Πριν ξεκινήσετε την ανοικοδόμηση του δικού σας σπιτιού, θα πρέπει να ενημερωθείτε για τα διάφορα βελτιωτικά και πρόσμεικτα προϊόντα που διαθέτει η σύγχρονη τεχνολογία των οικοδομικών υλικών. Η επιλογή συνήθως βασίζεται στις επικρατούσες κλιματολογικές συνθήκες και στις απαιτήσεις της εκάστοτε κατασκευής. Στην αγορά θα βρείτε πρόσμεικτα του μπετόν για διάφορες χρήσεις, όπως για να αποκτήσει ρευστότητα και να δουλευτεί με ευκολία, για χαμηλές θερμοκρασίες, για τη στεγανοποίηση του σοβά κ.ά. Τα υλικά τοιχοποιίας μπορούν να χωριστούν στα δομικά στοιχεία (τούβλα, τσιμεντόλιθοι κ.ά.) και στα κονιάματα (λάσπη, χαρμάνι κτλ.).

Μονωτικά υλικά
Αρκετά διαδεδομένα είναι τα έτοιμα κονιάματα τα οποία διασφαλίζουν τη σωστή αναλογία και ποιότητα των υλικών. Το στεγανωτικό μάζας προστίθεται κατά τη σκυροδέτηση στο μπετόν των θεμελίων και των τοιχίων του υπογείου, κάνοντάς τα πιο στεγανά. Στη συνέχεια, ολοκληρώνεται η υγρομόνωση του χώρου με ειδική, τσιμεντοειδή επάλειψη στην εξωτερική πλευρά του. Δώστε ιδιαίτερη έμφαση στη θερμομόνωση της οικοδομής. Θερμομονωτικό υλικό τοποθετείται στο στάδιο του καλουπώματος και στην εξωτερική πλευρά τοιχίων, κολόνων και δοκών προκειμένου να αποφευχθούν μελλοντικά θερμογέφυρες και συμπυκνώσεις υδρατμών. Στη διάρκεια της κατασκευής, θερμομονωτικό υλικό κατάλληλου πάχους τοποθετείται ανάμεσα στις δύο πλευρές των εξωτερικών τοίχων, στην εξωτερική πλευρά των σενάζ, στην οροφή της πυλωτής και, φυσικά, στην τελική διαμόρφωση της ταράτσας.

Τοιχοποιίες
Εκτός από τους συμβατικούς τοίχους με τούβλα, υπάρχουν και εναλλακτικές λύσεις. Το χτίσιμο με στοιχεία τύπου «Αlfablock» ή «Υtong» γίνεται εύκολα και γρήγορα. Πρόκειται για ελαφρά οικοδομικά υλικά που τοποθετούνται με ειδική κόλλα και προσφέρουν θερμομόνωση και ηχομόνωση. Δημιουργείται μια λεία επιφάνεια που απαιτεί μόνο το τελικό στρώμα σοβά. Τα χωρίσματα με γυψοσανίδες και τσιμεντοσανίδες παρουσιάζουν, επίσης, το πλεονέκτημα της ταχύτητας στην κατασκευή, μια και ολοκληρώνονται γρήγορα, ενώ δεν απαιτούν σοβάτισμα. Οι γυψοσανίδες τοποθετούνται πάνω σε μεταλλικό σκελετό και με μόνωση ορυκτοβάμβακα προσφέρουν αντισεισμική προστασία, θερμομόνωση, ηχομόνωση και πυροπροστασία. Οι τσιμεντοσανίδες παρουσιάζουν μεγάλες αντοχές σε ακραίες κλιματολογικές συνθήκες -βροχή, ήλιος, χιόνι- και η ευκολία που παρουσιάζουν στην κοπή και την τοποθέτησή τους τις καθιστούν ιδανική λύση. Τα υαλότουβλα είναι ημιδιαφανή, γυάλινα στοιχεία, τα οποία χτίζονται όπως τα τούβλα, με συνδετική κόλλα ανάμεσά τους. Για να ενισχυθεί η αντοχή τους προστίθεται μεταλλικός σκελετός στους αρμούς. Η ιδιαίτερη αισθητική τους αναδεικνύεται σε μεγάλες, μοντέρνες επιφάνειες. Η ποικιλία στα χρώματα και τα σχέδια και η τοποθέτησή τους σε ευθείες, καμπύλες ή ως διαχωριστικά, επιτρέπει τη δημιουργία πολλών και ξεχωριστών κατασκευών.

Κεραμοσκεπή ή ξύλινη στέγη
Τα κεραμικά κεραμίδια χωρίζονται σε τέσσερις τύπους: το γαλλικό, τον ολλανδικό, το ρωμαϊκό και το βυζαντινό. Τα βασικά πλεονεκτήματά τους είναι η μεγάλη αντοχή στην κάμψη και τα ακραία καιρικά φαινόμενα και η μικρή υδροπερατότητα. Εκτός από τα παραδοσιακά κεραμίδια, υπάρχουν χρωματιστά από τσιμέντο, εξαιρετικά ελαφρά μεταλλικά, καθώς επίσης και τύπου tegola, τα οποία μοιάζουν στην ουσία με στεγανωτική μεμβράνη. Τα ασφαλτικά κεραμίδια χρησιμοποιούν συνήθως διπλής ενίσχυσης polyester και υαλοϋφασμα. Η σύνθεση αυτή παρέχει υψηλή μηχανική αντοχή και ελαστικότητα, σταθερότητα διαστάσεων, αντοχή στο σπάσιμο, άμυνα στις ατμοσφαιρικές συνθήκες, καθώς επίσης μόνωση και προστασία σε ακραία καιρικά φαινόμενα. Τοποθετούνται εύκολα σε οποιοδήποτε τύπο στέγης και επιφάνειας και επειδή έχουν μικρό βάρος είναι ιδανικά για αναπαλαιώσεις στεγών παλιών κτιρίων. Στην περίπτωση που θα επιλέξετε ξύλινη στέγη, θα πρέπει να πληροί ορισμένους βασικούς κανόνες: να λειτουργεί μονωτικά, να είναι ανθεκτική, χρηστική και να ικανοποιεί τα αισθητικά σας κριτήρια. Τη σύνθεση της στέγασης καθορίζουν οικονομικοί λόγοι και πολεοδομικοί κανονισμοί, καθώς και ο τρόπος κατασκευής της. Η τοποθέτηση, η μορφή και το βάρος των υλικών, η δημιουργία αρμών και η προστασία τους, επηρεάζουν την επιλογή του τρόπου κατασκευής. Οι στέγες πρέπει να διαμορφώνονται με ξυλεία που προέρχεται από πλατύφυλλα δέντρα (δρυς, καρυδιά, οξιά, καστανιά, τικ, ιρόκο κ.ά.), όπως επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθούν κωνοφόρα δέντρα (πεύκο, έλατο, pitch pine κ.ά.), αφού εμποτιστούν με χημικές ουσίες που εμποδίζουν τη σήψη.