Coup De Torchon

28.05.2008
Ενα κοκτέιλ μαύρου χιούμορ και άκρατου μηδενισμού που σερβίρεται στους 45 βαθμούς υπό σκιάν

1982, περιοχής 1, widescreen (1.85:1), Criterion

Οταν ο Ταβερνιέ αποφάσιζε να πάρει το κυνικότατο μυθιστόρημα «Ρop.1280» του Τζιμ Τόμσον από τον αμερικανικό Νότο στον οποίο εκτυλισσόταν και να το μεταφέρει στα εδάφη της αποικιοκρατούμενης Αφρικής του 30, βαθιά μέσα του ήξερε ότι η γεωγραφική αυτή αυθαιρεσία δεν επρόκειτο να είναι η μοναδική που επρόκειτο να διαπράξει έναντι του βιβλίου. Διαποτισμένο με κατάμαυρο χιούμορ, χαρακτήρες που φλερτάρουν με το παράλογο και έναν κεντρικό ήρωα με αβυσσαλέες προθέσεις, το φιλμ του Ταβερνιέ αποτελεί όντως ένα πολύ παράξενο ταξίδι. Ακόμη πιο παράξενος είναι ο πρωταγωνιστής του. Αφού μας συστήνεται ως ο νωθρός και αξιοκαταφρόνητος εκπρόσωπος του νόμου ενός φιλήσυχου χωριού, ο Φιλίπ Νουαρέ αποδεικνύει ότι κρύβει ένα σαφώς ευρύτερο σχέδιο πίσω από το νωχελικό βάδισμά του. Με σχεδόν ανεπαίσθητο τρόπο, ο ιδιόρρυθμος αστυνομικός εξοντώνει κάθε ταραχοποιό στοιχείο που θα βρεθεί στον δρόμο του. Σκοτώνει, εξαφανίζει τα ενοχοποιητικά ίχνη και αμέσως μετά επαναπαύεται πίσω από το υπεράνω υποψίας δημόσιο πρόσωπο που διατηρεί. Ο ρόλος που επωμίζεται είναι αυτός ενός εξολοθρευτή αγγέλου που βάλθηκε να καθαρίσει τον τόπο από τις ανήθικες ακαθαρσίες. Μόνο που, όπως θα συνειδητοποιήσει σύντομα και προς μεγάλη του απόγνωση, η δουλειά που έχει αναλάβει να περατώσει δεν μπορεί να τελειώσει ποτέ. Ο κόσμος αυτός βρίθει από ανθρώπινα σκουπίδια! Ο Ταβερνιέ κρατά την απαισιόδοξη κοσμοθεωρία του Τόμσον άθικτη, διατηρεί ωστόσο τον αινιγματικό πρωταγωνιστή του ανοιχτό προς κάθε ερμηνεία και ανταλλάσσει το μοραλιστικό φινάλε των παραδοσιακών φιλμ νουάρ με ένα δικό του αμφίσημο τέλος. Επιστρατεύοντας μια δαιμόνια κινούμενη κάμερα, επιχειρεί αφενός ένα σαρκαστικό σχόλιο πάνω στις ατασθαλίες των Γάλλων αποίκων σε βάρος μιας εξαθλιωμένης Μαύρης Ηπείρου, αφετέρου μια ανορθόδοξη παραβολή πάνω στην έννοια της λύτρωσης μέσα από την αποδοχή και εφαρμογή του πλήρους Κακού. Και παρά την ενίοτε μπουφονική και σχετικά υπονομευτική της ατμόσφαιρα, η ταινία του επιφυλάσσει μια από τις πιο αμοραλιστικές και ένοχα απολαυστικές δηλώσεις του σινεμά.

DVD EXTRAS
Ωριαία συνέντευξη με τον σκηνοθέτη και ένα εναλλακτικό φινάλε που δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ. Χωρίς ελληνικούς υπότιτλους.

ΛΟΥΚΑΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ