Η μαμα μου εδω και τεσσερα χρονια εχει καταθλιψη το χειροτερο απο ολα ειναι οτι εχω εναν αδερφο και ειναι 10 χρονων. Ο μικρος ζει απιστευτες καταστασεις δεν ζει την παιδικη του ηλικια οπως την ενιωσα εγω και τα μεγαλυτερα αδερφια μας. Ειναι πολυ ευαισθητος και στο σχολειο δεν εχει παρεες. Ειναι το κακο παιδι το παιδι που δεν διαβαζει και τα σχετικα σχολια που δεν ειναι και τα καλυτερα. Θελω να τον παω σε παιδοψυχολογο να μου πει το τι πρεπει να κανω. Ειμαι διαθεσιμη να κανω τα παντα ακομα και να απομακρυνω την μαμα μου απο το σπιτι αν χρειαστει, απλα δεν ξερω πως να πω στο μικρο οτι θα παμε στο παιδοψυχολο. Με τι δικαιολογια θα παμε; Αν μ απαντησεις θα με βοηθησεις παρα πολύ. Παλευω μονη μου για ολο αυτο και ψυχολογικα δεν ειμαι καλα κι εγω αλλα πρεπει γιατι με εχει αναγκη!
Γίνε φίλος της θείας Λουκίας και στο FaceBook
Εβελίνα μου, είναι προς τιμήν σου που θέλεις να βοηθήσεις τον αδελφό σου και έχεις τόσο ανεπτυγμένη υπευθυνότητα και την αίσθηση του καθήκοντος. Ο αδελφός σου σίγουρα χρειάζεται βοήθεια, όμως οφείλω να σου ξεκαθαρίσω ότι η φροντίδα του δεν είναι δική σου ευθύνη, αλλά ευθύνη και των δύο γονιών σας. Αυτό στο λέω γιατί πρέπει να ξεχωρίζεις ποιες υποχρεώσεις είναι δικιές σου και ποιες όχι και να μην φορτώνεσαι στις πλάτες του τον κόσμο ολόκληρο.
Από εκεί και πέρα θα ήταν πράγματι πολύ καλό να πάρεις τη γνώμη ενός ειδικού για το πώς να χειριστείς το πρόβλημα. Πιστεύω ότι μια καλή αρχή είναι να απευθυνθείς στη γραμμή SOS 1056 που λειτουργεί από το Χαμόγελο του Παιδιού καθημερινά όλο τον χρόνο (και αργίες) 24/7 και είναι στελεχωμένη από ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς, οι οποίοι θα σου δώσουν ήδη από το τηλέφωνο κάποιες βασικές κατευθύνσεις.
Το πώς θα πεις στον αδελφό σου ότι θα δείτε έναν παιδοψυχολόγο είναι σχετικά απλό, αφού δεν χρειάζεται να δραματοποιήσεις την κατάσταση και να χρησιμοποιήσεις τίτλους και ταμπελάκια. Πιο συγκεκριμένα, μπορείς απλά να του πεις ότι θα πάτε να μιλήσετε με κάποιον/κάποια που έχει πολύ καλές ιδέες και θα του μάθει μερικά κόλπα για να αρχίσει να κάνει φίλους και να τα βγάζει πέρα ευκολότερα στο σχολείο. Αυτή η εξήγηση αρκεί και δεν είναι και ψέματα, αφού πράγματι ένας στρατηγικός στόχος σου είναι να βοηθήσεις τον αδελφό σου στην κοινωνικοποίηση του και στην απόδοση του στα μαθήματα.
Φυσικά, εξίσου σημαντικό θα ήταν να μπορούσες να πείσεις τη μητέρα σου να απευθυνθεί σε κάποιον ψυχοθεραπευτή, αφού από εκείνη ξεκινάνε όλα κι αν καταφέρει να ξεπεράσει το δικό της πρόβλημα, θα μπορέσει να ανταποκριθεί καλύτερα και στον ρόλο της ως μητέρα.
Σου εύχομαι καλή τύχη, καλή δύναμη και καλό κουράγιο στην αξιέπαινη προσπάθεια σου!
