Ο Βασίλης Πάντσιος και το "Ροκ εντός του"

07.02.2014
"Το ροκ εντός μου" είναι η πρώτη προσωπική δουλειά του Βασίλη Πάντσιου, ενός δημιουργού από την Κομοτηνή, που ξεκίνησε πριν από χρόνια το δικό του ταξίδι περιπλάνησης.

Με πνεύμα πάντα ανήσυχο, από μια εσωτερική ανάγκη για αναζήτηση, αλλάζει σταθμούς και τόπους στη ζωή του, εξελίσσεται ως μουσικός και φτάνει μέχρι τις μέρες μας, όπου μέσα σε δύσκολες εποχές για την δισκογραφία και τους νέους καλλιτέχνες, βρίσκει το ύφος του και τον τρόπο να παράγει το υλικό του, να καταθέσει τη δική του μουσική πρόταση, να εκφραστεί και να επικοινωνήσει με το ευρύ κοινό. Με όχημα 12 τραγούδια που κινούνται σε μελωδικές αλλά και δυναμικές φόρμες, περιγράφει συναισθήματα και καταστάσεις που έχει βιώσει και αποτυπώνει το ροκ μέσα από τη δική του ματιά. Όχι μόνο ως ένα είδος μουσικής, αλλά και ως στάση και τρόπο ζωής...

Πείτε μας λίγα λόγια για "ΤΟ ΡΟΚ ΕΝΤΟΣ ΜΟΥ"

Βασίλης Πάντσιος: "ΤΟ ΡΟΚ ΕΝΤΟΣ ΜΟΥ’’ είναι ουσιαστικά η πρώτη προσωπική μου δουλειά (έχω κυκλοφορήσει και στο παρελθόν ένα CD Album, ως μέλος του συγκροτήματος ΝΤΟΜΙΝΟ). Είναι μια δική μου παραγωγή, όπου με βοήθησαν σε διάφορα στάδιά της αξιόλογοι φίλοι μουσικοί, με τις ιδέες, τις ενορχηστρώσεις, αλλά και τα παιξίματά τους. Ήταν μια δύσκολη προσπάθεια που κράτησε πάνω από τρία χρόνια και χαίρομαι που βλέπω ήδη να αποδίδει καρπούς, με μεταδόσεις σε ραδιόφωνα, σε μπαράκια και με πολλές επισκέψεις στη σελίδα μου στο YouTube. Περιλαμβάνει 12 τραγούδια που κινούνται σε μελωδικές αλλά και δυναμικές φόρμες, περιγράφουν συναισθήματα και καταστάσεις που έχω βιώσει και αποτυπώνουν το ροκ μέσα από τη δική μου ματιά.
"ΤΟ ΡΟΚ ΕΝΤΟΣ ΜΟΥ" κυκλοφορεί σε όλα τα δισκοπωλεία, αλλά και σε ψηφιακά καταστήματα από την FM RECORDS.


Τι σημαίνει για εσάς το ροκ; Είναι απλώς μουσική ή αποτυπώνει και ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής;

B.Π: Αντιλαμβάνομαι το ροκ όχι μόνο σαν μουσική, αλλά και σαν στάση ζωής. Είναι ουσιαστικά ένα ψυχικό "πάρε δώσε" με τον εαυτό μου… Πρόσωπα, αισθήματα, εικόνες που υπάρχουν μέσα μου, φιλτράρονται διαρκώς και μεταλλάσσονται σεμια ουσία με δύναμη και διάρκεια που με βοηθάει να ξεπερνώ τις εποχές και να εξελίσσομαι… Η έννοια του ροκ είναι για μένα ένα συνεχές ταξίδι και ψάξιμο… Το "ΡΟΚ ΕΝΤΌΣ ΜΟΥ" είναι το κλείσιμο ενός μεγάλου κύκλου που έχω κάνει και ελπίζω να γίνει η αφορμή για το ξεκίνημα ενός άλλου.

Με τη "ροκιά" μπορεί ο Έλληνας να αντιμετωπίσει την κρίση;

Β.Π: Με τη "ροκιά" του ο άνθρωπος μπορεί να αντιμετωπίσει τα πάντα, και κυρίως τον μεγαλύτερο εχθρό του… τον κακό του εαυτό. Όπου η ‘’ροκιά’’ του είναι η δύναμη που έχει μέσα του, η θέληση και η επιμονή να ξεπερνάει τα δύσκολα, ο αγώνας του να εξελιχθεί και να πάει μπροστά.

Τι απαντάτε σε αυτούς που υποστηρίζουν ότι δεν υφίσταται πλέον ροκ μουσική; Πως ότι ήταν να δημιουργηθεί έχει γίνει και πλέον όλα είναι αναμασήματα;

Β.Π: Είχαμε πάει θυμάμαι πριν από χρόνια με φίλους στο Rockwave festival να δούμε τους Garbage, ό,τι πιο σύγχρονο εκείνη την εποχή. Ανεβαίνουν λοιπόν στη σκηνή κάποια στιγμή και αρχίζουν να παίζουν με έναν διαστημικό ήχο, με λούπες και ενορχηστρώσεις πολύ ψαγμένες, με λέιζερ και φώτα που σου έκοβαν την ανάσα… Εμείς παραμιλάγαμε από κάτω και λέγαμε τι μπάνταρα είν’ αυτή… Και μετά ανέβηκε η Patti Smith (η οποία ήταν περίπου 55 ετών τότε), με μπάσα, τύμπανα την κιθάρα και την φωνή της… Σας πληροφορώ ότι την επόμενη μέρα δεν μας είχε μείνει τίποτα από τους Garbage, όλη την ώρα για την Patti Smith μιλούσαμε.
Για τη δυναμική της παρουσία, για την αλήθεια της, για την ορμή της.
Αν κοιτάξουμε για λίγο το ροκ πέρα από τη στενή του έννοια, που είναι απλά ένα είδος μουσικής, θα μπορούσαμε να πούμε ότι συμβολικά λειτουργεί και σε άλλα επίπεδα. Σαν ενέργεια, σαν πηγή, σαν βάση και τελικά σαν ένα είδος παιδείας. Η πλατιά έννοια του ροκ δεν μπορεί να ακυρωθεί από μια νέα μουσική τάση, μια ευφάνταστη ενορχήστρωση ή τον μοντέρνο ήχο που θα βγάλει ένα νέο γκρουπ που είναι της μόδας την εκάστοτε εποχή. Το ροκ διαχρονικά αναφέρεται και αφορά σε όλα τα ανήσυχα πνεύματα που διψάνε να δημιουργήσουν, είτε ένα τραγούδι, είτε έναν πίνακα, είτε ένα βιβλίο, είτε απλώς να εξελιχθούν αυτοί οι ίδιοι ως άτομα. Ο Καζαντζάκης ο Van Gogh, η Μελίνα, ο Βαμβακάρης, ο Ρασούλης και η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου ήταν όλοι ροκ!
Ανήσυχα πνεύματα που λειτουργούν και υπάρχουν περισσότερο στο πνευματικό παρά στο υλιστικό επίπεδο… Αυτοί που κουβαλούν την αλήθεια τους και κυρίως βρήκαν τον τρόπο να την μεταδώσουν στο ευρύ κοινό… Και φυσικά όσο κινείται έτσι κάποιος και παράγει δεν έχει ηλικία, συνεχίζει και παραμένει νέος δυνατός κι ακμαίος όπως η υπέροχη κα. Patti Smith που είδαμε τότε και μας άφησε άφωνους με την ενέργειά της…

Ποιον η ποιους καλλιτέχνες θεωρείται σταθμούς του ροκ σε παγκόσμιο αλλά και σε ελληνικό επίπεδο;


Β.Π: Ο John Lennon, ο David Bowie o Ray Charles, οι Pink Floyd, οι Rolling Stones, ο Lou Reed, ο Nick Cave, οι Doors, ο Muddy Waters, ο Bob Dylan, είναι μερικοί από τους μεγάλους καλλιτέχνες που ανέβασαν την ροκ μουσική σε πολύ υψηλό επίπεδο και την έκαναν παγκόσμια.
Από τους Ελληνες σίγουρα θα ξεχώριζα τον Σαββόπουλο, τον Σιδηρόπουλο, τον Άσιμο, τους Κατσιμίχα, τον Μάνο Ξυδούς, τον Νίκο Παπάζογλου, τις Τρύπες, τον Μάλαμα.

Μπορεί να επιβιώσει σήμερα ένας μουσικός;

Β.Π: Πολύ δύσκολα αν μιλήσω από την προσωπική μου εμπειρία… Είναι χρόνια τώρα που προσπαθώ να συνδυάσω τη μουσική που αγαπώ με τα προς το ζην και ακόμα δεν τα έχω καταφέρει. Αν και φτάσαμε με τη νέα τεχνολογία να μπορεί κάποιος να κάνει δίσκο ακόμα και στο σπίτι του, από την άλλη δεν μπορεί μετά να διοχετεύσει το υλικό του προς τα έξω, γιατί ουσιαστικά δεν υπάρχουν εταιρίες πια στη χώρα μας κι αυτές οι λίγες που μείνανε έχουν άλλα μέτρα και σταθμά στο πώς να επιλέξουν και να στηρίξουν ένα νέο καλλιτέχνη. Ζούμε στην εποχή της εικόνας βλέπετε και το ‘’ροκ’’ όπως ανάφερα και παραπάνω δεν έχει εικόνα, άρα είναι δύσκολο να πουληθεί.

Γεωργία Οικονόμου

[email protected]