Τα ζυμαρικά αποτελούν ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια στην ελληνική κουζίνα. Τα είδη τους είναι ποικίλα με ξεχωριστή γεύση και συνδυασμένα με διαφορετικά υλικά μάς δίνουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε εκπληκτικές συνταγές.
Nοστιμεύουν τις σούπες μας, συνοδεύουν τις σαλάτες μας,... εμπλουτίζουν τις πίτες μας, γίνονται υπέροχα συνοδευτικά και ?ο κατάλογος της γεύσης δεν έχει τέλος.
Κάθε λαός και ένα είδος...
«Λάγανον» για τους Αρχαίους Ελληνες, «λάγκανουμ» για τους Ρωμαίους, «ιτρίγια» για τους Αραβες, «νούγιες» για τους Κινέζους... οι αναφορές σχετικά με την προέλευση των ζυμαρικών είναι αμέτρητες! Κάποιοι πιστεύουν ότι εξελίχθηκαν από πρωτόγονα είδη ζυμαρικών των αρχαίων ευρωπαϊκών λαών, άλλοι πάλι ισχυρίζονται ότι προήλθαν από τους Κινέζους ή τους Αραβες. Κοινή πεποίθηση πάντως είναι, ότι ο πρώτος Ευρωπαίος που γνώρισε τα ζυμαρικά στα ταξίδια του στην Κίνα, ήταν ο Μάρκο Πόλο, ο οποίος φέρνοντάς τα πίσω στην πατρίδα του, τα «πολιτογράφησε» μια για πάντα, ιταλικά. Το πιθανότερο όμως είναι, ότι ο ...λαός κάθε χώρας επινόησε ένα διαφορετικό είδος ζυμαρικού, ανάλογα με την κουλτούρα του και τις ευρύτερες συνήθειες του τόπου του.
Ζυμαρικά... πολύτιμα για την υγεία μας!
Πλούσια σε υδατάνθρακες και με χαμηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά στοιχεία και νάτριο, τα ζυμαρικά βρίσκονται στη βάση της πυραμίδας της μεσογειακής διατροφής. Πρόκειται για μία αγνή τροφή, φυτικής προέλευσης, η οποία προσφέρει υψηλές ποσότητες θρεπτικών ουσιών, ενισχύοντας με τον καλύτερο τρόπο το καρδιαγγειακό μας σύστημα.
Ο σωστός τρόπος μαγειρέματος...
Οταν θέλουμε να μαγειρέψουμε ζυμαρικά, είτε φρέσκα είτε αποξηραμένα, ακολουθούμε την εξής διαδικασία:
Σε μία μεγάλη κατσαρόλα με νερό προσθέτουμε αλάτι (περίπου 1 κοφτό κουταλάκι για κάθε λίτρο νερού). Μόλις το νερό βράσει, προσθέτουμε τα ζυμαρικά μας και τα ανακατεύουμε.
Εάν χρειαστεί, τα ανακατεύουμε και κατά τη διάρκεια του βρασίματος για να μην κολλήσουν μεταξύ τους.
Μόλις βράσουν, απομακρύνουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και? τα στραγγίζουμε, αφήνοντάς τα λίγο υγρά, ώστε να αναμειγνύεται πιο εύκολα η σάλτσα μας.
για να φτιάξουμε σπιτικά ζυμαρικά...
- Καλό είναι, όταν ο καιρός είναι βροχερός ή όταν έχει... υγρασία, να αποφεύγουμε την παρασκευή ζυμαρικών, γιατί το ζύμωμα θα γίνεται με ιδιαίτερη δυσκολία.
- Τα αβγά... που θα χρησιμοποιήσουμε, θα πρέπει να είναι φρέσκα και φυσικά, σε θερμοκρασία δωματίου.
- Τέλος,... το λάδι ελιάς θα πρέπει απαραιτήτως να... είναι πολύ καλής ποιότητας.
Γιατί προτιμάμε να βράζουμε τα ζυμαρικά μας αλ ντέντε;
Ο κυριότερος λόγος αφορά στην υγεία, αφού σύμφωνα με τις επιστημονικές έρευνες, τα αλ ντέντε ζυμαρικά είναι πιο ευκολοχώνευτα σε αντίθεση... με τα παραβρασμένα, τα οποία αναγκάζουν το πεπτικό σύστημα να δουλεύει περισσότερο...
Επίσης, όταν τα ζυμαρικά μαγειρεύονται αλ ντέντε, το άρωμά τους διατηρείται με αποτέλεσμα να είναι περισσότερο γευστικά.
Tαξίδι στον κόσμο...
- Τα διάσημα ραβιόλια τα οποία επινοήθηκαν στη Λιγγουρία, πήραν την ονομασία τους από τον πρώτο μάγειρά τους «Ραβιόλι».
- Στη Σικελία συνηθίζουν να προσθέτουν στη σάλτσα πέστο ντομάτα και λιγότερο βασιλικό.
- Στη Σαρδηνία για να δώσουν χρυσοκίτρινο χρώμα στα γνωστά ζυμαρικά τους «μαλορέντους», που είναι τα τοπικά παραδοσιακά νιόκι, προσθέτουν τον δικό μας κρόκο Κοζάνης.
- Το περίφημο λιβανέζικο πιάτο ζυμαρικών «σις μπαράκ», γίνεται με τορτελίνια γεμιστά με κρέας μαγειρεμένο σε πικάντικη σάλτσα γιαουρτιού.
- Σε άλλες χώρες συναντάμε παραλλαγές από γεμιστά ζυμαρικά, όπως τα «ουόν-τον» στην Κίνα, τα «μόμο» στο Θιβέτ, τα «βαρένικα» στην Ουκρανία, τα «πελμένι» στη Ρωσία και τα «κρέπλακς» στους Εβραίους.
Ελληνικές παραδοσιακές γεύσεις
Αφτούδια: Φτιάχνονται στη Χίο και... πρόκειται για μια απλή ζύμη από αλεύρι και νερό στην οποία δίνουν το σχήμα των «αφτιών», από τα οποία προκύπτει και το όνομά τους.
Εβρίστη: Αποτελούν σπεσιαλιτέ των Ελλήνων της Μαύρης Θάλασσας και θυμίζουν πολύ στεγνές ταλιατέλες...
Βαλάνες: Προέρχονται από τη Χίο και? έχουν το σχήμα μικρής σπείρας.
Γογκίδες: Είναι ένα είδος ζυμαρικού σε σχήμα σπείρας που θυμίζει μικρό κοχύλι και είναι γνωστό στη Σπάρτη και τη Λακωνία.
Κουσκούς: Διάσημη σπεσιαλιτέ της Θράκης. Πρόκειται για ένα ζυμαρικό με αβγά και γάλα, το οποίο γίνεται από σιμιγδάλι ή από πλιγούρι.
Μαγκίρι: Παραδοσιακό είδος κρητικού ζυμαρικού που έχει το σχήμα τετραγώνων και γίνεται χωρίς αβγά.
Νιόκος: Πρόκειται για σπεσιαλιτέ των νησιών του Ιονίου και είναι ένα είδος όρζο, δηλαδή ζυμαρικό σε σχήμα ρυζιού.
Σχιουφιχτά: Κρητικό είδος ζυμαρικού, που φτιάχνεται από αλεύρι, νερό και μικρή ποσότητα ελαιολάδου. Εχει μικρό σπειροειδές σχήμα.
Στριφτάδες: Είδος μικρών σπιτικών ζυμαρικών της Πελοποννήσου.
Χύλοφτα: Λεπτό και κοντό είδος ζυμαρικού που μοιάζει με το λινγκουίνι και αποτελεί σπεσιαλιτέ της Κρήτης.
Χυλοπίτες: Είναι μακριές και λεπτές ή ?έχουν το σχήμα μικρών τετραγώνων.
Φλομάρια: Είναι οι παραδοσιακές χυλοπίτες της Λήμνου, που φτιάχνονται από το ντόπιο σκληρό σιτάρι του νησιού.
Γευστικές ιδέες...!
- Για μία γρήγορη και γευστική σάλτσα για τα ζυμαρικά μας μπορούμε να ζεματίσουμε ένα ματσάκι μάραθο, να τον ψιλοκόψουμε, να τον ανακατέψουμε με ξίδι μπαλσάμικο και να περιχύσουμε με αυτό τα ζυμαρικά.
- Τα ζυμαρικά με λευκή σάλτσα μπορούμε να τα γαρνίρουμε με βρασμένο αρακά και με κίτρινο τριμμένο τυρί.
- Μια ωραία ιδέα γαρνιρίσματος για τα ζυμαρικά μας... είναι να τα πασπαλίσουμε με ξύσμα λεμονιού, ψιλοκομμένο μαϊντανό και σκόρδο.
Δεν ξεχνάμε ότι:
Για να είναι τα ζυμαρικά μας άψογα μαγειρεμένα, θα πρέπει το νερό να κοχλάζει πριν τα ρίξουμε μέσα και κατά το βράσιμο η κατσαρόλα θα πρέπει να είναι ξεσκέπαστη.
Πολύτιμες συμβουλές!
Για να διατηρήσουμε φρέσκα τα σπιτικά ζυμαρικά, αφού τα αποξηράνουμε καλά, τα βάζουμε σε μία υφασμάτινη σακούλα.
Με αυτό τον τρόπο θα διατηρηθούν σε θερμοκρασία δωματίου για αρκετές ημέρες και στο ψυγείο για ένα μήνα.
Oταν... βράζουμε ζυμαρικά, καλό είναι να? χρησιμοποιούμε μια ψηλή, μεγάλη κατσαρόλα και να τη γεμίζουμε με νερό έως τη μέση. Στην αντίθετη περίπτωση, εάν τη γεμίσουμε με περισσότερο νερό, μπορεί η κατσαρόλα να ξεχειλίσει κατά τη διάρκεια του βρασμού, ενώ αν πάλι το νερό είναι πολύ λιγότερο, τότε τα ζυμαρικά μας δεν θα βράσουν καλά.
Για το ογκρατέν βράζουμε τα ζυμαρικά κατά το 1/3 του χρόνου που θα τα βράζαμε κανονικά.
Το αλάτι θα πρέπει να προστίθεται μόνο όταν το νερό? έχει αρχίσει να κοχλάζει. Εάν προστεθεί αργότερα, δεν θα απορροφηθεί, έτσι όπως πρέπει από τα ζυμαρικά. Αφού προσθέσουμε το αλάτι, ανακατεύουμε ?το νερό για να διαλυθεί και μετά προσθέτουμε τα ζυμαρικά.
Στην περίπτωση που ξεχαστήκαμε με αποτέλεσμα να μας κολλήσουν τα ζυμαρικά, υπάρχει λύση. Απλά τα βυθίζουμε για λίγο σε ζεστό νερό και στη συνέχεια, τα χωρίζουμε με ένα πιρούνι.
Για να βάλουμε τα μαλακά και φρέσκα λαζάνια ομοιόμορφα μέσα στο ταψί μας, μπορούμε να τα κόψουμε σε λωρίδες με ψαλίδι μαγειρικής και να τις χρησιμοποιήσουμε, για να σκεπάσουμε τις ακάλυπτες γωνίες του ταψιού μας.
Οταν θέλουμε να γεμίσουμε ζυμαρικά, όπως κοχύλια ή μανικότι, για να μη σχιστούν και καταστραφεί το σχήμα τους, μπορούμε να κάνουμε το εξής: Σε μία κατσαρόλα με βραστό αλατισμένο νερό, ρίχνουμε τα ζυμαρικά, περιμένουμε να πάρουν μία βράση και τα αφήνουμε να βράσουν για περίπου 30-40 δευτερόλεπτα. Στη συνέχεια, σκεπάζουμε την κατσαρόλα, την απομακρύνουμε από τη φωτιά και αφήνουμε τα ζυμαρικά μέσα για 12-13 λεπτά. Κατόπιν, τα στραγγίζουμε και τα γεμίζουμε.
Οταν φτιάχνουμε μια σαλάτα ζυμαρικών, δεν ρίχνουμε ποτέ τα ζυμαρικά μέσα στο μπολ με τα λαχανικά, ενώ είναι ακόμα ζεστά. Τα αφήνουμε να κρυώσουν σε θερμοκρασία δωματίου μέσα στο σουρωτήρι, για να στραγγίξουν εντελώς.
Ακόμη,.. προσέχουμε την ποσότητα των ζυμαρικών που βάζουμε, η οποία δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ξεπερνά την ποσότητα των λαχανικών μας.
Η ποσότητα του λαδιού που προσθέτουμε στο νερό που βράζουν τα ζυμαρικά μας δεν πρέπει να ξεπερνά τη μια κουταλιά, γιατί αντιθέτως υπάρχει ο κίνδυνος τα ζυμαρικά να μην μπορούν να απορροφήσουν τη σάλτσα.
