Όταν τα παιδιά βρίσκονται σε κατάσταση άγχους, χάνουν την υπομονή τους και την αγάπη τους για διασκέδαση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, τείνουν να κάνουν πράγματα που δεν έχουν νόημα, αρχίζουν να διαμαρτύρονται, επιμένουν σε πράγματα κάποιος άλλος έχει, ή θέλουν το ένα πράγμα μετά το άλλο, χωρίς να παίρνουν καμία ικανοποίηση.
Σε τέτοιες στιγμές, οι γονείς μπορούν να παίξουν πολύ θετικό ρόλο. Μπορούν -και πρέπει- να θέσουν όρια στη συμπεριφορά των παιδιών τους, προκειμένου να τα βοηθήσουν να διώξουν το άγχος τους και να ξανακερδίσουν την έμφυτη καλή κρίση τους και τη χαρά τους να συνεργαστούν. Ο καθορισμός ορίων με τα μικρά παιδιά χρειάζεται εξάσκηση. Όταν βλέπεις ότι το παιδί σου φέρεται παράλογα, ακολούθησε τα παρακάτω βήματα:
#1
Χαμήλωσε έτσι ώστε να είσαι στο οπτικό επίπεδο του και απλά ρώτησε το τι συμβαίνει. Ζήτησε από το παιδί σου να σου πει γιατί φωνάζει ή γιατί πρέπει να έχει οπωσδήποτε να έχει αυτό που ζητάει. Πρέπει να μιλήσει για την αναστάτωση που αισθάνεται, σε κάποιον που δεν είναι αναστατωμένος.
Διάβασε επίσης: Κλαίει το μωρό σου; 5 "μαγικοί" τρόποι για να το κάνεις να σταματήσει
#2
Εάν επιμένει σε αυτήν την αδικαιολόγητη συμπεριφορά, πρέπει να πάρεις μέτρα. Πες του τι νομίζεις ότι είναι λογικό και, στη συνέχεια, βεβαιώσου ότι η παράλογη συμπεριφορά του δεν συνεχίζεται. Εάν το παιδί σου φωνάζει στον αδελφό του, πες του να σταματήσει. Εάν δεν μπορεί να σταματήσει, πάρε το απαλά και φέρε το μαζί σου σε ένα άλλο δωμάτιο. Αν χειρίζεται τα αντικείμενα που πιάνει με θυμό, βάλε το χέρι σου στο αντικείμενο που πρόκειται να ρίξει και πες: "Δεν θα σε αφήσω να το ρίξεις." Αν επιμένει να φάει ένα πέμπτο μπισκότο, φέρτο στην αγκαλιά σου, μακριά από τα μπισκότα και πες του "όχι τώρα". Δεν απαιτείται καμία τιμωρία, διαλέξεις ή σκληρότητα. Απλά το να επέμβεις.
#3
Τα στρεσαρισμένα παιδιά δε μπορούν να σκεφτούν καθαρά και να επεξεργαστούν αυτά που τους λέμε, οπότε είναι λογικό να μην κάνουν ό, τι τους ζητάμε. Πρέπει να το περιμένεις αυτό και να επέμβεις, απαλά αλλά σταθερά, για να δεις ότι δεν συνεχίζει να κάνει παράλογα πράγματα.
#4
Αυτό είναι το βήμα "απελευθέρωσης στρες" - αυτό που θα βοηθήσει το παιδί σου πάρα πολύ. Αφού εμποδίσεις το παιδί σου από το να κάνει πράγματα που δεν έχουν νόημα, πιθανότατα θα αρχίσει να κλαίει, να φωνάζει ή να γκρινιάζει. Αυτό είναι εποικοδομητικό. Είναι ο τρόπος του παιδιού σου να απελευθερώσει την ένταση που το οδήγησε στην αδικαιολόγητη συμπεριφορά. Εάν μπορείς να παραμείνεις κοντά του ενώ κλαίει, θα συνεχίσει μέχρι να ξαναβρεί την ικανότητά του να ακούει και να συνεργάζεται.
