Θεία μου καλησπέρα! Είμαι 27 χρόνων και εδώ και 5 μήνες είμαι με ένα παιδί λίγο μεγαλύτερο. Σ'αυτό το διάστημα έχουμε κάνει σεξ 3 φορές και αυτές πριν από 1 μήνα και βάλε. Του το χω πει ότι νιώθω ότι το έχω στερηθεί, ενώ είναι τόσο όμορφο όταν συμβαίνει μεταξύ μας κι αυτός λέει ότι του αρέσει πολύ αλλά: έχει άγχος να είναι καλός, έχει άγχος μη μείνω έγκυος αλλα δεν βάζει προφυλακτικό γιατί του πέφτει. Επομένως κομμένο το σεξ. Τις γόνιμες μέρες μου καθως δεν έχουμε σπίτι, δε θέλει να με πάει σε ξενοδοχείο γιατί δεν είμαι "γκόμενα" αλλά η γυναίκα του. Άλλες φορές είναι κουρασμένος, άλλες δεν πάει καλά η σχέση μας κ.ο.κ. Είναι σίγουρο ότι δεν με απατάει, φαίνεται ότι με αγαπάει και τον αγαπώ κι εγώ, αλλά έχω φτάσει στα όριά μου. Τι μου προτείνεις να κάνω; Ευχαριστώ.
Γίνε φίλος της θείας Λουκίας και στο FaceBook
Αγαπητή μου, έχεις μπλέξει με έναν άνθρωπο που έχει πολύ χαμηλή λίμπιντο (ή που χρησιμοποιεί πολλή πορνογραφία για να ικανοποιείται ή που είναι γκέι και το κρύβει), ο οποίος χρησιμοποιεί το σεξ για να σε ελέγχει: αυτά περί του ότι «είσαι η γυναίκα του και δεν μπορεί να σε πάει σε ξενοδοχείο» είναι εκ του πονηρού για να κολακεύει τον εγωισμό σου, να σε καψουρεύει και να σε κρατάει μονίμως πεινασμένη κι εξαρτημένη από τα κέφια του, ενώ ταυτόχρονα έτσι σε κάνει να αισθάνεσαι και κάπως σαν «λυσσάρα» επειδή δίνεις τόση σημασία στις «σαρκικές ορέξεις» σου αντί να χορταίνεις με ρομαντικά γλυκόλογα.
Με άλλα λόγια το πρόβλημα του -γιατί πρόβλημα του είναι ξεκάθαρα- είναι πιο σύνθετο και βαθύ απ' ότι φαίνεται. Μάλιστα, σου υπογράφω ότι ακόμα κι αν αρχίσεις να παίρνεις αντισυλληπτικά χάπια ή βάλεις σπιράλ για να πάψει να υπάρχει θέμα ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης και πάλι θα βρίσκει κάποια δικαιολογία για να σου δίνει σεξ με το σταγονόμετρο -π.χ. ότι δεν έχετε δικό σας χώρο, ότι δεν πάνε καλά οι δουλειές κι έχει άγχος, ότι, ότι...
Συνεπώς, πρέπει να σκεφτείς πολύ καλά τι θέλεις κι αν αξίζει να συνεχίσεις να περνάς τον χρόνο σου μαζί του. Ακόμα περισσότερο πρέπει να προσέξεις αν έχεις σχετικά χαμηλή αυτοεκτίμηση και χαμηλό αυτοσεβασμό, γιατί τότε γίνεται ακόμα πιο εύκολο να πέσεις στην παγίδα του «ερωτευμένου αλλά ευαίσθητου, υπεύθυνου και συγκρατημένου» άντρα που «σου έκανε την τιμή» να ασχοληθεί μαζί σου.
Αν δηλαδή αρχίσεις να πιστεύεις πως όταν αποκτήσετε δικό σας χώρο και απομακρυνθούν όλα τα υπόλοιπα κωλύματα το πρόβλημα θα λυθεί, σιγά-σιγά ο καιρός θα περάσει, θα έχεις επενδύσει πάρα πολλά σε συναισθηματικό επίπεδο και θα σου είναι πολύ δύσκολο να παραδεχτείς στον εαυτό σου ότι έκανες λάθος. Και τότε, καθώς θα προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι αυτή η σχέση άξιζε τον κόπο, σε μια ανύποπτη στιγμή η σεξουαλική στέρηση και η συναισθηματική απαξίωση που εισπράττεις από εκείνον θα σε οδηγήσουν στην αγκαλιά κάποιου άλλου, θ' αρχίσεις να νιώθεις ενοχές και η ζωή σου θα γίνει ακόμα πιο περίπλοκη και πιο θλιβερή.
Μπορεί να νομίζεις ότι υπερβάλλω με αυτή την πρόβλεψη, αλλά θα ήταν κρίμα να ρισκάρεις την προσωπική σου ευτυχία για να διαπιστώσεις κατά πόσο έχω δίκιο. Άλλωστε, αρκεί ν' ακούσεις αυτό που λέει η κοινή λογική: αν ένας νέος και υγιής άντρας αγνοεί τις ανάγκες σου και αρνείται να σε ικανοποιήσει σεξουαλικά με οποιοδήποτε πρόσχημα τους πρώτους μήνες της σχέσης σας, θα συνεχίσει να κάνει το ίδιο -και χειρότερα- και στο μέλλον.
Συνεπώς δεν έχεις κανένα λόγο να διατηρήσεις μαζί του μια ερωτική σχέση με όλες τις δεσμεύσεις της αποκλειστικότητας. Μπορεί εκείνος να είναι απίθανος τύπος για παρέα και ιδανικός υποψήφιος γαμπρός σε όλα τα υπόλοιπα αλλά αν δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο ρόλο του ως σεξουαλικός σύντροφος, τότε δεν αξίζει να επενδύσεις περισσότερο επάνω του. Καλύτερα να μείνετε φίλοι και να ψάξεις να βρεις κάποιον με τις ίδιες προδιαγραφές αλλά που να είναι επιπλέον πιο πρόθυμος ως εραστής. Αλλιώς δεν καταλαβαίνω για ποια ερωτική σχέση μιλάμε.
