Περί συναισθηματικού φαγητού: πρόκειται για την κατανάλωση τροφών, χωρίς όμως αυτό να έχει στόχο να κατευνάσει την βιολογική μας ανάγκη για φαγητό αλλά χρησιμεύει για να ταΐζουμε τα συναισθήματά μας.
Τύπος Νο 1: το φαγητό λειτουργεί σαν μια πιπίλα για ενήλικες
Σαν να είσαι μπέμπα που θέλεις πιπίλα ή να βάλεις το δάχτυλο στο στόμα για να σταματήσεις να κλαις, έτσι και ως ενήλικη χρησιμοποιείς το φαγητό για να καταλαγιάσεις το θυμό, την οργή το στρες, ακόμα και τη βαρεμάρα που αισθάνεσαι καθημερινά.
Τύπος Νο 2: υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου, τρώγοντας ό,τι βρεις
Αν βρίσκεις τον εαυτό σου να τρώει ασταμάτητα, κάθε φορά που κάποιος σου κάνει κριτική ή σε εκμεταλλεύεται ή σε απαξιώνει, τότε χρησιμοποιείς το φαγητό ως μέσο για να αποφύγεις τη σύγκρουση αλλά και σαν τρόπο να υπερασπιστείς τον εαυτό σου με την έννοια: "πες ότι θες για μένα, εγώ είμαι μια χαρά και θα τρώω όσο θέλω και ό,τι θέλω".
Τύπος Νο 3: το φαγητό είναι ο πιο πιστός σου φίλος
Αν αποζητάς παρηγοριά στο φαγητό κάθε φορά που πάσχουν οι σχέσεις με τους φίλους, την οικογένεια ή τον αγαπημένο σου, τότε προφανώς επιστρέφεις στην τροφή σαν που αποτελεί την καλύτερο και πιο πιστό σου φίλο!
Τύπος Νο 4: όταν τρως, σταματάς ν' ακούς τη φωνούλα μέσα σου που κάνει κριτική σε όλα
Αν γενικά είσαι σκληρή με τον εαυτό σου και αποτελείς τον μεγαλύτερο κριτή του εαυτού σου, μπορεί να βρεθείς να τρως ασταμάτητα για να μην έχεις καιρό να σκέφτεσαι τα ελαττώματά σου.
Τύπος Νο 5: μπορεί να μην έχεις αγάπη αλλά έχεις φαγητό
Αν η πείνα σου ενεργοποιείται κάθε φορά που δεν σε ικανοποιούν οι σχέσεις ή η ζωή σου ως έχει, είναι πιθανό να βρεθείς να τρως για να συμπληρώσεις το κενό.
Τύπος Νο 6: πιστεύεις πως το φαγητό μπορεί να κλείσει πληγές του παρελθόντος
Κάθε άνθρωπος έχει πληγές στο παρελθόν του που μπορεί να τον πονούν ακόμα. Κάποιοι επιλέγουν να κλείνουν τις πληγές αυτές χρησιμοποιώντας το φαγητό σαν παυσίπονο στον πόνο που τους προκαλούν αυτές οι παλιές ιστορίες.
Τύπος Νο7: όταν επιλέγεις μόνη τι θα φας, νιώθεις δυνατή κι ελεύθερη
Στο σπίτι η γνώμη σου δεν μετρά. Στη δουλειά δεν θα πάρει κανείς στα σοβαρά την άποψή σου. Δεν υπάρχει κανείς και τίποτα που να μπορείς να επιβληθείς, εκτός από το φαγητό στο οποίο ξεσπάς και νιώθεις ελευθερία και δύναμη για να καταναλώσεις ό,τι θες!
Τύπος Νο 8: το φαγητό σε κρατά απασχολημένη, γι΄ αυτό και δεν προλαβαίνεις να πάρεις κάποιο ρίσκο στη ζωή σου
Κάθε φορά που αντιμετωπίζεις μια νέα πρόκληση, η όρεξή σου ανοίγει και η πείνα χτυπά κόκκινο. Δυστυχώς, έστω και υποσυνείδητα χρησιμοποιείς το φαγητό για ν' αποφύγεις τη νέα πρόκληση και να προστατεύσεις τον εαυτό σου από την αποτυχία που φοβάσαι πως θα σου χτυπήσει την πόρτα.
Τύπος Νο 9: γιατί να πέσεις με τα μούτρα στην αγάπη όταν ευκολότερα μπορείς να πέσεις με τα μούτρα στη σοκολάτα:
Προτιμάς τα παγωτά και κέικ από την απόλαυση που σου δίνει η ερωτική επαφή. Λες ναι σε ένα λιπαρό αλλά απολαυστικό γεύμα πάρα σε ένα απαιτητικό σύντροφο. Φυσικά με τον τρόπο αυτό, το φαγητό καταλήγει να γίνει δικλίδα ασφαλείας για να κρατάς τον κόσμο μακρυά σου και σε απόσταση ασφαλείας.
Τύπος Νο10: χρησιμοποιείς το σώμα σου σαν σάκο του μποξ
Συχνά τα άτομα θύματα του συναισθηματικού φαγητού χρησιμοποιούν το κορμί τους σαν σάκο του μποξ. Εκεί ξεπληρώνουν τα χτυπήματα που δέχονται στη ζωή, παίρνουν εκδίκηση από όσους τους πίκραναν και προσπαθούν να εκφράσουν το θυμό τους, αφού δεν νιώθουν ισχυροί να ξεσπάσουν αλλιώς.
Τύπος Νο 11: νομίζεις ότι είσαι παιδί ακόμα
Αν τρως για να νιώθεις ξεγνοιασιά, σαν να είσαι παιδί ακόμα, προσπαθείς απλά ν' αποφύγεις τις ευθύνες της ενήλικης ζωής.
Τύπος Νο 12: φοβάσαι τις αλλαγές
Κάθε αλλαγή σε φοβίζει. Έτσι, δεν θέλεις ούτε να σκέφτεσαι το ενδεχόμενο ν' αλλάξεις τη ζωή και τις συνήθειές σου κάνοντας δίαιτα.
Κ.Π
