Αίσθηση ελευθερίας

26.03.2009
Η επιμελημένη σύνθεση σχημάτων και υλικών και οι ατμοσφαιρικοί όγκοι σε πέτρινο και λευκό φόντο εντάσσονται δυναμικά σε μια κατοικία που βρίσκεται σε άμεση επαφή με τη μοναδική ομορφιά της ελληνικής φύσης.

Κείμενο - Φωτογραφίες: Λευτέρης Μιαούλης, Κυριακή Ντοβίνου

Στις παρυφές της πόλης των Ιωαννίνων αποφάσισε να στεγάσει τον κοινό του βίο ένα νέο ζευγάρι. Διάλεξε τη δυτική πλευρά της πεδιάδας και σε ένα ελαφρώς επικλινές οικόπεδο δημιούργησε ένα σπίτι με πολύ όμορφη θέα.

Η μελέτη και η κατασκευή έγιναν από την αρχιτέκτονα Μαρία Χατζηαντωνίου, η οποία επέλεξε τη λύση των πολλαπλών διακριτών όγκων, δίνοντας ένα αποτέλεσμα το οποίο χαρακτηρίζεται από ενδιαφέρουσα πλοκή, καθώς άλλοι είναι λευκοί και άλλοι έχουν επενδυθεί με πράσινη πέτρα. Η επιθυμητή από τους ιδιοκτήτες σχέση της γης και του κήπου με το ίδιο το σπίτι επιτυγχάνεται στο ισόγειο, το οποίο αποτελεί ουσιαστικά συνέχεια του επιπέδου της αυλής, και χωρίζεται από αυτή με μεγάλες μπαλκονόπορτες. Μια πλατιά και άνετη σκάλα ανεβαίνει προς την κεντρική είσοδο, πίσω από την οποία βρίσκεται το ανοιχτό χολ. Στα δεξιά, πίσω από ένα ενυδρείο-χώρισμα, ξεκινά ο διάδρομος που οδηγεί στην κουζίνα, η οποία καταλαμβάνει το ημικυκλικό τμήμα της πρόσοψης του ισογείου. Απέναντι από το χολ αντικρίζουμε την εσωτερική σκάλα που ενώνει τους ορόφους και έχει κρυστάλλινες κουπαστές ώστε να μη διακόπτει οπτικά το χώρο. Στα δεξιά της βρίσκεται η τραπεζαρία και ο μπουφές, ενώ στα αριστερά της εκτείνεται το μεγάλο καθιστικό με το λευκό γωνιακό καναπέ κι έναν ακόμα τριθέσιο απέναντί του, όπου κυρίαρχο ρόλο παίζει ο τοίχος που έχει επενδυθεί με πέτρα και φιλοξενεί το τζάκι στα αριστερά και μια μεγάλη τηλεόραση στο κέντρο. Οι κρεβατοκάμαρες του σπιτιού βρίσκονται στον πάνω όροφο. Η κύρια είναι απλή, σε τόνους του καφέ και του μπεζ, με άπλετο φως να εισβάλει από τα παράθυρα που την περιβάλλουν. Το παιδικό δωμάτιο, δίπλα, πλημμυρίζει από χαρούμενα χρώματα. Ενα εντυπωσιακό εν τέλει σύνολο που χαρακτηρίζεται εσωτερικά από ενιαίους χώρους και απλότητα, ενώ εξωτερικά δίνει την εντύπωση της σύνθεσης των όγκων και της πλοκής, με κυρίαρχα στοιχεία το ημικυκλικό κομμάτι της πρόσοψης που βρίσκεται πιο μπροστά από την υπόλοιπη κατασκευή και τις πολλές μονόριχτες στέγες που θυμίζουν «κομμάτι» ελληνικού χωριού.