Θεια Λουκια, ειμαι παρα πολυ μπερδεμενη. Καταρχας ειμαι 24 ετων και εχω σχεση 3 χρονια με εναν συνομηλικο μου. Το προβλημα μου ειναι οτι στη σχεση μας αυτος δειχνει πιο πολυ ενδιαφερον και συναισθημα, εγω δεν νιωθω ερωτευμενη εδω και 1 χρονο. Τον αγαπω μεν αλλα πλεον πεταει το ματακι μου ευκολα και σε αλλους και νιωθω ασχημα και για εκεινον γιατι ξερω πως ειναι καλο παιδι και πως μ'αγαπαει αλλα απο την αλλη νιωθω μπερδεμενη κι εγω γιατι σκεφτομαι πως αν ημουν ευτυχισμενη μαζι του θα μ'αρεσαν αλλοι; Γι'αυτο το λογο του εχω πει να χωρισουμε παλαιοτερα και ειχαμε μεινει χωρια για μηνες ομως δεν αντεξα ουτε εγω μακρια του, ουτε κι εκεινος. Στεναχωριομουν γιατι ολοι μου ελεγαν πως εκανα βλακεια και πως ηταν το καλυτερο παιδι για μενα και τον σκεφτομουν κι εγω... Παλι καταληξαμε μαζι ομως και παλι σκεφτομαι τα ιδια. Τι να κανω; Πως να χωρισω μαζι του εφοσον το εχουμε δοκιμασει και δεν αντεχα να μην μιλαμε;
Γίνε φίλος της θείας Λουκίας και στο FaceBook
Δόμνα μου, δεν πάει έτσι το πράγμα. Σε μια σχέση το θέμα δεν είναι μόνο αν εκείνος είναι καλό παιδί και σ' αγαπάει κι αν εσύ δεν είσαι πια ερωτευμένη αλλά δεν αντέχεις να μην μιλάτε (που σημαίνει ότι κι εσύ τον αγαπάς τουλάχιστον σαν φίλο σου). Αυτά είναι μόνο κάποια βασικά στοιχεία, τα οποία ωστόσο δεν αρκούν για να κάνουν δυο ανθρώπους ευτυχισμένους.
Βλέπεις το πρώτο και το πιο σημαντικό θέμα σε μια σχέση είναι να μας κάνει ευτυχισμένους κι αν ένας από τους δύο δεν είναι ευτυχισμένος μέσα στην σχέση, ουσιαστικά ούτε ο άλλος μπορεί να είναι πραγματικά ευτυχισμένος, όσο κι αν δεν θέλει να το παραδεχτεί στον εαυτό του και μπορεί να επιμένει ελπίζοντας ότι θ' αλλάξουν τα πράγματα.
Ας ξανατοποθετήσουμε λοιπόν το πρόβλημα: είσαι σε μια σημαντική σχέση η οποία έχει καλές προϋποθέσεις αλλά αυτή η σχέση έχει πάψει να είναι λειτουργική για σένα εδώ και έναν χρόνο και δεν ξέρεις πώς να χειριστείς τα πράγματα κι αν είναι καλύτερα να χωρίσετε. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να ζυγίσεις προσεκτικά την κατάσταση και να εξετάσεις κατά πόσο μπορείτε να κάνετε αυτή τη σχέση να λειτουργήσει ξανά. Έτσι, είτε αποφασίσεις να μείνεις μαζί του, είτε αποφασίσεις να χωρίσεις, θα έχεις πάρει μια συνειδητή απόφαση και θα ξέρεις ότι κάνεις το σωστό, χωρίς πισωγυρίσματα.
Ένας αρνητικός παράγοντας σ' αυτή την εξίσωση που καλείσαι να λύσεις είναι ότι είσαι πάρα πολύ νέα και είναι λογικό να έχεις την περιέργεια και να μπαίνεις στον πειρασμό να γνωρίσεις και άλλους άντρες στη ζωή σου. Όμως, αν ήσουν σε μια σχέση που σε κάλυπτε συναισθηματικά, αυτός ο πειρασμός δεν θα ήταν τόσο ισχυρός για να σε κάνει να διακινδυνέψεις τη συνέχεια της.
Άρα θα πρέπει να δεις για ποιο λόγο ακριβώς έχει πάψει αυτή η σχέση να σε καλύπτει. Τι είναι αυτό που περιμένεις να βρεις σε κάποιον άλλον άντρα που δεν έχει ο δικός σου αυτή τη στιγμή; Τι συνέβη πριν από έναν χρόνο όταν έπαψες να είσαι ερωτευμένη μαζί του; Μήπως εκείνος έκανε ή δεν έκανε κάτι σημαντικό που σε απογοήτευσε; Μήπως εσύ άρχισες να εξελίσσεσαι σαν προσωπικότητα προς μια άλλη κατεύθυνση ενώ εκείνος έμεινε στάσιμος; Μπορεί ας πούμε εσύ να τελείωσες τις σπουδές σου και να ψάχνεις ή να βρήκες δουλειά ενώ εκείνος να είναι στο ίδιο σημείο όπου βρισκόταν όταν τα πρωτοφτιάξατε. Ή μπορεί εκείνος να έχει αλλάξει, να έχει "βαρύνει" και να θέλει να σοβαρευτεί, ενώ εσύ να θέλεις να συνεχίζεις να ζεις μια ανέμελη, νεανική ζωή.
Όλες αυτές οι αλλαγές που μπορεί να συμβούν στις σπουδές, τη δουλειά, την οικογένεια, τον κοινωνικό περίγυρο, μπορεί να μην φαίνονται τόσο σπουδαίες αλλά μπορούν να μας αλλάξουν σαν ανθρώπους, αλλάζοντας ταυτόχρονα τις ανάγκες μας και τις προτεραιότητες μας, ιδιαίτερα όταν είμαστε σε τόσο νεαρή ηλικία. Έτσι μπορεί να βρεθείς στα 24 να έχεις εντελώς άλλες ανάγκες και προτεραιότητες από αυτές που είχες στα 21.
Φυσικά δεν ξέρω τι ακριβώς άλλαξε πριν περίπου ένα χρόνο στη δική σου ζωή ή στη δική του, αφού δεν μου δίνεις καμιά τέτοια πληροφορία. Εσύ όμως ξέρεις τι άλλαξε, τι έγινε ή τι δεν έγινε που ήταν σημαντικό για σένα –το οποίο μπορεί να μην ήταν ένα, αλλά περισσότερα πράγματα μαζί- και που σε έφεραν στο σημείο να μην βλέπεις πια ερωτικά το άνθρωπο που είσαι μαζί.
Καλείσαι λοιπόν να εντοπίσεις την αιτία για την αλλαγή των συναισθημάτων σου και να εκτιμήσεις κατά πόσο πρόκειται για μια παρεξήγηση η οποία μπορεί να λυθεί ή αν πρόκειται για κάτι πιο ουσιαστικό που δεν παίρνει βελτίωση. Σ' αυτό το σημείο, αφού θα είσαι σίγουρη για το τι έφταιξε ώστε να φτάσουν τα πράγματα εδώ, θα πρέπει να κουβεντιάσεις με το αγόρι σου ανοιχτά και να πάρετε μια κοινή απόφαση, είτε να μείνετε μαζί αλλάζοντας τα σημεία εκείνα που σε δυσαρεστούν, είτε να χωρίσετε, γιατί αυτά τα σημεία δεν επιδέχονται αλλαγές.
Πιο πρακτικά μιλώντας, όταν θα έχεις καταλάβει τι πραγματικά συνέβη μέσα σου, θα πρέπει να τον πιάσεις και να του πεις "σ' αγαπάω, σ' εκτιμάω και θα ήθελα να δουλέψουν τα πράγματα μεταξύ μας, αλλά δεν είμαι πια ευτυχισμένη σ' αυτή τη σχέση και θέλω να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να παραμείνουμε μαζί ώστε να είμαστε και οι δύο ευτυχισμένοι".
Αν από τη συζήτηση σας προκύψει ότι κάποιος από τους δύο σας δεν μπορεί να δώσει με χαρά στον άλλον αυτό που θα τον έκανε ευτυχισμένο, είτε γιατί δεν το έχει, είτε γιατί θα πρέπει να καταπιεστεί αφόρητα, τότε είναι σαφές ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τον χωρισμό. Σ' αυτή την περίπτωση όμως, θα ξέρετε και οι δύο το γιατί δεν μπορείτε να μείνετε μαζί και θα σας είναι πολύ ευκολότερο να ακολουθήσετε την απόφαση σας, καθώς θα έχετε ωριμάσει λίγο περισσότερο μέσα σας και θα έχετε καταλάβει ότι μπορεί να αγαπάμε και να νοιαζόμαστε έναν καλό άνθρωπο, αλλά αυτό δεν αρκεί ούτε είναι λόγος για να παραμείνουμε ζευγάρι.
Για να παραμείνουμε ζευγάρι με κάποιον θα πρέπει και οι δύο να είμαστε σε θέση να καλύψουμε τις ανάγκες ο ένας του άλλου και να ταιριάξουμε σαν προσωπικότητες κι αυτό είναι κάτι που εύκολα μπορεί να ανατραπεί όταν διαλέγουμε το ταίρι μας σε τόσο μικρή ηλικία. Δες λοιπόν λίγο πιο βαθιά και θαρραλέα το όλο πράγμα και πράξε αναλόγως. Αγάπη με το ζόρι δεν γίνεται.
