Μια κοινωνία που νοσεί. Νοσηρή παιδεία – νοσηρή οικογένεια. Σάπιοι πανεπιστημιακοί που λυμαίνονται την παιδεία. Σάπιες οικογένειες αστών και μεγαλοαστών, που αγοράζουν μόρφωση. Αγοράζοντας πληροφορία και αδιαφορώντας για πραγματική γνώση. Στο πέρασμά τους απ’ τη ζωή, αφήνουν μόνο νεκρούς. Τα ίδια τα παιδιά τους.
Οι χαρακτήρες του Ιονέσκο έχουν τόσο πυκνά συναισθήματα, που θα μπορούσαν να οδηγούν την πρόζα στο τραγούδι. Έτσι, «Το Μάθημα» γίνεται μια μουσική παράσταση για το συναισθηματικό σύμπαν των ηρώων, που απευθύνεται στις καρδιές των ανθρώπων. Σκηνοθετεί ο Χρήστος Σαπουντζής και πρωταγωνιστεί ο ίδιος με την Κατερίνα Χατζηκυριάκου.
Εμείς μιλήσαμε με την Κατερίνα Χατζηκυριάκου στην προσπάθειά μας να φωτίσουμε λίγο παραπάνω την παράσταση αυτή.
Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση αυτή
Στο Μάθημα ο Ιονέσκο σατιρίζει την εκπαίδευση, το αδύνατο της επικοινωνίας μέσα από ένα απλό μάθημα αριθμητικής και φιλολογίας που οδηγεί στην καταστροφή. Είναι μία παράσταση που απεικονίζει την μοναξιά του ανθρώπου και την ματαιότητα γύρω του, μέσα από μία σειρά καταστάσεων που καταλήγουν στην φυλάκιση του ίδιου.
Τι είναι αυτό που σας γοήτευσε ιδιαίτερα στο έργο αυτό του Ιονέσκο;
Οι ώρες που έχω περάσει με το κείμενο είναι πολλές. Τελειώνοντας τη μετάφραση, το διάβαζα, το ξαναδιάβαζα και συνειδητοποίησα ότι παρ’ όλη τη σκληρότητα του νοήματος του έργου, μου δημιουργούσε ρομαντικά συναισθήματα.
Τι αντιστοιχίες υπάρχουν ανάμεσα στην παράσταση και στο σήμερα;
Ο συγγραφέας μας πληροφορεί το 1951 σχετικά με το τι θα γνωρίσουμε αργότερα, σήμερα είμαστε στο κεφάλαιο 2015. Έτσι αντιλαμβάνομαι τον Ιονέσκο, από τις πληροφορίες που δίνει στα κείμενά του, περνάει στη γνώση και από το πιο απλό, περνάει στο πιο σύνθετο.
Θεωρείτε πως υπάρχει ελπίδα να ξεφύγουμε από τη νοσηρότητα των ημερών μας;
Το μεγαλύτερο κίνητρο είναι η ελπίδα. Το κίνητρο σχεδιάζει τον τρόπο και η ελπίδα ζητάει και τη βοήθεια της τύχης. Όμως έχουν όλοι κίνητρο; Ας απαντήσει ο καθένας για τον εαυτό ΤΟΥ και ο πληθυντικός αριθμός της λέξης “ξεφύγουμε”, έπεται.
Τι θέλετε να «πάρουν» μαζί τους οι θεατές φεύγοντας;
Την σκέψη που ο καθένας έχει ανάγκη μέσα στο επόμενο μισάωρο.
Γεωργία Οικονόμου
