Από την αρχιτέκτονα Λίζα Πανοπούλου

Ενα κτίριο αποτελείται από δομικά στοιχεία, βαριά και ελαφριά, αδιαπέραστα ή διαπερατά, τα οποία όταν τοποθετούνται με ορισμένη γεωμετρική αλληλουχία συντελούν στην ολοκλήρωση ενός χώρου με διακριτό χαρακτήρα και αισθητική.

Εξωτερικά, το κέλυφος μας δίνει μια γενική, πρώτη εικόνα του σπιτιού. Εσωτερικά, η διαμόρφωση των χώρων και η επιλογή των υλικών για τις επιφάνειες καθιερώνουν το «χρώμα» και τον τελικό χαρακτήρα του σπιτιού. Ο τρόπος κατασκευής των εσωτερικών χωρισμάτων εξαρτάται από το υλικό που θα επιλεγεί. Το καθένα από αυτά έχει συγκεκριμένες ιδιαιτερότητες που θα δώσουν σχήμα στο τελικό αποτέλεσμα. Παρακάτω θα εξετάσουμε κάποια από τα πιο συνηθισμένα υλικά που χρησιμοποιούνται για την εσωτερική τοιχοποιία.

Τούβλο

«Αsk the brick what it wants to be» (Ρώτα το τούβλο τι θέλει να γίνει): τάδε έφη Louis Kahn, ο διάσημος Αμερικανός αρχιτέκτονας που χρησιμοποιούσε με ιδιαίτερη μαεστρία το τούβλο τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά.

Το τούβλο είναι ίσως το πιο διαδεδομένο υλικό κατασκευής εσωτερικών τοίχων. Σίγουρα είναι το παλαιότερο, αφού προέρχεται από την ίδια τη γη. Θεωρείται ως εξέλιξη του λασπότουβλου, που ακόμη και σήμερα χρησιμοποιείται σε μερικά μέρη του κόσμου, ενώ η σύνθεσή του για τουλάχιστον χίλια χρόνια παραμένει κατά βάση η ίδια. Είναι υλικό συμπαγές και αρκετά ανθεκτικό στη φθορά του χρόνου. Σήμερα προσφέρεται σε πολλές διαφορετικές διαστάσεις και για μια ποικιλία κατασκευών. Ο αριθμός και το σχήμα της διάτρησης, για παράδειγμα, καθορίζουν τις μονωτικές του ιδιότητες και αντοχές. Η επιλογή του τούβλου που θα χρησιμοποιηθεί σε μια μεσοτοιχία εξαρτάται από τη χρήση του συγκεκριμένου χώρου. Συνήθως, το τούβλο μπαίνει στο βασικό σκελετό ενός κτιρίου και κατόπιν σοβατίζεται εξωτερικά. Υπάρχουν όμως και τούβλα συμπαγή που μπορούν να παραμείνουν ασοβάτιστα, δίνοντας έτσι ένα έντονο διακοσμητικό ύφος στο χώρο.

Τα σύγχρονα μονωτικά τούβλα είναι πιο ελαφριά και εύχρηστα από τα κοινά του παρελθόντος. Είναι ευκολότερα στην τοποθέτηση και οικονομικότερα, καθώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε δρομική τοιχοποιία (μονό τούβλο) αντικαθιστώντας τη διπλή τοιχοποιία με διάκενο και μόνωση.

Γυψοσανίδα ή ξηρά δόμηση

Εδώ και αρκετό καιρό οι γυψοσανίδες χρησιμοποιούνταν στην Ελλάδα περισσότερο για ψευδοροφές και λιγότερο για τοιχοποιία. Μέχρι πρόσφατα αξιοποιούνταν σε διαχωριστικά γραφείων και βιομηχανιών και πολύ σπάνια σε σπίτια. Αυτή η τάση που επικράτησε στις οικοδομικές εργασίες ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι στην Ελλάδα έχουμε σημαντική βιομηχανία τούβλων που το κάνει πιο προσιτό σαν υλικό. Η γυψοσανίδα είναι φτιαγμένη από αφρώδη γύψο και χαρτόνι πιεσμένο και κομμένο σε μεγάλες σανίδες των 12,5 mm πάχους. Είναι φιλική προς τον άνθρωπο και το περιβάλλον και έχει την ικανότητα να απορροφά την υγρασία του χώρου όταν αυτή είναι περισσότερη του κανονικού και να την αποβάλλει όταν είναι λιγότερη. Στην κατασκευή, οι σανίδες βιδώνονται και από τις δύο πλευρές σε μεταλλικά, συνήθως, στηρίγματα. Στο κενό ανάμεσά τους μπαίνει μόνωση που συμβάλλει στη βελτίωση της άνεσης στον εσωτερικό χώρο.

Πρόσθετα υλικά ανακατεύονται με το γύψο ώστε να αυξηθεί η πυραντίσταση του υλικού. Η «ξηρή» σύσταση της γυψοσανίδας την κάνει ελαφριά και εύκολη στην τοποθέτηση. Κατά συνέπεια, με την αύξηση της οικοδομικής δραστηριότητας που παρατηρείται σήμερα, όλο και περισσότερο προτιμάται η ξηρά δόμηση ως λύση για την εσωτερική τοιχο-ποιία σε σπίτια. Οσον αφορά τα μπάνια και τις κουζίνες, εκεί τοποθετούνται άνθυγρες γυψοσανίδες, ενώ ειδικές εφαρμογές κατασκευάζονται για ιδιαίτερους χώρους.

Υπάρχει πλέον μεγάλη γκάμα έτοιμων γυψοσανίδων από την οποία μπορεί κάποιος να διαλέξει, αφήνοντας έτσι ελευθερία στη φαντασία και το σχέδιο.

Επίσης, η συμπεριφορά της γυψοσανίδας σε περίπτωση σεισμού είναι πολύ θετική.

Υtong

Τελευταία, έχει μπει στην αγορά το Ytong, ένα υλικό το οποίο εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη Σουηδία το 1924 από τον αρχιτέκτονα Johan Axel Eriksson. Είναι ένα πορώδες υλικό φτιαγμένο από τσιμέντο, χαλαζία, ασβέστη και νερό, η επεξεργασία των οποίων δίνει το πορομπετόν, ένα ελαφρύ υλικό με πολλές κυψέλες αέρα. Εχει υψηλές θερμομονωτικές επιδόσεις και δε χρειάζεται πρόσθετο υλικό μόνωσης. Οταν τοποθετείται, η επίπεδη επιφάνειά του επιτρέπει να σοβατιστεί χωρίς κάποια ειδική προετοιμασία. Οπως και για τις γυψοσανίδες, η τοποθέτηση του Ytong γίνεται γρήγορα και χωρίς επιπλέον εργασία. Κόβεται εύκολα, προσφέροντας έτσι τη δυνατότητα μεγάλης ακρίβειας στην εφαρμογή. Για τον ίδιο λόγο, η εγκατάσταση υδραυλικών και ηλεκτρικών σωληνώσεων και καλωδίων γίνεται εύκολα.

Το Ytong μπορεί εύκολα να λειτουργήσει ως υποκατάστατο της κλασικής τοιχοποιίας. Σαν υλικό, όμως, έχει σχεδιαστικούς περιορισμούς - προσφέρεται μόνο σε τετράγωνα σχήματα και για εσωτερικούς τοίχους δωματίων.

Υαλότουβλο

Αποτελεί μια εναλλακτική μορφή τοιχοποιίας, που τα τελευταία χρόνια κάνει συχνά την εμφάνισή της στα κτίρια ως διαχωριστικό εσωτερικών χώρων, διακοσμητικό ή δομικό στοιχείο. Σαν υλικό προσφέρει θερμομόνωση και ηχομόνωση, οπότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη θέση ενός κοινού τοίχου, φωτίζοντας συγχρόνως το χώρο. Η μέγιστη διάσταση ενός τοίχου από υαλότουβλο, από το ένα στήριγμα στο άλλο, μπορεί να έχει 1,80 m μήκος και 2,40 m ύψος. Εάν κάποιος επιθυμεί να καλύψει ένα μεγαλύτερο χώρο, απλά πρέπει να προσθέσει ενδιάμεσα στηρίγματα. Τα διάφορα μεγέθη και χρώματα υαλότουβλων που κυκλοφορούν σήμερα προσφέρουν τη δυνατότητα ευέλικτου σχεδιασμού, ποικιλίας διακόσμησης και εφαρμογής σε όλα τα δωμάτια του σπιτιού.

Ξύλο

Η επένδυση τοίχων με ξύλο εφαρμόζεται συχνά στις βόρειες χώρες και τις ΗΠΑ, χρησιμοποιείται όμως και στην Ελλάδα κυρίως σε ορεινές περιοχές. Τα διαχωριστικά φτιάχνονται από ξύλινα πλαίσια που καρφώνονται κυρίως πάνω σε μεταλλικά στηρίγματα. Εσωτερικά μπαίνει θερμομόνωση και η επένδυση καρφώνεται από πάνω. Οι ξύλινοι τοίχοι δημιουργούν μια ατμόσφαιρα ζεστασιάς, καθιστώντας το συγκεκριμένο υλικό ιδανικό για δωμάτια καθημερινής χρήσης όπως σαλόνια και υπνοδωμάτια. Σήμερα, τα περισσότερα ξύλα υπόκεινται στην κατάλληλη επεξεργασία που θα τα καταστήσει πυρίμαχα. Οι επιλογές για τα ξύλα είναι πάρα πολλές: βρίσκει κανείς από ακουστικά πάνελ έως δρύινες σανίδες που μπορούν να συνδυαστούν με διάφορα διακοσμητικά σχέδια.

Μέταλλο και άλλα υλικά

Εσωτερικές επενδύσεις ή απλά διαχωριστικά μπορούν να κατασκευαστούν από οποιοδήποτε άλλο υλικό, αρκεί να ταιριάζει στο χώρο και να μην αντικαταστήσει κανείς ένα φέροντα τοίχο με κάποιον άλλο που δεν αντέχει. Το μέταλλο χρησιμοποιείται στις μέρες μας σε πολλές εφαρμογές, όχι μόνο στη βιομηχανία αλλά και σε σπίτια. Μια απλή επένδυση από inox διάτρητο μπορεί να προσδώσει ένα βιομηχανικό ύφος σε ένα σαλόνι με μεγάλους χώρους. Εάν κατασκευαστεί ένας τοίχος κατά τον ίδιο τρόπο με έναν από γυψοσανίδα (στηρίγματα, πλαίσια, κενό) και προστεθεί η απαιτούμενη μόνωση εσωτερικά, οποιοδήποτε υλικό μπορεί να μεταμορφωθεί σε εσωτερικό χώρισμα. Το σημαντικό είναι να λαμβάνεται υπόψη η σωστή θερμομόνωση και ηχομόνωση καθώς και η πυραντοχή του υλικού.