Η μουσική σκηνή Ρυθμός Stage υποδέχεται το φετινό χειμώνα με τον Δημήτρη Ζερβουδάκη. Ο γνωστός βιωματικός έλληνας τραγουδοποιός από τη Θεσσαλονίκη, κάθε Σάββατο υποδέχεται τους φίλους του στη γνώριμη σκηνή του Ρυθμού Stage στην Ηλιούπολη. Με αφορμή αυτές του τις εμφανίσεις, μας έκανε την τιμή για μία συνέντευξη σχετικά με όλα όσα συμβαίνουν σήμερα... ή όσα δε συμβαίνουν τελικά...
Τον ευχαριστούμε θερμά.
Ε.Σ.
Tι έχετε ετοιμάσει φέτος για τον Ρυθμό Stage και μέχρι πότε θα μπορούμε να σας απολαύσουμε εκεί?
Καταρχήν, επιχειρούμε μέχρι τα μέσα Νοέμβρη, κάθε Σάββατο με εξαίρεση το τέλος, όπου θα τραγουδήσουμε (εκτός από το Σάββατο 13) και την Παρασκευή 12 Νοέμβρη! Σας φέρνουμε ολοκαίνουργια τραγούδια, από μια νέα δουλειά, που ξεκίνησε ήδη να ηχογραφείται σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, δοκιμάζοντάς τα στις στιγμές και τις καρδιές σας! Στη συνέχεια όλα τα τραγούδια που αγαπήσατε από εμένα μέσα στα χρόνια, δίνοντάς μας τη δύναμη να συνεχίζουμε το ταξίδι! Μαζί μου η Σοφία Γεωργαντζή, με την δική της γυναικεία προσέγγιση στη βιωματική τραγουδοποιία, μέσα από την προσωπική της δουλειά- ανεξάρτητη παραγωγή, με τίτλο «Ζωγραφίζω όνειρα»! Πάνω από όλα όμως, σας φέρνουμε την αγάπη μας για την τέχνη μας!
Ετοιμάζετε κάτι καινούργιο δισκογραφικά?
Ναι! Μια δουλειά που θα τολμήσει να ανοίξει μια άλλου είδους κουβέντα μεταξύ μας! Για πολλά «ανείπωτα»! Ξεκινώντας από τους φόβους, τους πόθους, τα αδιέξοδα η τις αγάπες, περνώντας στη σχέση με ότι παιδικό, ατόφιο, αφελές και ονειροπόλο! Συγκρουσιακή προσέγγιση, που θα πάρει θέση στα πράγματα καταργώντας στην πράξη, την όποια ιδιότυπη καλλιτεχνική ασυλία…
Πώς νιώθετε με τη σημερινή μουσική κατάσταση? Σας ενοχλεί κάτι σ αυτήν?
Τι είχες Γιάννη τι είχα πάντα! Όχι θεωρώ καλό το δημιουργικό μουσικό μέσο όρο! Αυτό που με ενοχλεί, είναι οι διαφόρων τύπων «αρσακειάδες», χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα στη ζωή μας, την στιγμή μάλιστα που τα σχολεία μας ανοίγουν χωρίς καν βιβλία… Με προβληματίζουν τα διάφορα ψευδεπίγραφα «αφιερώματα»… μνημόσυνα! Με θλίβει το χαριέντισμα των «αντιεξουσιαστών» καλλιτεχνών με την εξουσία. Το βράδυ… και το πρωί μαθήτρια στο «Μέγαρο» !
Στήστε μας μία ιδανική παράσταση. Με ποιους συναδέλφους, σε ποιο χώρο και με τι μουσικές?
Μα… αυτό που κάνω αγαπητοί μου! Αυτό που σας προτείνω! Με όλη την δύναμη της ψυχής μου! Αυτό που ονειρεύομαι και ποθώ, αυτό σας καταθέτω κάθε φορά, θεωρώντας τον εαυτό μου τυχερό, να ζει από αυτό που αγαπά, όσο κι αν ζορίζεται έξω από «δομές» γνωριμίες και μπούρδες!
Πείτε μας ένα δίσκο που ακούσατε πρόσφατα και τον ζηλέψατε για την αρτιότητα του συνολικά.
…..
Ονειρεύεστε κάποια συνεργασία που δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί?
…..
Αν σας γινόταν πρόταση θα κάνατε το βήμα να ασχοληθείτε με την πολιτική?
Με την πολιτική ασχολούμαι έτσι κι αλλιώς! Ότι γνωρίζουμε ως τα τώρα γκρεμίζεται! Είμαι από αυτούς που χαίρονται για αυτό! Ναι θέλω μια άλλη πολιτική ζωή! Μια πολιτική ζωή «κινηματική» που θα κάνει τον κόσμο πρωταγωνιστή στη διαχείριση της τύχης αυτού του τόπου! Πιστεύω στην ωριμότητα και στο πολιτικό κριτήριο του Ελληνικού λαού! Παράλληλα θεωρώ πως και η αισθητική αυτού του κόσμου, είναι εν δυνάμει υψηλή, απλά τελεί εν υπνώσει, λόγω των συνθηκών της κοινοβουλευτικής δικτατορίας που ζούμε! Έχουμε δυνατότητα να δημιουργήσουμε την νέα συλλογικότητα, βάζοντας τον κάθε κατεργάρη στον «πάγκο» του!
Τι σας βγάζει εκτός εαυτού στη σημερινή πραγματικότητα?
Η παραχώρηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων αυτού του τόπου, με σκοπό να καλυφθούν τα πανωτόκια των συμφερόντων των φραγκολεβαντίνων! Ντροπή!
Βλέπετε την οικονομική κρίση σαν ευκαιρία για ξεκαθάρισμα (και) στο χώρο της Μουσικής?
Ακούστε μουσική κάνουν αυτοί που έχουν ανάγκη να εκφραστούν από αυτή την πανέμορφη μορφή τέχνης! Οι υπόλοιποι περιφέρουν την μιζέρια τους, την αγωνία για την ανέλιξη της «καριέρας» τους, την ανάγκη για υπερκέρδη και μακρύτερα κότερα! Την ανάγκη για φαυλοκρατία μέσω των δημοσίων σχέσεων! Το απόλυτο τίποτα δηλαδή! Ευτυχώς όλοι ΚΡΙΝΟΜΑΣΤΕ!
Τελικά, στην ουσία ζούμε σε δημοκρατία, σε αναρχία ή σε δικτατορία;
Κοινοβουλευτική δικτατορία και μάλιστα της απόλυτης μειοψηφίας!
Και μία τελευταία ερώτηση...Αν είχατε την ευκαιρία να βάλετε ένα μόνο cd να παίξει σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας στο πλαίσιο ενός υποτιθέμενου μαθήματος Μουσικής Εκπαίδευσης ποιο θα ήταν αυτό?
«Το χαμόγελο της Τζοκόντας» του κυρίου Μάνου Χατζιδάκι!
