Καλημερα!Εδω και 2μισι μηνες τα εχω φτιαξει με εναν 11 χρονια μεγαλυτερο μου ! Εγω ειμαι 20 αυτος 31 ! Βεβαια πριν τα φτιαξουμε γνωριζομασταν 8 μηνες, μιλουσαμε και οποτε μπορουσαμε βρισκομασταν απο κοντα, τα λεγαμε, πηγαιναμε για καφε, χωρις βεβαια να γινει κατι, ουτε φιλι και παντα με δικη του προταση (χωρις να λεω σε ολες του τις προτασεις ναι). Ενα βραδυ που βγηκαμε λοιπον για ποτο αποφασισε να με φιλησει, εγω βεβαια εχασα την γη κατω απ τα ποδια μου γιατι το περιμενα τοσους μηνες αυτο το φιλι και ετσι το εκτιμησα (γιατι οπως και να το κανουμε τα αγορια της ηλικιας μου ειναι τελειως αντιθετα, ορμανε) οποτε τον ξεχωρισα. Και απο εκεινη τη μερα μεχρι σημερα ειμαστε μαζι, μου το χει πει εννοω οτι μαζι μου νιωθει τελεια και οτι αν νιωθω και εγω το ιδιο να το συνεχισουμε! Το θεματακι ομως ειναι οτι τα εχουμε απο αποσταση... Αυτος Αθηνα, στην δουλεια του και στην καθημερινοτητα του και εγω Γιαννενα στις σπουδες μου! Καθε φορα που παω Αθηνα (οχι απαραιτητα γι αυτον,αλλα για να δω τους γονεις μου,η σε καποια δουλεια που εχω να παω, καλα και γι αυτον θελω να πηγαινω,κακα τα ψεμματα) περναμε υπεροχα. Καθε μερα προσπαθει για μας, βρισκει νεες ιδεες για το τι θα κανουμε καθε μερα..ειναι τρυφερος..με κοιταει στα ματια και με γεμιζει κοπλιμεντα και ελπιδες ! Οταν ομως ειμαι Γιαννενα δεν μου λεει οσα θα ηθελα (πχ μου λειπεις, μακαρι να σε ειχα εδω να σε εκανα μια αγκαλια, σε θελω ή οτιδηποτε παρομιο). Δεν ειναι τοσο εκδηλωτικος και αυτο με πειραζει. Γιατι επειδη ειμαι τρομερα εγωιστρια δεν εκδηλωνομαι ουτε εγω πρωτη, με αποτελεσμα να πιεζω τα συναισθηματα μου γι αυτον. Και το αλλο προβληματακι ειναι οτι ειναι ''διασημος'' διοτι περα απ την κανονικη δουλεια του ειναι raper, απ τους πιο γνωστους της Ελλαδας με αποτελεσμα να τον γνωριζουν και να του μιλανε πολλες κοπελες,στις περισσοτερες συναυλιες του παιρνει και εμενα μαζι του,απο το χερι,μπροστα σε ολους ! Αλλα στο facebook του δε ξερω τι κανει και με ποιες μιλαει, η μαλλον, σε ποιες απανταει!
Γενικα νιωθω οτι καμια συγκυρια δεν μας ευνοει: 1) διαφορα ηλικιας μεγαλη, 2)αποσταση, 3) η δευτερη δουλεια του. Αλλα παρ ολα αυτα θελουμε ο ενας τον αλλον. Ειμαι υπερβολικη; Σε καμια περιπτωση δεν θελω να με θεωρησει δεδομενη, οπως μαλλον εμαθε να εχει τις προηγουμενες κοπελες του! Ευχαριστω εκ των προτερων.
Γίνε φίλος της θείας Λουκίας και στο FaceBook
Βάσια μου ναι, νομίζω ότι είσαι υπερβολική. Το μόνο πρόβλημα που βλέπω σε όλα αυτά είναι η απόσταση, αλλά απ' ότι υπολογίζω, σχετικά γρήγορα θα τελειώσεις τις σπουδές σου και θα επιστρέψεις στην Αθήνα, οπότε το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι είναι λίγη υπομονή και να είσαι συνεπής στις σπουδές σου.
Από εκεί και πέρα, μπορείς να του ζητήσεις να έρθει κι εκείνος στα Γιάννενα καμιά φορά στα ενδιάμεσα για να αυξήσετε έτσι τις φορές που θα βρίσκεστε μαζί. Επίσης, φρόντισε να κάνεις πιο συγκεκριμένο αυτό το "να το συνεχίσετε", με την έννοια να του ξεκαθαρίσεις ότι δεν έχεις πρόβλημα που εκείνος είναι τόσο δημοφιλής στα κορίτσια, αλλά ότι θεωρείς την αποκλειστικότητα και την αμοιβαία ερωτική αφοσίωση αναγκαία προϋπόθεση για να είσαστε μαζί. Αυτά προς αποφυγήν παρεξηγήσεων...
Κατά τα άλλα, όλα είναι καλά. Μην σου πω ότι έχεις βρει τον ιδανικό άντρα γι' αυτή τη φάση της ζωής σου, αφού η όλη κατάσταση σου επιτρέπει να ζήσεις στο 100% την ξεγνοιασιά των φοιτητικών σου χρόνων, ενώ ταυτόχρονα έχεις έναν άνθρωπο που σε θέλει και τον θέλεις. Όσο για την ηλικία, σιγά τη διαφορά. Μεγάλη κοπέλα είσαι και τα 10-12 χρόνια δεν είναι θέμα όσο ταιριάζεις με τον άλλον συνολικά.
