Βγαίνντας από την ιδιωτική κλινική όπου νοσηλευόταν μετά τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε έξω από το σπίτι του μαζί με τη σύζυγό του Έλενα Χριστοπούλου, ο Πάνος Καλλίτσης μίλησε στη κάμερα του Alpha για την νύχτα τρόμου που δεν θα ξεχάσει ποτέ στη ζωή του.
«Ήταν μία δολοφονική απόπειρα, είναι τεράστια τύχη που ζω, είμαι πολύ ευτυχής. Ειπώθηκαν πολλά. Εγώ δεν έχω κανέναν εχθρό. Είναι θαύμα (που είμαι καλά) επιστημονική εξήγηση δεν μπορεί να δοθεί. Αυτό που θέλω τώρα είναι να πάω σπίτι μου και να βρω την ρουτίνα μου. Εργάζομαι σε ένα περιβάλλον τρομερά ασφαλές, αλλά το ίδιο δεν είχα φροντίσει και για το σπίτι μου, αυτό πλήρωσα», είπε στη κάμερα.
Σε συνέντευξή του στο Πρώτο Θέμα αναφέρθηκε στα δημοσιεύματα που θέλουν να του επιτέθηκαν άνθρωποι κυκλώματος τοκοφλυφίας ή ναρκωτικών, ενώ δήλωσε επίσης πως αισθάνεται πολύ τυχερός γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που του έχει συμβεί κάποιο τραγικό περιστατικό στη ζωή του. Τον έχουν απαγάγει Αλβανοί και έχει γλιτώσει από σοβαρή θανατηφόρα ασθένεια...
Διαβάστε τι δήλωσε:
«Όποιος με ξέρει γνωρίζει ότι δεν καπνίζω και δεν πίνω. Οι φίλοι μου διαμαρτύρονται που δεν τους ακολουθώ ούτε στο ένα ποτήρι κρασί. Δεν έχω πιστωτικές κάρτες, δεν χρωστάω, δεν έχω δάνεια και δεν έχω μπει ποτέ στον “Τειρεσία”. Συνεργάζομαι πολύ με το εξωτερικό και εκεί ελέγχονται τα πάντα. Είμαι άνθρωπος που πιστεύει πολύ στην ηθική και την αλήθεια και κοιτά τους ανθρώπους στα μάτια. Όποιος με ζει καθημερινά, ξέρει. Δεν έχω κάνει κακό σε κανέναν. Δεν έχω πειράξει άνθρωπο γιατί δεν είναι η φιλοσοφία μου αυτή. Τη δουλεύω την Κλωθώ, τη μοίρα που σχετίζεται με το κάρμα.
Από εκεί και πέρα δεν με αφορά τι λένε ο ένας και ο άλλος, που έχουν άποψη χωρίς να γνωρίζουν. Ειπώθηκαν και γράφτηκαν πολλά, τα οποία ξεπερνούν και τα πιο τρελά αστυνομικά σενάρια, απέχοντας πολύ από την πραγματικότητα. Πρόκειται για απλή συγκυρία. Το 2004 με είχαν απαγάγει τέσσερις Αλβανοί έξω από το κέντρο όπου εμφανιζόταν η Χάρις Αλεξίου με την οποία συνεργαζόμουν. Εγώ είμαι ένας άνθρωπος πολύ πράος, με πολύ ήσυχη και κανονική ζωή, που μου αρέσει πάρα πολύ η φύση, έχω μποστάνια και καλλιεργώ τη γη κλπ. Όσο κι αν η ζωή μου φαντάζει λαμπερή λόγω επαγγέλματος και των διάσημων με τους οποίους συνεργάζομαι τακτικά, η ψυχή μου βρίσκει πάντα χαρά σε πολύ απλά πράγματα. Παρ’ όλα αυτά μου συμβαίνουν πολύ έντονες καταστάσεις.
Έχω περάσει π.χ τη λοίμωξη Φουρνιέ, μια πολύ βαριά ασθένεια, από την οποία πέθανε πριν από κάποια χρόνια ο Γιάννης Κυράστας. Εγώ επέζησα περνώντας στα ιατρικά χρονικά ως μοναδική περίπτωση επιβιώσαντος. Είμαι διατεθειμένος να το ψάξω μέχρι τέλους. Σίγουρα το τότε δεν συνδέεται με το τώρα. Κάρμα; Ποιος ξέρει; Ίσως. Είμαι σαν κάποιον που μπορεί να μην έχει καπνίσει ποτέ του και πεθαίνει μέσα σε δύο μήνες από καρκίνο του πνεύμονα».
