Ο καινούριος χρόνος αποτελεί πάντα την αφετηρία για όνειρα, προσδοκίες, ελπίδα ότι κάτι θα βελτιωθεί, κάτι θα αλλάξει... Συνήθως οι αποφάσεις που παίρνουμε στοχεύουν στην προσωπική μας αυτοβελτίωση και συχνά έχουν ένα γενικότερο αντίκτυπο στη ζωή μας. Ωστόσο, όσο και αν πιστεύουμε ότι πάντα έχουμε το χρονικό περιθώριο να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα της ζωής μας –και αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό σωστό– υπάρχουν κάποιες φορές που θα πρέπει να αποδεχθούμε τη σκληρή πραγματικότητα: Κάποια πράγματα είναι πολύ αργά για να τα αλλάξουμε.
Είναι πολύ αργά για να...
...τρέφεις αυταπάτες για το σώμα σου
Ναι, μπορούμε να χάσουμε βάρος αν είμαστε υπέρβαροι. Μπορούμε να γυμναστούμε και να σφίξει το σώμα μας. Μπορούμε ακόμα και να κάνουμε λιποαναρρόφηση στα ψωμάκια ή στην κοιλιά, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, το σώμα μας θα γίνει πιο λεπτό και υγιές, όμως δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσουμε το τέλειο σώμα μοντέλου. Κάποια στιγμή θα πρέπει να κάνουμε ειρήνη με τον εαυτό μας και να τον αποδεχθούμε όπως είναι, με τις μικρές ή τις μεγάλες ατέλειές του.
Τι να κάνεις: Ξέκλεψε λίγα λεπτά από το χρόνο σου και σκέψου το σώμα σου. Πόσο σε εξυπηρετεί, πόσο σε βοηθά να διεκπεραιώσεις τις διάφορες υποχρεώσεις σου, να μετακινηθείς, να εργαστείς, να αισθανθείς. Θαύμασέ το. Είναι ένα ζωντανό θαύμα, έργο ενός πάνσοφου Δημιουργού που όμοιό του δεν υπάρχει. Και πες του: «Σε αγαπώ και σε θαυμάζω απεριόριστα και σε αποδέχομαι πλήρως. Σε ευχαριστώ πολύ για όλα όσα μπορώ να κάνω χάρη σε σένα». Για τους περισσότερους τα λόγια αυτά βγαίνουν δύσκολα, όσο δε πιο διαταραγμένη η σχέση σου μαζί του τόσο περισσότερο θα δυσκολευτείς, αλλά να επιμείνεις! Η αποδοχή του εαυτού μας μπορεί να μας βοηθήσει να φτάσουμε στην κατάσταση αυτή που ο διάσημος καθηγητής του Χάρβαρντ dr. Herbert Benson ονομάζει «ανταπόκριση στη χαλάρωση», μια κατάσταση που το σώμα μπορεί να χαλαρώσει πλήρως και να αυτοθεραπευτεί.
Είναι πολύ αργά για να...
...ζεις χωρίς προορισμό
Ο προορισμός ζωής δεν αφορά μόνο την υγεία, την καριέρα ή την οικογένεια. Δεν θα γίνεις αυτόματα ευτυχισμένη επειδή αδυνάτισες, ή βρήκες δουλειά, ή απόκτησες παιδί. Αυτά είναι επιμέρους στόχοι που θα σου προσφέρουν εμπειρίες ώστε να «χτίσεις» το γενικότερο πλάνο του σκοπού της ζωής σου. Αν η ζωή μας ήταν μια σκάλα, ο προορισμός θα ήταν το κεφαλόσκαλο και οι στόχοι τα σκαλοπάτια για να φτάσουμε σε αυτό. Ο προορισμός της ζωής μας αφορά τον τρόπο που ανταποκρινόμαστε σε όσα μας συμβαίνουν, τον τρόπο που τους επιτρέπουμε να μας επηρεάζουν και τα μαθήματα που παίρνουμε από αυτά. Εστιάζουμε π.χ. στις άσχημες πλευρές μιας κακής σχέσης ή στα μαθήματα ζωής που πήραμε από αυτήν; Μαθαίνουμε από τα λάθη και τις εμπειρίες μας ή απλώς κλαιγόμαστε για το πόσο άσχημα πράγματα μας συνέβησαν;
Τι να κάνεις: Όταν ζούμε εκπληρώνοντας τον προσωπικό μας προορισμό, νιώθουμε ότι κάθε μας ενέργεια μας ευχαριστεί και μας ικανοποιεί. Όταν απομακρυνόμαστε από αυτόν έχουμε αρνητικά συναισθήματα –λύπη, θυμός, άγχος, απελπισία– αλλά και άσχημα σωματικά συμπτώματα – οι μύες μας είναι τεταμένοι, αρρωσταίνουμε εύκολα, τα επίπεδα ενέργειάς μας πέφτουν. Αυτές τις στιγμές μπορείς να εφαρμόζεις τον κανόνα των 3Α:
- Aπόφυγε μια βαρετή δραστηριότητα. Άφησέ τη γι’ αργότερα και πήγαινε ένα περίπατο.
- Αντάλλαξε κάτι που δεν σου αρέσει. Υποσχέσου π.χ. στο σύζυγό σου ότι αν πάει αυτός για τα ψώνια, εσύ θα του παραχωρήσεις μία ώρα παραπάνω στον υπολογιστή το απόγευμα.
- «Αναβάθμισε» ό,τι σε δυσκολεύει, κάνοντας παράλληλα κάτι που σε ευχαριστεί. Κάνε π.χ. γυμναστική ή σιδέρωσε βλέποντας την αγαπημένη σου εκπομπή, κάνε τις δουλειές του σπιτιού ακούγοντας δυνατά μουσική.
Είναι πολύ αργά για να...
...μετατρέψεις τους δηλητηριώδεις ανθρώπους σε καλούς
Όλοι έχουμε εμπειρίες από «φίλους» που μιλούν ακατάπαυστα για τα προβλήματά τους χωρίς ποτέ να ενδιαφέρονται για τα δικά μας, από συγγενείς που επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη απαιτώντας από εμάς το συνεχές ενδιαφέρον και τη βοήθειά μας, από συναδέλφους που μας αναθέτουν δικές τους ευθύνες γιατί οι ίδιοι δεν προλαβαίνουν. Μπορεί να έχεις ξοδέψει επανειλημμένα τον πολύτιμο χρόνο σου για να σταθείς δίπλα τους, αλλά είναι πολύ αργά για τους «σώσεις».
Τι να κάνεις: Αποδέξου ότι κάποιοι άνθρωποι δεν αλλάζουν, πάψε να απογοητεύεσαι και αφιερώσου στο να συντηρήσεις σχέσεις πιο εποικοδομητικές, με ανθρώπους που έχουν θετική στάση και διάθεση και είναι πρόθυμοι να σε αγαπήσουν αληθινά.
Είναι πολύ αργά για να...
...αισθάνεσαι ενοχές επειδή απολαμβάνεις μικροπράγματα
Οι ρυθμοί της ζωής μας και η πεποίθησή μας ότι «ο χρόνος είναι χρήμα» μάς κάνουν να θεωρούμε οτιδήποτε απλό που μας προσφέρει ευχαρίστηση χάσιμο χρόνου. Ένας υπνάκος το μεσημέρι, η παρατήρηση των φυτών μας, το χάιδεμα της γάτας μας, μικρές στιγμές που όμως αντιμετωπίζονται ως ανούσιες και χρονοβόρες ασχολίες. Και όμως είναι αυτές που καταλαγιάζουν το άγχος μας, ηρεμούν το πνεύμα μας και μας κάνουν πιο ανθεκτικούς στη σκληρή πραγματικότητα.
Τι να κάνεις: Κατάγραψε όλα τα μικροπράγματα που σε ευχαριστούν και αφιέρωσε μία ώρα την ημέρα μοιρασμένη σε 5λεπτα ή 10λεπτα διαλείμματα και κάνε τα! Χωρίς ενοχές και χωρίς να νιώθεις ότι κλέβεις το χρόνο κάποιου.
Δεν είναι ποτέ αργά για να...
...νιώσεις ευγνωμοσύνη
Αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας φέτος, σήμερα και για πάντα. Συνήθως παραβλέπουμε τα απλά, μικρά και καθημερινά ως πράγματα ασήμαντα, ενώ αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της ζωής μας. Η ευγνωμοσύνη μπορεί να δώσει τις σωστές διαστάσεις σε κάθε καθημερινή δυσκολία, να μας κάνει να απαρνηθούμε τον εγωισμό. Αντί να εξοργιζόμαστε ή να απογοητευόμαστε, επιλέγουμε να είμαστε ευγνώμονες για όλα αυτά που έχουμε, για όλα αυτά που πάνε καλά, όσο ταπεινά και αν μας φαίνονται. Η ευγνωμοσύνη αλλάζει την αντίληψή μας σχετικά με το τι είναι σημαντικό και τι όχι, μας κάνει να είμαστε πιο θετικοί και αισιόδοξοι, να έχουμε περισσότερη διάθεση και ενέργεια, να αισθανόμαστε πιο ευτυχισμένοι και ικανοποιημένοι από τη ζωή μας, να έχουμε μεγαλύτερη κατανόηση, να συμπάσχουμε στον πόνο του άλλου.
Τι να κάνεις: Είναι πολύ εύκολο να νιώσεις ευγνωμοσύνη, απλώς χρειάζεται να πούμε: «Σε ευχαριστώ, Θεέ μου, γιατί κάθε φορά ο ήλιος ξεπροβάλλει πίσω από τα σύννεφα μετά την καταιγίδα». Γιατί ό,τι και αν συμβαίνει αυτήν τη στιγμή στη ζωή μας θα περάσει. Και κατά βάθος το ξέρουμε, ο ήλιος θα λάμψει ξανά.
ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΤΙΤΣΙΑ ΜΟΥΣΤΑΚΗ
Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό Αρμονία, τεύχος 156
Update: Ιανούαριος 2016.
