ειπα. Έχει αλλαξει παρα πολυ, ολο με στεναχωρεί και με μειώνει, με αποφεύγει στο τηλεφωνο με την προφαση οτι κατι του ετυχε ή οτι θέλει να κοιμηθεί. Και εγω ολο ανέχομαι την συμπεριφορά του και τα νευρα του και μια προοδο δεν βλεπω, δε θελω να χωρισω αλλα δεν αντέχω αλλο να κλαιω σαν μωρο εξαιτίας ενος .... Τι να κάνω; Βοηθησε με.

Γίνε φίλος της θείας Λουκίας και στο FaceBook

Έλσα μου, θα σου απαντήσω με ένα ποιηματάκι που έλεγαν οι παλιές και συνοψίζει την όλη κατάσταση:

"Όταν θέλεις δε σε θέλω

κι όταν θέλω δε με θέλεις.

Να, κι εγώ δε θα σε θέλω

για να θέλεις όταν θέλω!"

Με άλλα λόγια, όταν κάποιος σου κάνει τέτοια παιχνίδια, δείξε αδιαφορία για να κερδίσεις την προσοχή του.

Βέβαια, η προσωπική μου άποψη είναι ότι μια τέτοια σχέση δεν αξίζει την ταλαιπωρία, πόσο μάλλον όταν είναι από απόσταση και δεν σου προσφέρει καν σε αντιστάθμισμα τις χαρές μιας σχέσης από κοντά.

Όπως πολλά πράγματα είναι θέμα ιεράρχησης και απόφασης: απλά άλλαξε τον τρόπο που βλέπεις τις σχέσεις και όσα περιμένεις από τον αγαπημένο σου και θα δεις ότι θ' αλλάξουν όλα για καλό.

Όταν θα καταλάβεις πραγματικά ότι αξίζεις μια καλύτερη συμπεριφορά, θα πάψεις να ανέχεσαι τέτοιες δικαιολογίες και να εγκλωβίζεσαι από μόνη σου σε αδιέξοδες καταστάσεις.