Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι γονείς αγαπούν εξίσου όλα τα παιδιά τους, ανεξάρτητα από το φύλο ή τη σειρά γέννησης. Η αδυναμία, ωστόσο, στο πρωτότοκο ή το βενιαμίν της οικογένειας είναι φαινόμενο αρκετά συνηθισμένο. Και μπορεί κάτι τέτοιο να γίνεται ασυνείδητα και δίχως κακή πρόθεση, ωστόσο, πληγώνει βαθύτατα το παιδί που νιώθει παραγκωνισμένο, επηρεάζοντας τις σχέσεις και τις ισορροπίες μέσα στην οικογένεια.
Αν έχεις βρεθεί σε αυτή τη θέση γνωρίζεις καλά τα αρνητικά συναισθήματα που ένα παιδί βιώνει απέναντι στην "αδικία" ή τη ¨διάκριση" που δέχεται από τους ίδιους τους γονείς. Στην πραγματικότητα, βέβαια, τα πράγματα ίσως είναι κάπως διαφορετικά. Σε αρκετές περιπτώσεις, οι σκέψεις αυτές είναι λανθασμένες καθώς η συμπεριφορά των γονέων είτε αιτιολογείται, είτε απλούστατα δεν είναι αποτέλεσμα διακρίσεων. Σε κάθε περίπτωση, όλα μπορούν να λυθούν με τη συζήτηση και επικοινωνία. Μάθε πώς θα χειριστείς την κατάσταση.
Όταν οι γονείς έχουν αδυναμία στο ένα παιδί (κι αυτό δεν είσαι εσύ)
Σου δίνουμε μερικές συμβουλές για ν΄αντιμετωπίσεις την κατάσταση σε περίπτωση που όντως είσαι το αδικημένο παιδί. Δώσε βάση:
1. Μίλα ξεκάθαρα και πες πώς αισθάνεσαι
Αντί να τα κρατάς όλα μέσα σου, προσπάθησε να μιλήσεις ανοιχτά με τους γονείς σου και να τους εξηγήσεις το πώς νιώθεις. Απόφυγε βέβαια τις κατηγορίες και τους χαρακτηρισμούς γιατί το μόνο που θα καταφέρεις είναι αφενός να πληγώσεις τους γονείς κι αφετέρου να μη συζητήσετε. Μια ήρεμη κι ειλικρινής κουβεντούλα θα φέρει καλύτερα αποτελέσματα.
2. Δε φταίει το αδελφάκι σου, μη το ξεχνάς
Μην κρατάς τα αδέλφια σου σε απόσταση, δεν είναι τα ίδια υεπεύθυνα για τη συμπεριφορά των γονιών σου. Το πιθανότερο είναι πως δεν έχουν ζητήσει ή δεν έχουν επιδιώξει την ευνοϊκότερη συμπεριφορά και μεταχείριση. Μη χάσεις το δέσιμο με τα αδέφλια σου για λάθη άλλων. Θα ήθελες ποτέ να καταστείς αποδιοπομπαίος τράγος; Πώς θα ένιωθες; Μη βάζεις τα αδέλφια σου σε αυτή τη θέση γιατί το μόνο που θα καταφέρεις είναι να ψυχρανθείς μαζί τους και να τα κάνεις να νιώσουν αδικημένα.
3. Όντως υπάρχει διάκριση ή όλα είναι στο μυαλό σου;
Αποστασιοποιήσου λίγο για να δεις τα πράγματα αντικειμενικά. Μήπως έχεις παρεξηγήσει πράγματα και καταστάσεις; Όντως οι γονείς συμπεριφέρονται διαφορετικά στα παιδιά τους; Κάνουν διακρίσεις; Τι ακριβώς σε πείραξε; Ποιά ήταν η ευνοικότερη συμπεριφορά απέναντι στον/στην αδελφό/ή σου; Μήπως στο παρελθόν είχες ευνοηθεί κι εσύ; Πριν κρίνεις σκέψου!
4. Μήπως υπάρχει λόγος;
Αν έχεις καταλήξει πως όντως υπάρχει διάκριση - και με αδιάψευστα ντοκουμέντα - τότε αναρωτήσου αν υπάρχει λόγος για κάτι τέτοιο. Μήπως υπάρχει στη μέση μια ασθένεια; Μήπως το άλλο παιδί χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή; Μήπως εσύ είσαι ισχυρόυερη και ικανότερη κι οι γονείς γνωρίζουν πως μπορείς να τα βγάλεις πέρα μόνη σου ενώ δεν ισχύει το ίδιο στην άλλη περίπτωση; Αυτό θα μπορούσε να είναι κι ένα κοπλιμέντο αν το δεις από διαφορετική οπτική γωνία αφού οι γονείς αναγνωρίζουν την αξία σου και σε εμπιστεύονται απόλυτα.
5. Μίλα με τα αδέλφια σου
Κάτι ακόμη που θα μπορούσε να βοηθήσει είναι η κουβέντα με τα αδέλφια σου για να διαπιστώσεις αν σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο. Αν όντως παραδεχτούν πως είναι ευνοημένοι, τότε μάλλον υφίσταται θέμα για λόγους που μόνο οι γονείς σου γνωρίζουν και μπορούν να στους εξηγήσουν. Μήπως όμως κι η άλλη πλευρά έχει τα δικά της παράπονα; Μήπως ο/η αδελφός/η θεωρεί πως εσύ είσαι η αγαπημένη κόρη; Από την άλλη μήπως στεναχωριέται για την έλλειψη εμπιστοσύνης που της δείχνουν οι γονείς; Είναι χρήσιμο να δεις και την άλλη πλευρά πριν βγάλεις τα συμπεράσματά σου.
6. Δε σημαίνει πως δε σε αγαπούν
Η ευνοική στάση που πιθανότατα δείχνουν οι γονείς σε κάποιο από τα παιδιά τους, όπως προαναφέραμε δεν έχει να κάνει με εσένα. Άλλωστε, ακόμη κι αν δεν συντρέχει κάποιος λόγος, σκέψου πως ίσως να έχουν περισσότερα κοινά σημεία, όπως για παράδειγμα χόμπυ κι ενδιαφέροντα και η συχνή τους επαφή ι επικοινωνία σε κάνει να αισθάνεσαι πως είσαι παραγκονισμένη. Αντί να τα βάφεις μαύρα προσπάθησε να βρεις διαύλους επικοινωνίας και λόγους για να έρχεσαι σε επαφή με την οικογένειά σου.
7. Δεν είναι δικό σου λάθος
Τελευταίο αλλά πολύ σημαντικό: να θυμάσαι πως δεν είναι δικό σου λάθος. Δεν έχεις κάνει κάτι για το οποίο τιμωρείσαι, ούτε σημαίνει πως υπολείπεσαι σε κάποιο τομέα.
Επιμέλεια:
Δήμητρα Γκούντρα
