Άλλωστε κι η ίδια η Πέππα ασκεί μπούλινγκ στον ίδιο της τον αδελφό, κοροιδεύει τους γονείς της, βγάζει γλώσσα κι έχει αντικοινωνική συμπεριφορά.
Να μην αφήνω το παιδί να βλέπει Πέππα;
Με την απαγόρευση δε θα καταφέρεις τίποτα. Ο ρόλος των παιδικών προγραμμάτων είναι να εξάπτουν τη φαντασία των παιδιών και να μπορούν να κάνουν διάκριση μεταξύ της φαντασίας και της πραγματικότητας. Αν βέβαια βλέπεις πως το παιδί επηρεάζεται κι αρχίζει να υιοθετεί αρνητικές συμπεριφορές όπως για παράδιεγμα να βγάζει τη γλώσσα όταν θυμώνει ή να φέρεται άσχημα στο αδελφάκι του, τότε ίσως χρειάζεταθ να κάνεις μια κουβέντα.
Δεν μπορείς να σταματήσεις τα παιδια να βλέπουν τηλεόραση, ούτε να τα βγάλεις από τον πραγματικό κόσμο. Άλλωστε αν δε δουν τι εστί κακή συμπεριφορά και εκφοβισμός από ένα παιδικό πρόγραμμα, θα το βιώσουν στο σχολείο, στην παιδική χαρά, στη συναναστροφή τους με άλλα παιδιά. Ωστόσο, μπορείς να πάρεις τον έλεγχο.
Χρησιμοποίησε την τηλεόραση ως εργαλείο διδακτικό και το πρόγραμμα σαν αφορμή για συζήτηση. Όταν για παράδειγμα το αδελφάκι της Πέππα στεναχωριέται και κλαίει ως αποτέλεσμα του μπούλινγκ που υφίσταται από τη γουρουνίτσα, προσπάθησε να πεις στο παιδί πως κάπως έτσι αισθάνεται και το δικό της αδελφάκι.
"Βλέπεις τον μικρό Τζόρτζ που κλαίει επειδή η αδελφή του τον κοροιδεύει; Είδες γιατί σου λέω να μη συμπεριφέρεσαι κι εσύ έτσι; Κατάλαβες γιατί δεν είναι σωστό;
Με τον τρόπο αυτό τα παιδιά θα μπορέσουν να κατανοήσουν τόσο τα συναισθήματα όσο και το αποτέλεσμα των πράξεών τους.
