ΤΟ ΤΟΞΟ

13.04.2007
Ενας νεαρός πελάτης ανατρέπει τα σχέδια ενός γεροκαπετάνιου να παντρευτεί την έφηβη ψυχοκόρη του, η οποία ζει επί δέκα χρόνια μαζί του, απομονωμένη στην πλωτή του επιχείρηση.

Ενας νεαρός πελάτης ανατρέπει τα σχέδια ενός γεροκαπετάνιου να παντρευτεί την έφηβη ψυχοκόρη του, η οποία ζει επί δέκα χρόνια μαζί του, απομονωμένη στην πλωτή του επιχείρηση.

Σε μια αρχική ανάγνωση, τρεις ρόλους κρατά το τόξο στην ταινία του Κιμ Κι Ντουκ.
Αφενός, ένα αποτελεσματικό όπλο. Ο γέρο-καπετάνιος, που νοικιάζει τη βάρκα του σε εκδρομείς και ψαράδες, το χρησιμοποιεί συμμορφώνοντας όσους πελάτες «την πέφτουν» στην 16χρονη προστατευόμενή του, την οποία σκοπεύει να παντρευτεί. Αφετέρου, ένα μουσικό όργανο. Στο τέλος της μέρας, ο γέρος αυθυποβάλλεται βυθισμένος στο παρελθόν και το μέλλον του, χαϊδεύοντας μελωδικά τη χορδή με το βέλος. Μια διαδικασία που επιτρέπει σε εκείνον να κρατά υγιές το πνεύμα του και σ' μας να εισχωρούμε σε αυτή την πνευματικότητα.

Υστερα, είναι και ένα μαντικό εργαλείο. Στους πελάτες που το ζητούν, ο γέρος προβλέπει το μέλλον με αυτό και την κοπέλα που αιωρείται σε μια κούνια.
Σε μια δεύτερη ανάγνωση, όμως, το τόξο είναι και κάτι άλλο. Ενα γεωμετρικό σχήμα, απόλυτα αντιπροσωπευτικό των θέσεων και των σχέσεων ανάμεσα στους πρωταγωνιστές. Στη θεωρία, το χάσμα (η ευθεία) δεν θα επιτρέψει ποτέ στις δύο γενεές (τα άκρα) να ενωθούν. Στην πράξη, θα υπάρχει πάντα- και όσο υπάρχουν άνθρωποι- μια επικοινωνία και αλληλεξάρτηση, λεπτή και ευαίσθητη μεν σαν χορδή, αλλά πάντα δονούμενη. Φεύγοντας για τον πολιτισμό και την πρόοδο με τη σχεδία, το κορίτσι φρόντισε να διασώσει τα παραδοσιακά παπούτσια του ανολοκλήρωτου γάμου- κομμάτι της σχέσης του με το παλιό. Ο γέρος, θα έχει πάντα τους πελάτες του από την πόλη, με τα γουόκμαν να του υπενθυμίζουν πως υπάρχει και μια άλλη μουσική. Η οποία, φυσικά, πάτησε στο παλιό για να δημιουργήσει το καινούργιο.
Ας μην κουραζόμαστε όμως. Τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι βαρύ κι ασήκωτο. Η σημειολογία δεν συνθλίβει τον μύθο, ούτε τα σύμβολα ακυρώνουν τους χαρακτήρες. Οπως άλλωστε συμβαίνει σε κάθε άλλη ταινία του αγαπημένου μας Κιμ Κι Ντουκ, η αφήγηση κυλά καθαρή και γάργαρη σαν νεράκι. Βλέμματα και σιωπές. Λιτότητα και αφαίρεση. Η τέλεια ισορροπία ανάμεσα στον μύθο και την αλληγορία.

ΡΟΜΠΥ ΕΚΣΙΕΛ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ